tag:blogger.com,1999:blog-307308922024-03-18T12:38:27.603+02:00DE RE COQVINARIABlog sobre cocina romana antigua y otros aspectos del mundo antiguo, principalmente su legado en la actualidad.Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.comBlogger489125tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-7006280256679609292024-03-10T11:00:00.108+02:002024-03-18T12:33:38.925+02:00OSTREA I. CARACTERÍSTICAS<p style="text-align: justify;"> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy0Dd3rgAVe6eFNYUeO3Q7Nai9NPKIJ1ZCmw9tPEPR_njoEbK-oTSzlh-d5kqeHCIVtZPBPdWtuJmL9uZBmxw4eU2PvKSFzz88XRYEMmDv5HC2i26ELVAEs-n7CmF7b44I-frEnuhnhAFELpaMr53ig-u7CH9yrDIFis2CCXNUpO9lyc9PskVN/s184/1975102_677687935624851_692404874_n%20-%20copia.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="146" data-original-width="184" height="177" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy0Dd3rgAVe6eFNYUeO3Q7Nai9NPKIJ1ZCmw9tPEPR_njoEbK-oTSzlh-d5kqeHCIVtZPBPdWtuJmL9uZBmxw4eU2PvKSFzz88XRYEMmDv5HC2i26ELVAEs-n7CmF7b44I-frEnuhnhAFELpaMr53ig-u7CH9yrDIFis2CCXNUpO9lyc9PskVN/w223-h177/1975102_677687935624851_692404874_n%20-%20copia.jpg" width="223" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Uno de los moluscos más apreciados en el mundo clásico
fue la <b><span style="color: #990000;">ostra,</span></b> no sólo por su deliciosa carne, sino también por sus brillantes
perlas. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Se le consideraba un alimento afrodisíaco y símbolo de riqueza para
aquellos que lo servían en sus mesas. Estaban altamente consideradas e incluso,
se las equiparaba con las trufas como vemos en Poesía Helénica Menor, <i><u>Festín
ático,</u></i> 2: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Y Matrón, el poeta paródico en su
Festín: <b>Ostras trajo, trufas de la Nereida Tetis”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">En un principio se utilizó el término<i> óstreon</i>
para designar a las ostras, pero con el tiempo se empleó esa palabra para los
moluscos de concha rugosa. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Sobre su nomenclatura leemos en Ateneo, III,
92 f: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Los autores antiguos sólo llamaban a
las ostras así, <b>ostreia.</b> Cratino, en Los compañeros de Arquíloco [PCG
IV, fr. 8 ]m: Parecida a los nácares y las ostras. También Epicarmo, en Las
bodas de Hebe [fr. 41, 3 R-N, CGF 42, 3]: Ostras cerradas.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">En cambio Platón, en Fedro [250c], dice<b> ostreon</b>,
como orneon (pájaro): </span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">≪</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Encerrados como una ostra</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">≫</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">, y en el Timeo [92b]: </span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">≪</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">La familia de todas las ostras</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">≫</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">. Sin embargo, en el libro doce de la
Rep</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Georgia; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">ú</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">blica
[61 Id], dice ostreia: </span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">≪</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Se le hab</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Georgia; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">í</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">an adherido ostras y algas</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">≫</span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">.</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Según Isidoro de Sevilla, <u>Etimologías</u>, XII, 6, 52: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“La ostra debe su nombre al caparazón con el que
protege la blandura de su carne interior. <b>A este caparazón los griegos le
llamaban ostra</b>. El vocablo ostrea es neutro, teniendo género femenino
únicamente cuando se aplica a la carne del animal”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> Con lo que respecta a s</o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;"> su consumo, tenemos conocimiento del mismo ya en los poemas de
Homero, <i><u>Ilíada</u>,</i> XVI, 746: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Si
alguna vez este hombre estuviera en el mar, rico en peces, <b>buscando ostras, </b>saciaría
a muchos con sus saltos desde la nave, aunque hubiera mar de fondo”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> E incluso, e</o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">n Ateneo, I 13 c podemos leer lo siguiente al hablar
de la alimentación de los héroes homéricos: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Homero
no menciona este tipo de comida en los banquetes, como si no se la considerara
alimento adecuado para los héroes que gozaban de tan alta dignidad, como
tampoco la consistente en víctimas recién nacidas. <b>No sólo comían pescado,
sino también ostras, aunque su consumo no tenga mucho de provechoso y
agradable, y encima yacen en el fondo del mar a gran profundidad;</b> <b>además,
no hay ningún otro medio de conseguirlas más que sumergirse hasta el fondo.</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">¡Que hombre más ágil, ese que con facilidad se tira de
cabeza! [II. XIV 745] y que, afirma Homero,<b> saciaría a muchos si se dedicara
a buscar ostras!</b></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #38761d;"><b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">CARACTERÍSTICAS</span></b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #38761d; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Sobre su procedencia, crianza y captura son varios los
autores que hablan de ellas.</span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: left;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Comencemos por sus <b>peculiaridades</b> según los autores clásicos.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR7tG6EU-nOOUQui2QiR8w5X1ztugjG-XTmbbnp9uIwvGCeYaIlrb-neeOOcfVNwZAdX_7Cr5VKxS2QFHF92ynKw7TrTgt53_kuJLKge25a4M2d886ZZ972vB3JPm1Nqko0hExKHHj3doaVC5qxcRw0d5Axpbiw2yT679TRdy16qmuYPZSFI-X/s2272/IMG_1139.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2272" data-original-width="1704" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR7tG6EU-nOOUQui2QiR8w5X1ztugjG-XTmbbnp9uIwvGCeYaIlrb-neeOOcfVNwZAdX_7Cr5VKxS2QFHF92ynKw7TrTgt53_kuJLKge25a4M2d886ZZ972vB3JPm1Nqko0hExKHHj3doaVC5qxcRw0d5Axpbiw2yT679TRdy16qmuYPZSFI-X/s320/IMG_1139.JPG" width="240" /></a></div><br /><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">En primer lugar su clasificación como <b>testáceo.</b></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Eliano, <i><u>Historia de los animales.</u></i> XI, 37:</span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #4472c4; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> </span></i><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“<b>Testáceos
son las ostras</b>, el busano, el buccino, las caracolas o tritones, los erizos
de mar y los astacos”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Plinio, <i>HN, </i>IX, 12 (14), 40:<i> </i></span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Los recubrimientos de los animales acuáticos son
varios […] de un caparazón como las tortugas, de una materia con la <b>dureza
de la piedra, como las ostras y las conchas”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles, <i><u>Hª de animales,</u></i> 523 b
10: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Están, por otro lado, los testáceos:
éstos son animales cuya parte carnosa está en el interior y la parte sólida en
el exterior. Esta <b>parte sólida es desmenuzable y fácil de romper, pero no se
dobla. Tal es el caso de las conchas y de las ostras</b>” </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles, <i><u>Hª de animales,</u></i> 528 a 1 y
ss: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Los <b>animales testáceos,</b> como,
por ejemplo, los caracoles de tierra, los caracoles de mar y <b>todos los
llamados ostras,</b> así como el género de los erizos marinos, tienen la parte
carnosa, los que la tengan, dispuesta como los crustáceos, o sea en el
interior, y la concha por fuera, sin sustancia dura en el interior. Estos
animales presentan entre sí muchas diferencias tanto respecto a la concha como
a la carne de su interior. [...] Por otro lado, las mismas conchas son
diferentes unas de otras. Unas tienen la concha lisa, como, por ejemplo, las
navajas, los mejillones y algunas conchas llamadas por algunos lácteas; otras
tienen la concha rugosa, como, por ejemplo, <b>las ostras de lago, las pinnas,
algunas variedades de conchas y los buccinos</b>. De estos testáceos unos son
acanalados, como, por ejemplo, las almejas y alguna variedad de conchas, otros
no son acanalados, como las pinnas y otra variedad de conchas. [...] Unos
tienen las conchas con bordes delgados, como los mejillones; otros los bordes
gruesos, como las <b>ostras de lago”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Con respecto a su <b>nacimiento y crecimiento,</b>
Aristóteles, <i><u>Investigación sobre los animales,</u></i> V, 547 y b, 10- ss y
en <i><u>Hª de animales</u>,</i> 547 b 11 y 20 explica: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“En cuanto a las llamadas ostras de laguna, se
originan en los lugares en donde hay lodo. [...] De una manera general, todos<b>
los testáceos nacen en el lodo por generación espontánea </b>y se diversifican
en especies diferentes según la diferencia de cieno: <b>en el lodo se forman
las ostras,</b> en la arena las conchas y las otras especies citadas, en las
hendiduras de las rocas, las ascidias, los percebes y las criaturas que nadan
sobre la superficie del agua, como, por ejemplo, las lapas y las neritas. Ahora
bien, <b>todos los animales de esta especie tienen un crecimiento rápido”</b></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Aristóteles, <i><u>Hª de animales,</u></i> 548 a 5 y
ss: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Así pues, las ostras nacen como se ha
dicho, y de ellas, <b>unas se forman en aguas de poca profundidad, otras en las
playas y en lugares fangosos;</b> <b>algunas crecen en los lugares rocosos y
escabrosos; otras en los fondos arenosos</b>. Por otro lado, unas cambian de
lugar, otras no. Entre las que no cambian de lugar, las pinnas están adheridas
al suelo por raíces, pero las navajas y las conchas están fijas sin estar
adheridas por raíces, y cuando se las arranca de su medio, no pueden vivir”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Ateneo, III, 92 a y ss: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Las <b>ostras se producen en ríos, lagunas y en el
mar</b>. Las <b>mejores son las marinas</b>, cuando hay cerca una laguna o un
río, pues resultan<b> jugosas, más grandes y dulces</b>. Las de las costas y
rocas que no se mezclan con el limo o el agua dulce son pequeñas, correosas y
picantes”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Aristóteles: <i>Reproducción de los animales</i>, 763
a y ss:</span><i><span style="color: #4472c4; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> </span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Nacen
por generación espontánea. Que todos los testáceos se forman espontáneamente
está claro por las siguientes razones: <b>porque se desarrollan junto a los
barcos cuando se pudre el lodo espumoso</b>; <b>y </b>en muchos sitios donde
antes no había nada semejante, después, por falta de agua y<b> </b>una vez
convertido el lugar en un lodazal, se <b>desarrollaron las llamadas ostras de
lago</b>, del género de los testáceos. Por ejemplo, cuando una vez pasó por
Rodas una flota naval y fueron arrojadas al mar vasijas de barro, al cabo de un
tiempo se concentró lodo alrededor de ellas y<b> </b>se <b>encontraban ostras
dentro.</b> Una prueba de que tales animales no expulsan nada capaz de procrear
es lo siguiente: ciertos habitantes de Quíos transportaron ostras vivas de
Pirra<b> </b>-en Lesbos- y<b> </b>las echaron en algunos brazos de mar de
continuas corrientes; con el tiempo, no hubo mayor cantidad de ostras, pero su
tamaño aumentó mucho. Lo que llamamos huevos nada aporta a la reproducción,
sino que es una señal de buena alimentación, como la grasa en los animales
sanguíneos: por eso también en estas ocasiones son muy sabrosos de comer. Una
prueba es que animales del tipo de las pinnas, los bucemos y las púrpuras
tienen huevos siempre, sólo que unas velo ces son más grandes y otras más
pequeños. Pero algunos no tienen siempre, sino sólo en primavera, y según
avanza la estación menguan hasta que finalmente desaparecen por completo, como
es el caso de las pechinas, los mejillones y las llamadas ostras de lago: <b>pues
la estación primaveral les va bien a su organismo</b></span></i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">”</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Plinio, HN XXXII, 21 (6) nos cuenta que: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“También las ostras neutralizan el veneno de la liebre
de mar, y ahora que hablamos de ostras, puede pensarse que no he tratado este
tema con suficiente extensión en la primera parte de mi trabajo, ya desde hace
mucho tiempo se les ha concedido la palma en nuestras mesas como plato de lo
más exquisito. <b>A las ostras les encanta el agua dulce y los lugares donde
numerosos ríos desembocan en el mar; </b>de ahí que en las pelagia sean de
tamaño tan pequeño y tan pocas en número. Sin embargo, las encontramos criando
entre rocas y en lugares muy alejados del contacto con el agua dulce, como en
las cercanías de Grynium y de Myrina por ejemplo. Generalmente aumentan de
tamaño con el aumento de la luna, como ya dijimos al tratar de los animales
acuáticos; pero es en verano, más particularmente, y cuando los rayos del
sol penetran en aguas poco profundas, que se hinchan. Esta también parece ser
la razón por la que son tan pequeñas cuando se encuentran en el mar; la
opacidad del agua tiende a detener su crecimiento, y el consiguiente desaliento
produce una indisposición comparativa para la comida”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Plinio, <u><i>HN</i></u> II, 41 hace <b>referencia a la luna</b>
sobre las ostras: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Es cierto que los cuerpos de las ostras
y de los caracoles, y de los mariscos en general, aumentan de tamaño y luego
disminuyen por<b> la influencia de la luna”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Aristóteles, <i><u>Partes de los animales,</u></i> II 654ª,
2-3 nos comenta que <b>no tienen huesos</b><i>: </i></span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Los huesos que son duros por naturaleza, han sido
creados para preservar las partes blandas en los animales que tienen huesos; en
los que no los tienen, la parte análogo, como en los peces en unos casos la
espina, en otros el cartílago. Algunos animales tienen dentro tal protección,
en cambio algunos de los <b>no sanguíneos en el exterior, como todos los
testáceos, por ejemplo, las llamadas ostras”</b></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4FZiMTDeF0w3lZIIge2X73kMnQaDFHcirEuk5wwYYU6J8uH8IQ-TLDAPcggAr_k2srRl1HnABMqSUHQYnu_ouxrY7q2P8gaC3V6cTcTKuNmeMRgcqbiZDmfFWDmi0PiOwWNR5He2fARGwHFUd2KUwUtxpbFMNtHjjqRz5DUYZCIvZa7ia_zY2/s960/1069365_493773337371220_318931341_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="911" data-original-width="960" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4FZiMTDeF0w3lZIIge2X73kMnQaDFHcirEuk5wwYYU6J8uH8IQ-TLDAPcggAr_k2srRl1HnABMqSUHQYnu_ouxrY7q2P8gaC3V6cTcTKuNmeMRgcqbiZDmfFWDmi0PiOwWNR5He2fARGwHFUd2KUwUtxpbFMNtHjjqRz5DUYZCIvZa7ia_zY2/s320/1069365_493773337371220_318931341_n.jpg" width="320" /></a></span></i></div><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /><b><br /></b></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Ateneo VIII, 354 a también se refiere a este
tema: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“De nuevo, entre los animales algunos
tienen articulaciones, como el hombre, el asno, la vaca, mientras que otros <b>carecen
de ellas,</b> como serpientes, <b>ostras</b> y pulmones de mar”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">No pueden moverse, pues <b>están adheridos</b>.
Aristóteles, <i><u>Investigación sobre los animales,</u></i> I, 487 b, 10 y ss: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“En el agua encontramos muchos animales que <b>viven
adheridos,</b> como, por ejemplo, muchas especies de ostras. […] Por otro lado,
muchos animales, sin estar adheridos, <b>no poseen la facultad de moverse, como
las ostras”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles,<i><u> Investigación sobre los animales,</u> </i>IV,
528 a, 4 y ss: “</span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Por otro lado, unos se mueven por sus
propios medios, como la almeja (algunos dicen que incluso vuela), […] otros, en
cambio, <b>no se mueven del lugar en que están adheridos”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles, <u><i>Hª de animales,</i> </u>487 b, 9 y
ss: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“En el agua encontramos muchos animales
que <b>viven adheridos como por ejemplo, muchas especies de ostras.</b> Por
otro lado, muchos animales, sin estar adheridos, no poseen la facultad de
moverse, como las ostras” </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles, <i><u>Investigación sobre los animales</u></i>,
V, 548 a, 1 y ss: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Por otro lado, unas cambian de lugar,
otras no. Entre las que no cambian de lugar, las <b>pinnas están adheridas al
suelo </b>por raíces, pero las navajas y las conchas están fijas sin estar
adheridas por raíces, y cuando se las arranca de su medio, no pueden vivir”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Ateneo, III, 86 b y c: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Las<b> ostras, que son un molusco, se adhieren a las
rocas como las lapas”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Poseen dos partes, <b>una sólida y otra carnosa</b>
como describe Aristóteles,<u> </u><i><u>Investigación sobre los animales</u>, </i>IV 523 b,
10: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Están, por otro lado, los testáceos:
éstos son animales cuya par<b>te carnosa está en el interior y la parte
sólida en el exterior</b>. Esta parte sólida es desmenuzable y fácil de romper,
pero no se dobla. Tal es el caso de las conchas y de las ostras”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles,<i> <u>Investigación sobre los animales, </u></i><u>I</u>V,
528 a, 4 y ss:<i> </i></span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Los animales testáceos, como, por
ejemplo, los caracoles de tierra, los caracoles de mar y todos los <b>llamados
ostras,</b> así como el género de los erizos marinos<b>, tienen la parte
carnosa, </b>los que la tengan, dispuesta como los crustáceos, o sea <b>en el
interior, y la concha por fuera</b>, sin sustancia dura en el interior. </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles,<i> <u>Investigación sobre los animales, </u></i>IV,
528 a, 4 y ss: “</span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Por otro lado, el <b>elemento carnoso,
tanto en los univalvos como en los bivalvos, está tan adherido a la concha que
se necesita fuerza para desprenderlo</b>, pero en los de concha en espiral se
desprende mejor […] Además, todos poseen de nacimiento un <b>opérculo</b>.
Todos estos testáceos tienen su concha a la derecha, y se mueven no en el
sentido de la espiral, sino en sentido opuesto”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Aristóteles, <u><i>Investigación sobre los animales</i>,</u>
VIII, 590 a, 30 y ss: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Tienen también, como las ostras, <b>un
orificio por donde sale al exterior su alimento, orificio que está situado en
la parte superior del animal</b>. Pues la actinia se parece a la parte carnosa
que hay en el interior de las ostras”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Con respecto a sus <b>conchas</b>, Aristóteles,<i><u>
Investigación sobre los animales,</u> </i>IV, 528 a, 4 y ss dice: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">[…] unos son bivalvos, otros univalvos: <b>llamo
bivalvos a los que están encerrados en dos conchas,</b> […]. Entre los
bivalvos, <b>unos pueden abrirse</b>, como, por ejemplo, las ostras, las
almejas y los mejillones; pues todos<b> </b>estos mariscos tienen sus valvas
unidas por un lado y libres por otro, de suerte que pueden abrirse y cerrarse.
[…] Por otro lado, <b>las mismas conchas son diferentes unas de otras.
[…] otras tienen la concha rugosa</b>, como, por ejemplo, las ostras de lago,
las pinnas, algunas variedades de conchas y los buccinos. […] Los testáceos
difieren también por el <b>grosor o delgadez de su concha,</b> ya en su
conjunto, ya en sus partes, por ejemplo los bordes. […] otros los <b>bordes
gruesos</b>, como las ostras de lago. […] Una característica común a estos
animales y a los otros mariscos es que tienen el <b>interior de la concha liso</b>”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Plinio, <i><u>HN</u></i>, IX 40: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Los tegumentos de los animales acuáticos son de
muchas clases. (...) de un <b>duro pedernal como las ostras y los moluscos</b></span></i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">.”</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Plinio,<u> HN</u>, X, 68 (87), 189 y ss nos explica que <b>no
tienen sexo:</b> </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“No son de ninguno <b>de los dos sexos</b>
ni las ostras ni los otros animales que se adhieren al fondo del mar o a una
roca”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Tampoco pueden escuchar, pues no disponen de<b> oído</b></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">,
Plinio, <i><u>HN</u>,</i> X, 69 (88), 192: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Entre
los animales marinos, <b>no resulta verosímil que tengan oído las ostras, pero
se dice que en cuanto se hace un ruido, el solen </b></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><a href="https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.02.0137:book=10:chapter=88&highlight=oysters#note1"><b><i><sup><span style="color: #1155cc; text-decoration: none; text-underline: none;">1</span></sup></i></b></a><b><i><span style="color: #0070c0;"> se hunde hasta el fondo; Por esta razón también se
observa silencio entre las personas que pescan en el mar”</span></i></b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Clemente de Alejandría,<u> <i>Protréptico</i></u>, 51, 5 nos
explica la influencia de la luna: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Hay
muchos animales que <b>no tienen vista, ni oído, ni voz, como la especie de las
ostras,</b> pero, al menos, viven, crecen y sufren por la influencia de la
luna”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;">Sobre l influencia lunar también nos habla Cicerón,<u> <i>Sobre
la adivinación</i>,</u> II, 14,33: </span><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“lo
que les pasa a las ostras y a todos los moluscos es que <b>aumentan de tamaño o
dejan de hacerlo al mismo tiempo que la luna”</b></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg18qlH9wBhNtsCNKIusAYDjMwQGavkKqfj8YJAQrpOm8mfKQZeKOdqb9HQ4K8yh-4LYwZlxFA5nJpm2H9ffT6hnaFUIrr7EEhnPE8rA4q4BJIg4MDJJm6n2k5B93jcmreZ5t1gbnPr8nG87dKyTx8XWlkcCq9rKm_-Ow-IdSf0VFz1sOk3WuyI/s873/pescador.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="873" data-original-width="633" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg18qlH9wBhNtsCNKIusAYDjMwQGavkKqfj8YJAQrpOm8mfKQZeKOdqb9HQ4K8yh-4LYwZlxFA5nJpm2H9ffT6hnaFUIrr7EEhnPE8rA4q4BJIg4MDJJm6n2k5B93jcmreZ5t1gbnPr8nG87dKyTx8XWlkcCq9rKm_-Ow-IdSf0VFz1sOk3WuyI/s320/pescador.jpg" width="232" /></a></span></i></div><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /><b><br /></b></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><b style="text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Tampoco tienen cabeza ni ojos:</span></b><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; text-align: justify;"> Plinio, <i><u>HN</u></i>, XI, 46, 129: </span><b style="text-align: justify;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“No tienen cabeza ni el género de las ostras </span></i></b><i style="text-align: justify;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">ni las esponjas, ni por lo general los otros animales
cuyo único sentido es el tacto. En algunos la cabeza no está diferenciada, como
en los cangrejos”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Plinio, <u><i>HN</i>,</u> XI, 52, 139: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“No todos los animales tienen <b>ojos; las ostras no
tienen ninguno</b>, pero cabe la duda en el caso de algunas conchas, porque si
movemos los dedos delante de una vieira entreabierta, inmediatamente cerrará su
concha”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><b><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Pero sí tacto,</span></b><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">
Plinio, <i><u>HN</u>,</i> X, 71, 195: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Todos
los animales tienen <b>el sentido del tacto,</b> incluso aquellos que no tienen
ningún otro, pues <b>también lo tienen las ostras</b> y, entre los terrestres,
incluso los gusanos”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Parece que<b style="color: black;"> también respiran,</b> <u style="color: black;"><i>Filósofos
Presocráticos,</i></u> 816 (59 A 115) y Arist., <u style="color: black;">De respir</u>. 470b-471a:<i><span style="color: #0b5394;"> “Anaxágoras y
Diógenes, quienes afirman que todos [los seres vivos] <b>respiran, dicen de qué
modo respiran los peces y las ostras”</b></span></i></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Aristóteles,<u><i> </i></u><i><u>Partes de los animales</u> </i>680 b 710,
22, 23 nos explica otra curiosa característica:</span><i><span style="color: #4472c4; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> “En las ostras esto, <b>el llamado huevo</b>, sólo
crece en un lado y es lo mismo que en los erizos (...) En efecto, las ostras y
las pechinas tienen esta parte en un solo lado de la circunferencia”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Por lo que respecta a su <b>inteligencia e
imaginación,</b> Plinio, <i><u>HN</u></i>, XI, 39 (92), 226: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Hay quienes piensan que la agudeza de la inteligencia
no depende de la fluidez de la sangre, sino que los animales son más o menos
irracionales según la piel y <b>la cobertura del cuerpo, como es el caso de las
ostras</b> o las tortugas”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Alejandro de Afrodisias. <u><i>Acerca del alma del
destino</i>,</u> 67, 4: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Además, todos los animales poseen
sensación, pero <b>no parece que todos dispongan de imaginación, </b>por
ejemplo, no parecen tenerla, entre los animales marinos,<b> las ostras</b> ni
los gusanos”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Plinio, <i><u>HN</u></i>, 110 afirma que actúa ante el temor gracias
a su inteligencia: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“La concha, cuando ve una mano, se
repliega y oculta sus riquezas <b>sabedora de que son ellas lo que busca</b>;
si la mano se anticipa, la corta con su filo. Además, la protegen en alta mar
los perros marinos y que se encuentra entre escollos”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">E incluso Luciano de Samosata,<i><u> Subasta de vidas</u></i>,
26 nos habla del<b> alma de las ostras:</b></span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">
“Hermes . — No, buen hombre. Él parece tener algún dinero, así que no te
demores en comprarlo. Y, además, a su lado, aprenderás, al punto, cuánto tiempo
vive el mosquito, a cuánta profundidad brilla el mar bajo el sol y <b>cómo es
el alma de las ostras”</b></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Sobre la <b>manera de alimentarse,</b> Aristóteles, <i>I<u>nvestigación
sobre los animales,</u></i> I, 487 a, 25: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Algunos
encuentran su alimento en el agua y no pueden vivir fuera de ella, sin embargo <b>no
absorben ni agua ni aire,</b> como por ejemplo, la anémona de mar y las ostras”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Alejandro de Afrodisias.<i> <u>Acerca del alma del
destino</u></i>, 74, 5 las considera animales que no son perfectos:</span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> “Sin embargo,<b> esta especie de deseo no se
encuentra en todos los seres que poseen sensación. No se encuentra, en efecto,
en los gusanos ni en las ostras, </b>sino en aquellos animales que son ya más
perfectos”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU1Jl8BCMWGtM7IJ4TCBzz08XgaKzSAeYdgnYlXDKz2kegQwkuQ2niyGBaD_QwyP88Ppu4Jb6hHdZMUlDXvFJiLXl-yrsuBf9MhfL7rvNgl6dXxjo-9w7_cbNR96aJlVvDkW0YAN8IuL_RBLV4xG1d0MRuXdoah8SvT629QZMefSIFw7A9eyPo/s527/Nave%20olearia%20romana..jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="479" data-original-width="527" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU1Jl8BCMWGtM7IJ4TCBzz08XgaKzSAeYdgnYlXDKz2kegQwkuQ2niyGBaD_QwyP88Ppu4Jb6hHdZMUlDXvFJiLXl-yrsuBf9MhfL7rvNgl6dXxjo-9w7_cbNR96aJlVvDkW0YAN8IuL_RBLV4xG1d0MRuXdoah8SvT629QZMefSIFw7A9eyPo/s320/Nave%20olearia%20romana..jpg" width="320" /></a></i></div><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> </span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Aristóteles, <i><u>Investigación sobre los animales,</u></i>
VI, 568 a, 5 y ss comenta que se <b>alimentan de las alga</b>s: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Cuando el Ponto se limpia, es arrastrada por el
Helesponto abajo <b>una sustancia llamada alga</b> que es de color amarillo
pálido, y algunos pretenden que esa sustancia es la flor del alga, de la cual
se extrae el afeite. Esta flor aparece en el verano. <b>Sirve de alimento a las
ostras</b> y a los pequeños peces que viven en estos lugares”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Ateneo, III, 107 b: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Alexis
lo menciona en Cratias o el farmacéutico. Como el fragmento entero es útil para
ilustrar diversos alimentos, y en vista de que en este momento no lo retienes
en la memoria, yo mismo voy a recitarlo. Dice así el cómico [PCG II, fr. 115]:
Así que, en primer lugar, habiendo visto en casa de un tal Nereo, un viejo, <b>unas
ostras envueltas en algas</b>, las cogí; y unos erizos, pues ellos son el
preludio de un banquete agradablemente organizado”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Plinio,<i style="color: black;"><u> HN,</u></i> 107 comenta que<b> el fruto de las ostras
son las perlas: </b><span style="color: #0b5394;"><i>"El</i></span></span><i><span style="color: #0b5394; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> </span><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">origen y la formación de las conchas perlíferas no
es muy diferente del de las ostras. Dicen que cuando les llega el momento de
procrear, una vez al año, se abren en una especie de bostezo y conciben
llenándose de materia seminal húmeda; <b>una vez preñadas dan a luz y el fruto
de las conchas son las perlas,</b> que difieren según la calidad del líquido
recibido”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">En Plinio, <i><u>HN</u></i>, 107 podemos leer cosas muy curiosas
sobre este fruto: </span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Si era puro, <b>surge una perla de un
blanco resplandeciente; si turbio, la perla es de un blanco sucio. </b>Las
concebidas bajo un cielo amenazador son pálidas. Sin duda, las <b>perlas
dependen del estado del cielo</b>, están en relación más con él que con el mar;
por eso son anubarradas o serenas como la claridad de la mañana.”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Plinio, <u><i>HN</i></u>, 108: </span><b><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“Si
las conchas se alimentan adecuadamente, las perlas son grandes</span></i></b><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">; si el cielo está iluminado por rayos, las conchas se
cierran y las perlas disminuyen en proporción al ayuno; si truena, al estar
asustadas y replegarse súbitamente en sí mismas producen lo que se llama
physemata,<b> una burbuja vacía sin consistencia: es el aborto de la concha</b>.
Los ejemplares sanos constan de muchas capas, de forma que pueden considerarse
con propiedad una callosidad del cuerpo; los expertos les quitan las impurezas”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> </span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Plinio, <u><i>HN</i></u>, 109:</span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">
“Es asombroso que se dejen influir tanto por el cielo, que con el sol
enrojezcan y pierdan su blancura.<b> Por eso las perlas de alta mar se
conservan mejor, porque están sumergidas a una profundidad donde no llegan los
rayos del sol. Con todo también ellas amarillean y pierden el brillo con la
vejez y las arrugas. </b>(...)La perla en el agua es blanda, una vez fuera se
endurece inmediatamente”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.15pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.15pt 0cm 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Pseudo Aristóteles, <i><u>Fisiólogo</u></i>, 44 c nos
presenta otra curiosa explicación sobre el nacimiento de las perlas en las ostras:
</span><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">“En el mismo mar Eritreo se produce la perla en
cantidad. Y nace así: en aquel mar están los testáceos llamados de las ostras;
en verdad estas ostras se hallan en la orilla. <b>Cada una de ellas tiene la
boca abierta para engullir algo que le sirva de alimento;</b> y al estar quieta
y con la boca abierta, como frecuentemente se producen los relámpagos, <b>penetra
la fuerza del relámpago dentro de la ostra, y acobardándose se cierra.</b> Y al
cerrarse <b>la ostra teniendo dentro el relámpago, gira el relámpago con las órbitas
de los ojos de la ostra, y girando la ostra sus dos ojos produce perlas;</b>
así rechinando la ostra al quebrarse, las perlas brillan junto al mar Eritreo,
y viéndolas los hombres se acercan y las cogen, y así nacen las perlas”</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> En otras entradas os contaremos otras cosas muy interesantes</o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p><b><i>Plurimam salutem!!</i></b></o:p></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-42796079075275174072024-02-25T11:00:00.131+02:002024-02-25T11:00:00.242+02:00RECETA GRIEGA PARA PREPARAR EL JUREL<div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkdcE8p1lk6tONOl2X0Q8cOTDpXW0CbSK7b0NWHNOlMg4tzEWXSUgyHRDvt5wS9dnJz1Kmw_TPZ2U65g0DWDMSSHQxgfPJhyphenhyphenC954rwFNRh6XzejhoV6Yisz9mMo_VAsc3WxdTU-QRBBs6eSvkSXZF1dzwrqFiJHfhowuqdlV-B5r8U4hXON3LH/s800/peces%20004.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="800" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkdcE8p1lk6tONOl2X0Q8cOTDpXW0CbSK7b0NWHNOlMg4tzEWXSUgyHRDvt5wS9dnJz1Kmw_TPZ2U65g0DWDMSSHQxgfPJhyphenhyphenC954rwFNRh6XzejhoV6Yisz9mMo_VAsc3WxdTU-QRBBs6eSvkSXZF1dzwrqFiJHfhowuqdlV-B5r8U4hXON3LH/w428-h217/peces%20004.JPG" width="428" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">El</span><a href="https://www.mapa.gob.es/es/ministerio/servicios/informacion/jurel_tcm30-102839.pdf" style="font-family: georgia;" target="_blank"> <b>jurel</b> </a><span style="font-family: georgia;">es un pescado poco servido en nuestras mesas, pero de un gran valor nutricional y proteico.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Era presentado en las mesas de los comensales griegos, aunque los nombres que se le aplicaban indican, quizás, no un aprecio excesivo.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">En las fuentes griegas encontramos dos nombres diferentes para llamar a este pescado: "<i>saúro</i>" y "<i>tráchouros</i>". </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: georgia;">S</span><span style="font-family: georgia;">aúro</span></i><span style="font-family: georgia;"> significa "lagarto" por la tonalidad de su dorso, mientras que </span><i style="font-family: georgia;">tráchouros </i><span style="font-family: georgia;">quiere decir "cola áspera" por la cola tan apuntada que le caracteriza.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">En Ateneo, VII, 322, c-d podemos leer una sencilla receta para prepararlo. Veámosla:</span></div><div><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;">"Lo menciona Alexis, en Leuca. Es un cocinero el que dice [PCG II, fr. 138]: </span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;"><br /></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;">A— ¿Sabes cómo hay que preparar el jurel? </span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;"><br /></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;">B— Si tú me enseñas. </span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;"><br /></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;">A— Una vez que le quites las branquias límpialo, recórtale las espinas que tiene alrededor, , ábrelo por el costado como es debido y, tras desplegarlo del todo, azótalo con <a href="https://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2009/11/silphium-ii.html" target="_blank">silfio </a>y rellénalo bien y con destreza de queso, sal y orégano"</span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;"><br /></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfoLXU5rBBaBsLlSpVaaFrEm5IGVIlW2HACG9_d6U3GbjkXre6KKcPfPbwCJsL38KP8tgIOBP724b-Sfc9RPxwMxz_x8ESnJ10lIoccF39Tkbe5-SepO9EILu4lcClV2SZRMAuZoMmyKB7GMCReTRYwjl94QrjPEdKLXmSGy1HvjIDp6aTr-MK/s462/silfio-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="347" data-original-width="462" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfoLXU5rBBaBsLlSpVaaFrEm5IGVIlW2HACG9_d6U3GbjkXre6KKcPfPbwCJsL38KP8tgIOBP724b-Sfc9RPxwMxz_x8ESnJ10lIoccF39Tkbe5-SepO9EILu4lcClV2SZRMAuZoMmyKB7GMCReTRYwjl94QrjPEdKLXmSGy1HvjIDp6aTr-MK/s320/silfio-2.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="color: #38761d;"><br /></span></i></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #38761d;"><b>POSIBLE ADAPTACIÓN DE LA RECETA</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span><b><br /></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span><b>Ingredientes</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span>. 2 Jureles</span></div><div style="text-align: justify;"><span>. Asafétida</span></div><div style="text-align: justify;"><span>. Queso de cabra</span></div><div style="text-align: justify;"><span>. Sal</span></div><div style="text-align: justify;"><span>. Aceite</span></div><div style="text-align: justify;"><span>. Orégano</span></div><div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span><b>Elaboración</b></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Limpiar los jureles quitándoles las espinas. Dejarlos abiertos como si fuera un librillo.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hacer una mezcla de queso de cabra, un poco de sal, una cucharita de orégano y una pizca de asafétida que sustituirá al silfio.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Rellenar los jureles con esta mezcla, cerrar el jurel, colocar dentro de un papel de horno y cerrar bien.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Los haremos al papilote en una plancha a la que le hemos puesto unas gotas de aceite. Tapamos para que se hagan al vapor dentro del papel.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se puede servir con un poco de ensalada fresca o unas verduras a la plancha.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;">El resultado es muy interesante y exquisito</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="color: #cc0000;">Prosit</span></b></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="color: #cc0000;"><br /></span></b></i></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="color: #cc0000;">Plurimam salutem!</span></b></i></div></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-80365722544465736642024-02-11T11:00:00.035+02:002024-03-18T12:29:45.819+02:00PIRA. RECETAS Y CURIOSIDADES<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">A finales del año pasado dedicamos unas entradas a las<a href="https://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2023/12/pirae-cultivo-y-conservacion.html" target="_blank"> peras en el mundo antiguo</a>, pero aún nos quedan por descubrir otras muy interesantes. </span></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Georgia, serif; text-align: center;">¿Os animáis a conocer cosas nuevas?</span> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5E2haa0ybuLFfvMw8VKLPuVQaadgn_Q5hIw_kgeRZAG4YwKhE6q_EKdoA6Hy8qKOG4vwv8-LIMZQMReL5H2pH4fnlmFvMlsdoTsWcRppuUdHGot8SaJxM-eHpsfEFIPtaKoENSOEuwj0ARt-Ccrw2pPZJZXX4dO-09uNY8tfAY32u-zREZOI8/s1202/pira.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1013" data-original-width="1202" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5E2haa0ybuLFfvMw8VKLPuVQaadgn_Q5hIw_kgeRZAG4YwKhE6q_EKdoA6Hy8qKOG4vwv8-LIMZQMReL5H2pH4fnlmFvMlsdoTsWcRppuUdHGot8SaJxM-eHpsfEFIPtaKoENSOEuwj0ARt-Ccrw2pPZJZXX4dO-09uNY8tfAY32u-zREZOI8/s320/pira.JPG" width="320" /></a></div><br /><p><i style="mso-bidi-font-style: normal; text-align: justify;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; text-align: justify;">Ateneo III 80 d nos habla sobre<b> forma de consumo</b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: “</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal; text-align: justify;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Mnesíteo
de Atenas, en su tratado Sobre los comestibles [fr. 32 Bert.], dice: «Respecto
a cuantas de ellas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se consumen crudas,
como las peras,</b> los higos, las manzanas de Delfos, etc., hay que: observar
el momento en el que no tengan los jugos contenidos en su interior ni crudos,
ni pasados, ni resecos en exceso por culpa de la estación».</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ateneo IV, 137 b nos dice que eran
frecuentes en sus mesas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">como postre:</b>
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">De nuevo se disponían las segundas
mesas repletas, y en ellas había peras y gruesas manzanas”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ateneo<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>VI 275 b hace un comentario curioso al presentar a la <b>pera como menú
para cenar</b>:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Y a
menudo —afirma— un padre o una madre preguntaban a su hijo si quería <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cenar peras o nueces</b> y, después de
comer algo<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>de esto, se daba por
satisfecho y se iba a dormir”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Al
igual que en su libro III 81 b, Ateneo compara las manzanas y las peras: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Filótimo, en el libro décimo tercero
de su tratado Sobre la alimentación [fr. 10 St.], dice: «<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Las manzanas primaverales son mucho más indigestas que las peras</b>,
tanto si comparamos las verdes con las verdes, como si comparamos las maduras
con las maduras. Las ácidas y todavía no maduras poseen además las cualidades
de los líquidos, son bastante acres, y ácidas en cierto modo, y distribuyen por
el cuerpo el llamado jugo astringente». <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Sostiene
también que, en general, las manzanas son más indigestas que las peras,</b>
porque aunque comamos menos las asimilamos peor, mientras que, aunque tomemos
más peras, las asimilamos mejor. De ellas sale un jugo astringente, llamado por
Praxágoras (vitreo), debido a que los alimentos que no se asimilan tendrán los
jugos más espesos. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">En general está
demostrado que las manzanas son peores de digerir que las peras</b>, y que los
alimentos acres suelen proporcionar jugos aún más espesos. Entre las pomas
invernales, las manzanas de Cidonia producen jugos más acres, mientras que los
membrillos producen menos jugos, y menos acres, y se pueden digerir mejor”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Paladio,</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"> <u>Tratado de agricultura</u> III, 209 </i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">nos ha legado la<b> receta de
vino y vinagre de pera,</b> los llamados </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;">vina
ficticia</i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> hechos de frutas y con un uso medicinal:</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">
“Se hace perada metiendo las peras en un saco de malla muy abierta, se machacan
y aplastan con pesos o con una prensa. Dura el invierno pero se agria al
principio del verano. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">El vinagre de
peras se hace de este modo:</b> se dejan durante tres días en un montón peras
silvestres o de sabor ácido que estén maduras. Después, se meten en un
recipiente al que se añade agua de fuente o de lluvia y se deja el recipiente
tapado durante treinta días y a medida que se va cogiendo un poco de vinagre
para el consumo, se echa otro tanto de agua en sustitución.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Zumo de peras</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: el casto zumo de peras se
preparará así: se pisan peras muy maduras con sal gorda. Cuando su carne esté
deshecha, se meten en tonelitos, o recipientes de barro embetunados con pez; al
cabo de tres meses la pulpa en suspensión desprende un líquido de sabor
agradable pero de un color blancuzco. Contra este inconveniente será bueno que
al tiempo que se salan, se mezcle una dosis de vino tinto”</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1rB9WanUAHz7aZL_4r-6hElLM4fqLZm62qylTiPebt4mYluaoBeBFNBQCf6oAZQhmnUxAVHdnpCIIndyqgbg0_g9bvPLVdbTZbcU_pgP0pnQY4GogWPTe7AE61PzAqmSA8IUJ53mZdJwrrWucLliCopJBVJQYYnyLf_jxF_V6coeccDD1wL7q/s400/enfriando%20el%20vino.saint%20romain%20en%20gal.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1rB9WanUAHz7aZL_4r-6hElLM4fqLZm62qylTiPebt4mYluaoBeBFNBQCf6oAZQhmnUxAVHdnpCIIndyqgbg0_g9bvPLVdbTZbcU_pgP0pnQY4GogWPTe7AE61PzAqmSA8IUJ53mZdJwrrWucLliCopJBVJQYYnyLf_jxF_V6coeccDD1wL7q/s320/enfriando%20el%20vino.saint%20romain%20en%20gal.jpg" width="320" /></a></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Dioscórides, 5, 24, nos habla del <b>vino
de peras y sus propiedades:</b> “</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><Del vino<span class="MsoHyperlink"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><a href="https://dioscorides.usal.es/p2.php?numero=801"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> [1]</span></a></span></span> de <span class="MsoHyperlink"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><a href="https://dioscorides.usal.es/p2.php?refWell=1.116"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">pera</span></a></span></span>>
(apítēs).</span></i><a href="https://dioscorides.usal.es/p2.php?numero=801"></a><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> El
vino de pera se prepara igual que el de membrillo, pero que no estén las peras
demasiado maduras. Y el de algarrobas, el de nísperos y el del fruto del
cornejo se preparan igualmente</span></i><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">. Todos ellos son astringentes, </span><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-size: 9.0pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">acerbos,
estomacales, y retentivos de los flujos internos”</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Como leemos en Dioscórides si uso
terapéutico es principalmente para el estómago, como digestivo y reductor de
humores.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">CURIOSIDADES</span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Aristóteles HA, VIII, 595 A comenta que
se utilizaban para<b> cebar a los cerdos</b>: <i><span style="color: #2f5597; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Este animal engorda con cebada, mijo, higos, bellotas, peras
silvestres y cohombros.</span></i></b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> Pero lo que más engorda tanto a los cerdos como a los demás
animales que tienen un estómago caliente, es el reposo”</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p> </o:p><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ateneo
XIV 640 c y ss además de hablar sobre los tipos de peras, cuenta una
curiosidad de <b>peras flotantes:</b> <i><span style="color: #2f5597; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Pues fue Crisógono,
el flautista, como nos dice Aristoxeno en el octavo libro de sus Leyes
políticas, quien escribió el poema titulado Política. Y Filocoro, en su tratado
sobre Adivinación, dice que fue un hombre de nombre Axiopistos, (no se sabe con
certeza si era un Locriano o un Siciliano) el autor del Canon y de las
Sentencias. Y Apolodoro nos dice lo mismo. Y Teleclides menciona el </span></i></span><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ἄ</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">μυλος en sus Hombres
Rígidos, hablando así: Los pasteles de queso calientes ahora son cosas a las
que soy aficionado, l<b>as peras silvestres
no me interesan; </b>También me gustan los ricos trozos de liebre […] 63. Y
ahora tomaré <b>las peras (</b></span></i><b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ἄ</span></i></b><b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">πιον), que veo ante
mí, y hablaré de ellas, ya que es por ellas que el Peloponeso fue llamado </span></i></b><b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Ἀ</span></i></b><b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">πία</span></i></b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">, porque las plantas del
peral abundaban en el país, como nos dice Ister, en su tratado sobre la
Historia de Grecia. Y que era costumbre hacer subir peras al agua en las
fiestas, lo aprendemos de las Breutias de Alexis, donde leemos estas líneas:</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> </span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">A. ¿<b>Has visto alguna vez peras flotando en
aguas profundas servidas en la cena a unos hombres hambrientos?</b></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">B. Por cierto que
sí, y a menudo; ¿qué hay de eso?<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">A. ¿No escoge cada
invitado por sí mismo, y come la fruta más madura de las que nadan ante él?<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">B. Sin duda que lo
hace. Pero las frutas llamadas </span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ἁ</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">μαμηλίδες no son lo mismo
que las peras, como algunos han imaginado, sino que son una cosa distinta, más
dulce, y no tienen almendra. Aristomenes, en su Baco, dice . ¿No sabes cómo
crecen en el jardín de Chian. ¿Finos nísperos?<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Y Æschylides
también, en el tercer libro de sus Geórgicas, nos muestra que es una fruta
diferente de la pera, y más dulce. Habla de la isla de Ceos, y se expresa así:
"<b>La isla produce las peras más
finas, iguales a la fruta que en Jonia se llama hamamelis; porque no tienen
semillas, son dulces y deliciosas". </b></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Pero Aethlius, en el quinto libro
de sus Anales Samios, si el libro es auténtico, las llama homomelides. Y
Pánfilo, en su tratado sobre Dialectos y Nombres, dice: <b>"La epimelis es una especie de pera".</b> Antífona, en su
tratado sobre Agricultura, dice que<b> las
phocides son también una especie de pera. </b></span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">[…] </span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Cuando el filósofo
dice γεννα</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ῖ</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">α, quiere decir ε</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ἰ</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">γεν</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ῆ</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">, generoso, como
también usa la palabra Arquíloco-. Ven aquí, eres generoso (γεννα</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ῖ</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ος);</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">o, tal vez, quiere
decir </span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ἐ</span></i><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">πιγεγενημένα; es
decir, injertados. <b>Pues Aristóteles
habla de peras injertadas, y las llama </b></span></i><b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">ἑ</span></i></b><b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">πεμβολάδες”</span></i></b><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">
</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i><span style="color: #2f5597; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-style-textfill-fill-alpha: 100.0%; mso-style-textfill-fill-color: #2F5597; mso-style-textfill-fill-colortransforms: lumm=75000; mso-style-textfill-fill-themecolor: accent5; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> </span></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> Con esta entrada damos punto y final a la deliciosa fruta.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><i><b> Plurimam salutem!</b></i></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;"> </span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-15742357379339437052024-01-28T11:00:00.075+02:002024-01-28T11:00:00.350+02:00UNA BONITA COLABORACIÓN <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="308" src="https://www.youtube.com/embed/L5d7PoTjZqA" width="371" youtube-src-id="L5d7PoTjZqA"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Desde hace ya varios años, las Secciones de Valencia-Castellón y de Alicante de la Sociedad Española de Estudios Clásicos (SEEC), convocan el conocido concurso </span><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #990000;"><a href="https://www.odiseaconcurso.org/ver_texto_bases.php?comu=va&lang=es" target="_blank">ODISEA</a></span></b> que versa sobre diferentes aspectos del mundo clásico. En esta ocasión el tema escogido ha sido <i><b>"La alimentación en Grecia y Roma"</b></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">La SEEC nos invitó a realizar una colaboración dirigida al alumnado participante en el certamen...así que nos pusimos en marcha y éste ha sido el resultado.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Muchas gracias a los <i>collegae</i> de la SEEC por pensar en el taller <i><b>DE RE COQVINARIA</b> </i>de Sagunt para realizar esta colaboración y a Amparo Moreno por estar siempre ahí. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: georgia;"><i><b>GRATIAS PLVRIMAS!!</b></i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: georgia;"><i><b><br /></b></i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: georgia;"><i><b>Plurimam salutem!</b></i></span></div><p></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-75421754224061178972024-01-14T11:00:00.056+02:002024-01-14T11:00:00.149+02:00RECOPILACIÓN RECETAS COCINA ROMANA ANTIGUA XVII<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUV9q-Uo6qUkcdyFCSLiNPXZrR0pPEEpwxzUpkhrr_402s5pcjTu2-KHhCZrr4z0Ttv9aYVgsJLOgbmBCOOPstygQiaUzYTwyaAzZS-8JjErLYcHcL_KA8fYWG0zQFtNdhI66L4VtRW_3EPdS_TF6Z__iXhRcFmbUHtOkYexN0qSdPRwBeCdRv/s1280/Diapositiva1.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUV9q-Uo6qUkcdyFCSLiNPXZrR0pPEEpwxzUpkhrr_402s5pcjTu2-KHhCZrr4z0Ttv9aYVgsJLOgbmBCOOPstygQiaUzYTwyaAzZS-8JjErLYcHcL_KA8fYWG0zQFtNdhI66L4VtRW_3EPdS_TF6Z__iXhRcFmbUHtOkYexN0qSdPRwBeCdRv/w542-h305/Diapositiva1.JPG" width="542" /></a></div><div><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: justify;">De nuevo inauguramos el año con la recopilación de recetas de cocina grecorromana publicadas en nuestro blog.</div></span><div><span style="font-family: georgia;"><br /></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="color: #990000;"><span style="font-family: georgia;">GUSTATIO- ENTRANTES</span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">PASTINACAE<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><span style="text-align: justify;"> </span><span style="text-align: justify;">Anthimus en su obra </span><u style="text-align: justify;">Sobre los
alimentos, </u><span style="text-align: justify;">53 nos ha transmitido una receta que nos recuerda en gran
medida a los snacks vegetales.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><i><span style="color: #0070c0;"><span style="font-family: georgia;">“Las<a href="https://www.blogger.com/blog/post/edit/30730892/6980159544286325788"> chirivías</a> y
las zanahorias son buenas si se hierven bien y se mezclan en otros platos. También
son diuréticas. Si se comen fritas, hay que hervirlas primero en agua”<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #00b050;">POSIBLE RECETA</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Ingredientes</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">½ kg de chirivías y/o zanahorias<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Aceite de oliva o girasol (para
freír)<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Sal<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Pimienta<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Ajo en polvo (opcional)<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Elaboración</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Tras limpiar y pelar bien las
chirivías y/o zanahorias, se cortan en tiras.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Se pueden cocer al vapor durante
unos 6 o 7 minutos para, a continuación, ponerlas a freír en una sartén con el
aceite o en una freidora de aire hasta que estén doraditas.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Servir espolvoreadas con sal,
pimienta y ajo en polvo.<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">ENTRANTES VARIADOS<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">En Apicio IV podemos leer estos platos:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;"> </span></b><i><span style="color: black;">12. Plato de
anchoas sin anchoas</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: black;"> </span><span style="color: #0070c0;">“Cortar en
pequeños trozos carne de pescado asado, o cocido en agua, hasta llenar la
cacerola en la cantidad que se quiera. Picar pimienta, un poco de ruda, rociar
con garum la cantidad necesaria y un poco de aceite. Mezclarlo con la carne de
pescado, y añadir unos huevos batidos hasta hacer una masa homogénea. Poner por
encima unas <b>ortigas de mar,</b> sin que se mezclen con los huevos.
Cocer a fuego lento para evitar que se mezclen y, una vez cocido, espolvorear
pimienta y servir. En la mesa nadie sabrá lo que come”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9RidDqCijZCnFz2siQUBTDj2Z67H3QHqpL_AMEE-1ks_GOHNdbaKRHzjXEzvh4xHrFp0qww1TGCo4XuNA7GRhH_92rlrs1l7rdWziaB7w9Lk6awbjGExt85bHWmNw4Bv4GmA1rcdhLX3kfhIJUcbobmQsEoXhtOweniPmkwPKnev96yS4MnaC/s2272/IMG_1561.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9RidDqCijZCnFz2siQUBTDj2Z67H3QHqpL_AMEE-1ks_GOHNdbaKRHzjXEzvh4xHrFp0qww1TGCo4XuNA7GRhH_92rlrs1l7rdWziaB7w9Lk6awbjGExt85bHWmNw4Bv4GmA1rcdhLX3kfhIJUcbobmQsEoXhtOweniPmkwPKnev96yS4MnaC/s320/IMG_1561.JPG" width="320" /></a></div><br /><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b style="font-family: georgia; text-align: justify;"> </b><span style="font-family: georgia; text-align: justify;">13. <i>Plato
de leche: </i></span><i style="font-family: georgia; text-align: justify;"><span style="color: #0070c0;">“Aliñar unos piñones y
secarlos —se tendrán erizos de mar frescos sin preparar, coger una cacerola y
en ella disponer los siguientes ingredientes: la parte central de unas acelgas
y malvas, puerros maduros, apio, col tierna, todo fresco y cocido en agua, un
pollo troceado cocido en su jugo, sesos hervidos, salchichas de Lucania, huevos
duros partidos por la mitad. Echar tripas de cerdo rellenas al modo de
Terencio, cocidas y cortadas en rodajas, hígados de pollo, trozo de merluza
frita, <b>ortigas de mar,</b> la carne de ostras y queso fresco.
Colocar de forma alternada, espolvorear pimienta en grano y piñones. Rociar con
una salsa preparada de la siguiente manera: pimienta, ligústico, semilla de
apio y de benjuí. Cocerlo. A continuación, filtrar leche a la que previamente
se hayan echado huevos crudos hasta obtener una mezcla homogénea, y derramarla
por encima. Cuando la carne esté cocida, añadir tripas frescas, espolvorear
pimienta y servir”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;"> 36. <i>Plato de
ortigas de mar frío y caliente: </i></span><i><span style="color: #0070c0;">“Coger <b>ortigas
de mar,</b> lavarlas, escurrirlas con un colador, dejar secar en una mesa
y cortar en trozos. Picar 15 gr. de pimienta, rociar con garum y macerar.
Después, añadir dos cucharadas de garum y 150 gr. de aceite. Poner a hervir en
una marmita. Cuando ya esté, apartar del fuego y dejar enfriar. A continuación,
una tartera limpia, romper ocho huevos y batirlos. Echarlos en la tartera que
se habrá colocado de manera que quede cubierta por las brasas. Una vez cocido,
espolvorear pimienta y servir”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;"> Apicio, IV, III, 1:</span><i><span style="color: #0070c0;"> “Poner
pescados en una tartera; añadir garum, aceite, vino y el caldo. Cortar
minuciosamente unos puerros bulbosos y coliandro; hacer pequeñas albóndigas de
pescado, trocear la carne del pescado cocido y echar unas <b>ortigas de
mar</b> bien lavadas. Una vez cocido todo, picar pimienta, ligústico,
orégano, triturarlo, rociar con garum y con su propio jugo, echarlo en la
tartera. Cuando hierva, romper el preparado, mezclar bien, remover y
espolvorear pimienta, y servir”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;"> Apicio, IV, XI variado
de bayas: </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“<span style="mso-bidi-font-style: italic;">Poner en una cazuela ostras pequeñas,
almejas, <b>ortigas de mar</b>, piñones tostados y picados, ruda, apio,
pimienta, coliandro, comino, vino de pasas, garum, dátiles y aceite”<o:p></o:p></span></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Apicio IV.<i> SALA CATTABIA:
</i></span><i><span style="color: #0070c0;">“Pimienta, menta, apio, poleo seco,
queso, piñones, miel, vinagre, garum, yema de huevo y agua fresca. Escurrir pan
macerado en agua y vinagre, poner en una marmita queso de vaca y cohombros,
añadiendo unos piñones. Echar unas alcaparras trituradas y unos higaditos de
pollo. Cubrir con la salsa, ponerlo en un recipiente, y servir”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">2. Otra receta de <i>sala
cattabia apiciana: </i></span><i><span style="color: #0070c0;">“Echar en un
mortero semilla de apio, poleo seco, menta seca, coliandro fresco, jengibre,
uva pasa sin la semilla, miel, vinagre, aceite y vino; picarlo todo y
amalgamarlo. Poner en una marmita trozos de pan de Piceno con carne de pollo,
mollejas de cabra, queso de Vestino, piñones, cohombros, cebollas secas
cortadas en trozos pequeños. Echar la salsa por encima, recubrir de nieve
cuando esté a punto, y servir”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Apicio IV, IV, 1 (173) nos presenta
una receta de una sopa llamada <i>Ptisana</i></span><span style="color: #0070c0;">: “<i>Limpiar bien la cebada, que se habrá
dejado en remojo el día anterior. Cocerla a fuego máximo. Después de
su ebullición, añadir aceite en cantidad abundante, un pequeño manojo
de eneldo, cebolla seca, ajedrea y un codillo de jamón, dejándolo
cocer hasta que haga una crema. Echar coliandro fresco y sal,
picada conjuntamente, y dejar hervir. Cuando esté, sacar el manojo de
eneldo y trasladar la crema a otra cacerola procurando que no se
queme. Quitar los grumos y seguidamente colar la crema encima del
codillo de jamón. Picar pimienta, ligústico, un poco de poleo
seco, comino y séseli frito, macerar con miel, vinagre, defrito,
garum, y echarlo todo en la cacerola de manera que cubra bien el jamón.
Dejar hervir a fuego lento"</i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: #444444;"> Galeno, VI, 526-527 K nos
presenta la receta de una sopa de lentejas aromatizada con poleo elaborada con
cebada, carne de cerdo, lentejas, acelga, ajedrea, poleo, puerro y anís.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Apicio
II, 1 Lentejas con acanto: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #0070c0;">“Preparar una
cazuela limpia. En un mortero picar pimienta, comino, coliandro en grano,
menta, ruda, poleo, majar bien, rociar con garum y vinagre, añadir miel y
defrito, macerar con vinagre y echar dentro de la cazuela. Machacar acanto
cocido con agua y dejar hervir. Cuando esté, ligarlo todo y servir en una
fuente añadiéndole aceite verde</span><span style="color: #2f5496;">”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;"> 2. Lentejas con castañas: </span><span style="color: #0070c0;">“<i>Preparar una cazuela y echar en ella castañas
cuidadosamente limpiadas. Añadir agua y un poco de carbonato sódico, y dejar
hervir. Durante su cocción, machacar en un mortero pimienta, comino, coliandro
en grano, menta, ruda, raíz de benjuí, poleo, picarlo bien, rociar con garum,
vinagre y miel, macerar con vinagre y echarlo encima de las castañas cocidas.
Añadir aceite y dejar hervir. Cuando esté, machacarlo en el mortero. Catar; si
está falto de algo, arreglarlo. Servirlo en una fuente, rociando con aceite
verde”</i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">3. Otra receta de lentejas: </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“<span style="mso-bidi-font-style: italic;">Ponerlas a cocer. Cuando hayan espumado,
cubrirlas de puerro y coliandro fresco. Picar coliandro en grano, poleo, raíz
de benjuí, menta y ruda, rociar con vinagre, añadir miel, macerar con garum,
vinagre y defrito, añadir aceite y remover. Si le falta algo, arreglarlo.
Envolver con almidón, echar aceite verde, espolvorear pimienta y servir”</span></span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Apicio, V. 1 Receta de espelta o
crema de cebada: </span><span style="color: #0070c0;">“<i>Machacar la espelta o
la cebada, puesta en agua el día anterior. Poner a hervir; y cuando alcance el
punto de cocción, echar aceite en cantidad suficiente y un pequeño manojo de
eneldo, cebolla seca, ajedrea y un trozo de jamón para que dé una salsa. Añadir
coliandro fresco y sal, picado conjuntamente. Cuando hierva, sacar el manojo,
traspasar la crema de cebada a otra cazuela, evitando que se queme. Quitar bien
los grumos y colarlo en la cazuela sobre el jamón. Machacar pimienta,
ligústico, un poco de poleo seco, comino y séseli frito. Rociar con miel,
vinagre, de-frito, garum. Echarlo en la cazuela encima del jamón, de manera que
quede bien cubierto. Dejar hervir a fuego lento”</i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">2. Otra receta: </span><span style="color: #0070c0;">“<i>Cortar los bulbos, una vez cocidos con agua, y luego
freírlos con aceite. Preparar la siguiente salsa: tomillo, pimienta, poleo,
orégano, miel, vinagre en poca cantidad y, si se quiere, un poco de garum.
Espolvorear pimienta, y servir”</i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b><span style="color: #990000;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b><span style="color: #990000;"><span style="font-family: georgia;">PRIMA MENSA- CARNES O PESCADOS</span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">POLLO<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Apicio III, 8. 2. Calabaza
con pollo<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #0070c0;">“Melocotones, trufas,
pimienta, alcaravea, comino, laserpicio, finas hierbas, menta, apio, coliandro,
poleo, dátiles, miel, vino, garum, aceite y vinagre”</span></i><span style="color: #0070c0;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">3. OTRA MANERA.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;"><span style="font-family: georgia;">“Pimienta, poleo, miel o vino de pasas, garum y vinagre.
Puede añadirse laserpicio”<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></span></p><p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyb6OKM5F_bibbkb6cYHkst5j0akTrowzQRgtGnRr88HrdOcb7ym0mkqWTFe3Z4_74tMzbFZlPuqvddhmnIVkXTvhZU9tKWupdpFzsWPU_7mjbLcimrqUpAiz2AL6a1zM1qQ5XpGBeCmmMDPeUmSWIaCjhWoV2S9zWGH-JQlet1F112i4WgpIQ/s2272/IMG_9358.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyb6OKM5F_bibbkb6cYHkst5j0akTrowzQRgtGnRr88HrdOcb7ym0mkqWTFe3Z4_74tMzbFZlPuqvddhmnIVkXTvhZU9tKWupdpFzsWPU_7mjbLcimrqUpAiz2AL6a1zM1qQ5XpGBeCmmMDPeUmSWIaCjhWoV2S9zWGH-JQlet1F112i4WgpIQ/s320/IMG_9358.JPG" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia;"><b style="font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: normal; text-align: center;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">CARNES VARIADAS</span></span></b><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Apicio VIII, 2<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Salsa para todo tipo de caza,
cocida o asada<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #0070c0;">10 gr. de pimienta, 5 gr. de
ruda, ligústico, apio en grano, enebro, tomillo, menta seca y poleo, todo en
cantidad de cinco gramos. Machacar hasta reducir a finísimo polvo, y amalgamar.
Añadir miel, en cantidad suficiente, y emplear esta salsa añadiéndole garum al
vinagre.</span></i><span style="color: #0070c0;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">5. Plato de sangre, hígado y
vísceras de la liebre<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2f5496;"> </span><span style="color: #0070c0;">Poner en una cacerola garum, aceite, caldo, puerro y
coliandro picado, y añadir el hígado y vísceras. Cuando haya cocido, machacar
pimienta, comino, coliandro, raíz de benjuí, menta, ruda; poleo, rociar con
garum, añadir el hígado y sangre de la liebre, y picarlo. Echar miel y jugo del
caldo, amalgamar con vinagre, y vaciarlo en una cazuela, junto con las vísceras
cortadas en trozos muy pequeños. Dejar hervir. Cuando esté, envolver con
almidón, espolvorear pimienta, y servir.</span></i><span style="color: #0070c0;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">XXIII Cochinillo al tomillo<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #0070c0;">Cocer con agua, sal y eneldo
un cochinillo muerto el día anterior, y que se habrá dejado en agua fría para
que la carne estuviera tierna. Preparar finas hierbas, tomillo, un poco de
poleo, huevo duro, cebolla picada, y echarlo encima del cochinillo, mojándolo
con garum y 1/4 1. de aceite, 1/4 1. de vino de pasas, y servir.</span></i><span style="color: #0070c0;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">X. Sarda rellena<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #0070c0;">Se saca la espina; se
machaca poleo, comino, granos de pimienta, menta, nueces y miel, y con ello se
rellena el pescado. Se cierra, se envuelve en papel y se pone en un recipiente
a fuego lento. Se sazona con aceite, careno y salmuera.</span></i><span style="color: #0070c0;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">* Cordula: atún recién nacido<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><b><span style="color: #990000;"><span style="font-family: georgia;">SECVNDA MENSA- POSTRES<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span></p>
<p align="center" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">PHTHOIS, TORTITAS DE QUESO<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"><br />
Esta receta consiste en un dulce de queso que nos ha legado Ateneo
XIV, 647 d- e:<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #0070c0;">"En cuanto al
phthois, se hace así: se exprime un poco de queso, se tritura, se pasa por un
colador de cobre y se echa un poco de miel, una hemina de harina fina y se
amasa todo para incorporarlo"</span></i><span style="color: #0070c0;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #38761d;">POSIBLE ADAPTACIÓN
DE LA RECETA</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Ingredientes</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">200 gr de queso cheddar o requesón<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">60 gr de miel<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">100 gr de harina <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Aceite para untar la bandeja del horno<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Elaboración</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">En primer lugar,
rallaremos el queso, en el caso de ser cheddar o lo desmenuzamos, si se trata
del requesón. <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">A continuación, lo
incorporamos en la harina y lo amasamos bien. <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cuando veamos que se ha
conseguido una masa homogénea y blanda, añadimos la miel y volvemos a amasar.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Después dejaremos
reposar la masa, bien tapada, como mínimo una hora.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Trascurrido ese tiempo,
con la ayuda de un rodillo y sobre una superficie enharinada,
extenderemos la masa para hacer pequeñas tortitas.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Colocaremos las
tortitas en una bandeja de horno, impregnada de aceite y las doraremos durante
unos 15 0 20 minutos a unos 180 º.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Se pueden servir con
miel, patés salados o dulces, frutas o frutos secos.<o:p></o:p></span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwJfF6dV-SFDcDdtI5jY5fzEthp_TPLH9X76G_qrlg7I_p3om3QlExhEZHgw_8VcWcflSj9Fx_5yAKXrz5Bh9Eu1XeqMjEWvnfoxpErcb08nkrEJ64uzBCE-nbf0nPwRcPG0EhpfOivlX_dxAmMiDrQ1hdoJGIwixeHk-4awLXGuxETTuUaOcu/s2272/IMG_9340.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2272" data-original-width="1704" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwJfF6dV-SFDcDdtI5jY5fzEthp_TPLH9X76G_qrlg7I_p3om3QlExhEZHgw_8VcWcflSj9Fx_5yAKXrz5Bh9Eu1XeqMjEWvnfoxpErcb08nkrEJ64uzBCE-nbf0nPwRcPG0EhpfOivlX_dxAmMiDrQ1hdoJGIwixeHk-4awLXGuxETTuUaOcu/s320/IMG_9340.JPG" width="240" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Apicio, VII <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">MELÓN</b><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;"><span style="font-family: georgia;">“Pimienta, poleo, miel o vino de pasas, garum y vinagre.
Puede añadirse laserpicio”<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;"> </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;">KYBOI- PAN DE
ENELDO Y QUESO<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; text-align: left;">Ateneo en su libro III, 114 a nos
ha legado la receta de un delicioso y curioso pan con forma cuadrada, especiado
con eneldo y queso.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Ambos elementos proporcionan una
textura y un sabor exquisito a este pan. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">El texto original dice</span><span style="color: #0070c0;">: <i>“¿Cómo podríais vosotros saber que dados (kyboi),
no ésos que tenéis siempre a mano, son también unos <b>panes cuadrados,
sazonados con eneldo, queso y aceite, </b>según dice Heráclides en su
Tratado culinario?”</i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Se trata de una receta sencilla
que podríamos adaptar de la siguiente manera.<o:p></o:p></span></span></p>
<span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #00b050; font-size: 12pt;"><br clear="all" style="break-before: page; page-break-before: always;" />
</span></b>
</span><p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #00b050;">ADAPTACIÓN DE LA RECETA</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Ingredientes</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">1
cucharada de levadura seca<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">1
cucharada de miel<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">2
cucharadas de eneldo seco<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">200 ml
de agua tibia<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">25 gr
de queso chédar rallado<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">350 gr
de harina integral<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">50 ml
de aceite de oliva<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Una
pizca de sal marina<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Elaboración</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Tras calentar la mitad del agua,
disolveremos en ella la miel. A continuación incorporamos la levadura seca,
removemos bien y dejamos activar la levadura durante unos 10 minutos.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">En un bol ponemos la harina con
la pizca de sal y las hojas de eneldo. Hacemos un pequeño volcán, se le añade
la levadura activada, el aceite de oliva y lo que ha quedado de agua tibia.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Amasamos durante un rato, hasta
que quede homogénea. Cubrimos con un paño o papel film el bol y dejamos
fermentar durante dos horas en un lugar cálido.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cuando veamos que la masa se ha
duplicado, volvemos a amasar durante unos minutos. Ya amasada, la dividimos en
tres partes iguales. Reservamos.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">A
continuación, engrasamos con aceite y harina un molde cuadrado de
unos 15 cm.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Empezamos poniendo una de las
masas reservadas en el fondo del molde, alisamos bien. Sobre ella ponemos un
tercio del queso rallado. Repetimos esta acción con las otras dos porciones de
masa.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Dejamos reposar de nuevo la
mezcla del molde, durante una hora, tapándola con un plástico en un lugar
cálido para que continúe su fermentación.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Pasado este tiempo, introducimos
el molde en el horno que ha sido precalentado a unos 200º. Cocemos el pan de
queso durante unos 35 minutos. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> Para terminar, sacaremos el
pan, espolvoreamos por encima un poco de queso y horneamos de nuevo para que
quede gratinado y crujiente.<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #c00000;"><span style="font-family: georgia;">OTRAS RECETAS<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #38761d;">OXIPORVM- OXIGARVM</span></i><span style="color: black;"> <o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Columela XII,<i> </i>LVII,
nos explica “<i>el modo de hacer la composición llamadla en latín OXIPORVM-
OXIGARVM: </i></span><i><span style="color: #0070c0;">“Echa en un mortero
ajedrea, hierbabuena, ruda, cilantro, apio, puerro sectivo, y si no lo hubiere
cebolla verde, hojas de lechuga y oruga, tomillo verde o hierba gatera, como
también poleo verde, queso fresco y queso salado: muele todo esto junto y
échale un poquito de vinagre polvoreado con pimienta, ponlo todo en un plato
pequeño y échale aceite por encima. Así que hayas molido las plantas verdes,
que hemos dicho arriba, muele lo que te parezca suficiente de nueces mondadas,
mezcla un poco de vinagre polvoreado con pimienta y rocíales aceite por encima.
Molerás ajonjolí ligeramente tostado con plantas de que acabamos de hablar.
También le mezclarás un poco de vinagre, con pimienta sobre el cual rociarás
aceite.—Parte queso de las Galias o de cualquiera otra especie que quieras en
pedazos pequeños, muélelo, mezcla con él piñones, si los hubiere en abundancia,
y si no avellanas tostadas quitada la película, o almendras y los aliños que
acabamos de decir, échale un poco de vinagre con pimienta, revuélvelo todo bien
y rocía esta mixtura con aceite. Si no hubiere aliños verdes molerás con el
queso poleo seco, o tomillo u orégano u ajedrea también secos, y, les echarás
vinagre con pimienta y aceite. Sin embargo, si no hubiere proporción de todas
estas plantas secas, se puede mezclar con el queso aunque sea una sola; se
mezclarán con miel tres onzas de pimienta negra si la hubiere, y si no de
blanca, dos de semilla de apio, una y media de laserpicio, al cual llaman los
griegos silphion, y dos de queso todo molido y cribado, y guardarás esta mezcla
en una olla nueva: después, cuando fuere menester gastarlo, se desleirá lo poco
que se quisiere tomar en vinagre y garo. Tomarás una onza de apio montano, dos
de pasas que se les hayan quitado los cuesquezuelos, y tres de pimienta blanca
o negra: estas cosas, si quieres excusar mayores gastos, se pueden mezclar con
miel y conservarse de esta suerte. Pero si quieres hacer un
oxíporo más costoso, mezclarás estas mismas cosas con la composición
anterior, y en seguida guardarás esta mezcla para tu gasto; pero si no tuvieres
laserpicio, echarás en su lugar media onza más de miel</span><span style="color: #2f5496;">”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgITiUqCkqPRozmi6tceMFebCroCH41di3EjIlseNDkv0jOjyMgxSaD8N7Yfa_Xtjhpbl4b0g2D_RhQkqtHAjDgp_ERW0qctyJXuoOEAb252CveXIoY5qKPonTFRvDEPwkduFqbFHJt_YAtV1WwMkasCfhZe6Z8-ris0A0ApKnhvRixa5Jv93sI/s2272/IMG_9386%20-%20copia.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgITiUqCkqPRozmi6tceMFebCroCH41di3EjIlseNDkv0jOjyMgxSaD8N7Yfa_Xtjhpbl4b0g2D_RhQkqtHAjDgp_ERW0qctyJXuoOEAb252CveXIoY5qKPonTFRvDEPwkduFqbFHJt_YAtV1WwMkasCfhZe6Z8-ris0A0ApKnhvRixa5Jv93sI/s320/IMG_9386%20-%20copia.JPG" width="320" /></a></i></span></div><span style="font-family: georgia;"><i><br /><span style="color: #2f5496;"><br /></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Gargilio Marcial, <i>De
hortis,</i> comenta cómo elaborar el liquamen que llaman</span><span style="color: #38761d;"><b> <i>oenogarum</i></b></span><i><span style="color: #0070c0;">:</span></i><span style="color: #0070c0;"> <i>Se cogen
peces de naturaleza grasa, como son los salmones, anguilas, sábalos y sardinas
o arenques, y se hace a partir de ellos y de hierbas aromáticas el siguiente
preparado con sal. Se prepara un recipiente bien sólido y bien empegado, con
una capacidad de tres o cuatro modios, y se cogen plantas secas que huelan
bien, tanto de huerta como de campo, como por ejemplo eneldo, cilantro, hinojo,
apio, ajedrea, caramillo, ruda, hierbabuena, sisimbrio, ligústico, poleo,
sérpol, orégano, betónica, adormidera silvestre, y con éstas se extiende una
primera capa en el fondo el recipiente. Luego se dispone otra capa de peces,
enteros si fuesen pequeños y cortados en trozos si mayores. Sobre ésta se echa
una tercera capa de sal, de dos dedos de gruesa. Y de este modo se debe llenar
el recipiente hasta arriba con estas tres capas alternantes de hierbas, peces y
sal alternativamente encima; luego se debe cerrar una vez puesta la tapadera y
así se debe dejar durante siete días. Pasados éstos, se debe remover este
preparado hasta el fondo durante veinte días seguidos, dos o tres veces al día,
con un palo de madera dispuesto a la manera de un remo. Cumplidos éstos, se
recoge el líquido que proviene de este preparado y de esta manera se hace, a
partir de este preparado, liquamen u oenogarum. Se cogen dos sextarios de este
líquido y se mezclan con medio sextario de buen vino, luego se echan a esta
mezcla cuatro manojos de cada una de estas plantas secas, a saber, eneldo,
cilantro, ajedrea y caramillo. También se echa un puñado de semillas de
alholva, y treinta o cuarenta granos de pimienta, tres denarios por libra de
costo [planta aromática], una cantidad similar de canela y otra similar de
clavo. Todo esto se mezcla con este líquido una vez minuciosamente machacado.
Luego este preparado se debe cocer en un recipiente de hierro o de bronce
durante el tiempo que haga falta hasta que quede reducido a un sextario. Sin
embargo, antes de que se cueza del todo, conviene añadirle media libra de miel
espumada. Cuando éste esté cocido completamente, debe colarse a través de un
filtro, como se hace con las bebidas, hasta que se aclare; no obstante, se debe
verter hirviendo en el filtro. Una vez clarificado y enfriado, se guarda en un
recipiente bien empegado para sazonar los alimentos”</i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><b><i><span style="color: #990000;"><span style="font-family: georgia;">BEBIDAS<o:p></o:p></span></span></i></b></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><b><i><span style="color: #990000;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: #38761d;">VINO DE POLEO</span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Historia Augusta, <i><u>Heliogábalo,</u></i> 19,
4:<i> </i></span><i><span style="color: #0070c0;">“Fue el primero que
inventó el vino aromatizado con almaciga y con poleo y todos los combinados que
mantiene nuestro boato actual”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Columela XII, 25, nos habla sobre
cómo </span><span style="color: #0070c0;">“<i>hacer el vino de
ajenjos, de hysopo, de abrótano, de tomillo, de hinojo y de poleo. <b>El
vino de ajenjos, el de hysopo, el de abrótano, el de tomillo, el de hinojo y el
de poleo conviene prepararlo de esta manera</b>. Cuece una libra de ajenjos del
Ponto con cuatro sextarios de mosto hasta que quede en las tres cuartas partes,
y echa el resto luego que esté frio en una urna de mosto amíneo; haz lo mismo
con las demás plantas que se han escrito arriba. También se pueden cocer tres
libras de poleo seco con un congio de mosto hasta que se disminuya la tercera
parte, y cuando el líquido se haya enfriado, sacar el poleo y echar aquel en
una urna de mosto; este vino se da después en el invierno con utilidad a los
que tienen tos, y esta especie se llama gleconites”</i><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Dioscórides, V, 52 nos ha legado
una receta de vino</span><span style="color: #2f5496;">: </span><i><span style="color: #0070c0;">“El vino de calamento, de poleo, de abrótano. Se preparan
igualmente que el de tomillo. Son eficaces para los de estómago débil, para anoréxicos
y para icténcos. Son diuréticos”.</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: #38761d;">CICEÓN (KYKEÓN)</span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">El vocablo está en relación con
el verbo kykáó, «agitar», «mezclar líquidos»<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Se trata de una tisana hecha de
harina de cebada, con agua, miel, aceite o vino y poleo, tomillo o menta que se
consumía en los misterios de Eleusis en honor a Deméter para romper el ayuno
sagrado. Era una tisana considerada muy nutritiva por los ingredientes que
llevaba.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><u><span style="color: black;">Himnos Homéricos,</span></u></i><span style="color: black;"> 207, bebida con poleo:<i> </i></span><i><span style="color: #0070c0;">“Metanira le dio una copa de vino dulce como la miel, una
vez que la llenó. Pero ella rehusó, pues decía que no le era lícito beber rojo
vino. Le instó, en cambio, a que le sirviera para beber harina de cebada y
agua, <b>después de mezclarla con tierno poleo</b>”</span></i><span style="color: #0070c0;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">También en Heráclito, <i><u>Las
Metamorfosis,</u></i> XXIV Ascálabo, nos habla de esta bebida servida a
Deméter</span><span style="color: #2f5496;">: </span><i><span style="color: #0070c0;">“Deméter, cuando recoma errante toda la tierra a la
búsqueda de su hija, se detuvo a descansar en el Atica. Misme la recibió en su
casa y, como hacía mucho calor<b>, le dio de beber agua mezclada con poleo-
menta y harina de cebada.</b> Deméter, que estaba sedienta, ingirió la
bebida de un solo trago. El hijo de Misme, Ascálabo, al ver esta
escena, se echó a reír, y dio la orden de que le trajeran a la diosa un cántaro
profundo o una tinaja. Deméter, encolerizada, arrojo sobre el
muchacho la bebida que le quedaba. Y Ascálabo se metamorfoseo, quedando
convertido en una salamanquesa de cuerpo moteado”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Aristófanes, <i><u>La paz,</u></i> 712,
Hermes le ofrece una infusión de esta hierba aromática que es la manera
habitual de consumirla: </span><i><span style="color: #0070c0;">“No, <b>si
te bebes una infusión de poleo</b>. Mas saca de aquí enseguida a Teoría y
llévala al Consejo, donde estaba antes.”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Yambógrafos griegos, <i><u>Hipocnate</u></i>,
48, de nuevo leemos sobre el brebaje que consumía Ceres: </span><span style="color: #0070c0;">“<i>A las tribulaciones entregaré mi quejumbrosa alma si
no me envías cuanto antes un medimno de cebada, para que haga yo de su harina
un <b>brebaje, y lo beba (?), remedio contra mi mísera condición”</b></i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><b><i><span style="color: #990000;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span></i></b></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: #990000;">Prosit!!! </span></i></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: #990000;">FELIZ AÑO MMXXIV</span></i></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #990000;">Plurimam salutem!</span></i><span style="color: #00b050;"> </span></span></b><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> </span><o:p></o:p></span></p></div>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-39709124311651022582023-12-17T11:00:00.015+02:002023-12-17T11:00:00.134+02:00IO SATVRNALIA!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS2iCC_7Y72UfGUd8MN64nHJqsuqN5dN5OYkSO6AtWyugQC53NhwJ5QBm2EVKf7MxbT8UnpF9u5BMEnIusiFWtLfVpCAeC2GfU3bI8W-WMuZBFaThSjwAOuCRpjC9KM3Ocdjy5ertNIPEnydCDQbwF9gWReePU1j8yz8jTVFNi9G2jJOEhbgly/s1024/FELICITACION%20%202023.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="519" data-original-width="1024" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS2iCC_7Y72UfGUd8MN64nHJqsuqN5dN5OYkSO6AtWyugQC53NhwJ5QBm2EVKf7MxbT8UnpF9u5BMEnIusiFWtLfVpCAeC2GfU3bI8W-WMuZBFaThSjwAOuCRpjC9KM3Ocdjy5ertNIPEnydCDQbwF9gWReePU1j8yz8jTVFNi9G2jJOEhbgly/w517-h261/FELICITACION%20%202023.jpg" width="517" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;">DESDE <i><b><span style="color: #990000;">DE RE COQVINARIA</span></b> </i>OS ENVIAMOS NUESTROS </span></span><br /><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;">MEJORES DESEOS</span><span style="font-size: large;"> DE FELICIDAD Y AMOR EN ESTOS </span></span><br /><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: large;">DÍAS.</span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>FELICES FIESTAS</b></span><br /><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b><br /></b></span><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>Y </b></span><br /><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b><br /></b></span><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>FELIZ AÑO NUEVO</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><i><b>Plurimam salutem!</b></i></span></div>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-10457712792103287142023-12-03T11:00:00.016+02:002024-02-15T20:05:40.040+02:00PIRA. CULTIVO Y CONSERVACIÓN<p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfZBCoFshut4O-BWVdsWSe2ToGY87koV6F5N4g19FkFvhe9vu0ZRXdsqaLXrtxGyjBeGBnhENhMr0QtjoovZyVqFmuSd-6_7HTBe1baxrFHwK9GaiDpWRDOML0mtgs8lEcuwMrcjXWJ670JQPIuTYeLsg9-MOIymHXpaBp8R4ry5lu89t55_E6/s576/peras1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="576" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfZBCoFshut4O-BWVdsWSe2ToGY87koV6F5N4g19FkFvhe9vu0ZRXdsqaLXrtxGyjBeGBnhENhMr0QtjoovZyVqFmuSd-6_7HTBe1baxrFHwK9GaiDpWRDOML0mtgs8lEcuwMrcjXWJ670JQPIuTYeLsg9-MOIymHXpaBp8R4ry5lu89t55_E6/s320/peras1.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: georgia;">Hace unas semanas hablamos de las <a href="https://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2023/11/pirae-clasificacion.html" target="_blank">diferentes peras que se conocían en el mundo clásico</a>. En esta ocasión veremos cómo se cultivaban y conservaban.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">CULTIVO
Y CONSERVACIÓN<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Paladio,</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"> <u>Tratado de agricultura</u> III, 209 </i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">nos habla de su</span><b style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-weight: normal;"> cultivo:</b><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"> <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Pondremos
vástagos de perales en el <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">mes de </b>febrero
en los sitios fríos; en los calurosos, en cambio, en noviembre. En el peral
zonas templadas, en el mes de noviembre, hay que sembrar los perales para
contar con la ayuda de un suelo regado; de ese modo echan muchísima flor y dan
frutos muy grandes. Sin embargo, prefieren nacer precisamente en el suelo que
dijimos que convenía al viñedo; en todo caso, de una tierra feraz se consiguen
árboles fuertes y muchísima cosecha. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Las
peras duras como piedras se cree que pierden tal defecto si se siembran en
tierra blanda</b>. El peral que se planta por vástagos sale más bien tarde. Sin
embargo, a los que les guste este sistema -a fin de no mezclar las semillas de
buena raza con ninguna substancia que tenga el amargo de lo silvestre-, que
metan en hoyos grandes vástagos de dos o tres años con raíces, de la misma
manera que se plantan los olivos y de tres o cuatro pies de altura sobre el
terreno. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Deben cortarse sus copas y
recubrirlas con una mezcla de arcilla y musgo.</b> Si alguien siembra pepitas
de peras es indudable que necesariamente nacen porque la naturaleza infunde
vida a su germen y, al ser eterna, no hay tardanza que le cause hastío; pero
para el hombre es muy largo esperar esto sobre todo porque tardan en nacer y
empeoran su buen origen. Por tanto, resultará mejor que en el mes de noviembre
se planten vástagos de perales silvestres con sus raíces en fosas bien cavadas,
para injertarlos en cuanto hayan prendido. Pues la diferencia es que los que se
han plantado con sus vástagos son dulces y tiernos, pero no se conservan demasiado;
en cambio, los injertados aguantan el paso del tiempo. Déjese un espacio de
treinta pies entre los perales. Este tipo de árbol, para que prospere, debe
cultivarse regándolo a menudo y cavándolo varias veces, hasta el extremo de que
en la época que normalmente florece no perderá ninguna de las flores que echó
si entonces acude el cavador. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Se obtiene
muy buen resultado si al cabo del año se <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>le echa un abono cualquiera</b>, si bien
parece que el de vaca propicia frutos abundantes y grandes. Hay algunos que
mezclan ceniza creyendo que por eso se da un sabor fino a los frutos. Considero
superfluo enumerar las variedades de la especie, siendo así que no existe
diferencia alguna en su plantación o cultivo. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Si el peral está debilitado</b>, una vez cavado, se hace un agujero a
la raíz y en él se introduce un palo de madera, o bien se clava en el tronco,
después de perforarlo de igual forma, una cuña de pino o, si no lo hay, de
roble. Se matan los bichos del árbol que ya hubieran nacido y se impide que
vuelvan a nacer vertiendo hiel de toro a las raíces; o, también, si se echan
posos recientes de vino añejo a las raíces durante tres días, se consigue que
no se esquilmen demasiado los árboles en flor. Si el peral es duro como una
piedra, se retirará primero la tierra de las extremidades de las raíces y se
apartarán todos los guijarros y así que estén bien separados, se pondrá en su
lugar otra tierra tamizada por una criba. Ahora bien, esto da resultado si no
se cesa de regar. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">En el mes de febrero o
marzo se injerta el peral</b> de la manera que se indicó cuando tratamos del
injerto: en la corteza y en el tronco. Se injerta con el peral silvestre y el
manzano; según algunos, con el almendro y el espino; para Virgilio, con el
olmo, el fresno y el membrillero. Según otros, también con el granado, pero
haciendo la incisión en el tronco. La púa de peral que se injerta antes del
solsticio, debe ser de un año y, antes de hendirla, estar desprovista de hojas
y demás partes blandas; en cambio, después del solsticio se injerta la que guarde
la última yema. [El peral se injerta con cualquier procedimiento.]</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Las peras se ponen en conserva en
buen tiempo desde el día veintidós al veintiocho del cuarto menguante</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">. La fruta recogida seca y a mano
desde la segunda hora a la quinta o desde la séptima a la décima -seleccionando
escrupulosamente de la que haya caído, la que esté entera, tirando la dura y
algo verde- se introduce en un recipiente untado en pez que se cierra con una
tapadera y se pone boca abajo enterrándolo en un sitio que tenga cerca agua
corriente permanentemente. O también, las que tienen dura la pulpa y la piel se
ponen primero en un montón; cuando empiezan a ablandar, se meten en un
recipiente de barro bien cocido y untado de pez y, poniéndoles por encima una tapadera,
se recubren de yeso. El recipiente se introduce en un hoyo pequeño en un sitio
que le dé diariamente el sol. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">La mayoría
conservan las peras metiéndolas entre la paja o el grano</b>. Hay otros que las
cogen con sus rabos y en seguida las meten en orzas untadas con pez, y después
de cerrar la boca de los recipientes con yeso o pez, las protegen de la
intemperie cubriéndolas con arena. Otros conservan las peras en miel para
evitar que estén en contacto. Otra fórmula es <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">secar al sol las peras partidas y sin pepitas</b>. Hay algunos que
espuman agua salada cuando lo entra en ebullición por el calor y, después,
cuando ya está fría, le echan las peras a conservar; luego, al cabo de un
ratito, las sacan y las meten en un jarro con su orificio tapado para
conservarlas. O bien se dejan estar en <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">agua
fría salada un día y una noche</b>, luego se maceran en agua natural por
espacio de dos días y después se guardan bañadas en arrope, vino de uva pasa, o
vino dulce”<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFvZZKrbRkm-1arJU_nSUhlLE88eoZA90ygbtrO9W3cq33IUnYrFBoWXLNSjB19hDE-AMhjnJa_bgBceaGcEyq49w-xOUz5YZGeCYa4X2urdXCJboGbBbleHmIlAWxULvgyPPsaMMS1YSyLEVtLeVXGLn_0mcGVDlggb6S2Gbe2MbHIZvUiYqH/s2272/IMG_9335.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFvZZKrbRkm-1arJU_nSUhlLE88eoZA90ygbtrO9W3cq33IUnYrFBoWXLNSjB19hDE-AMhjnJa_bgBceaGcEyq49w-xOUz5YZGeCYa4X2urdXCJboGbBbleHmIlAWxULvgyPPsaMMS1YSyLEVtLeVXGLn_0mcGVDlggb6S2Gbe2MbHIZvUiYqH/s320/IMG_9335.JPG" width="320" /></a></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ateneo, X, 420 a nos informa que en
verano es cuando se consumían: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">El
vaso que circulaba entre los invitados no era mayor de una cotila59, y el
postre consistía habitualmente en altramuces o habas, aunque en ocasiones
también se servía algún producto de temporada<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">: en verano, pera o manzana</b>, en primavera, almorta, y en la
estación invernal, higos secos”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Columela, </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u>Los doce libros de la agricultura,</u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">XIV nos habla sobre el </span><b style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-weight: normal;">método para secarlas:</b><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"> <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Modo de secar
las manzanas y las peras. En este mismo tiempo o también a principios del mes
de agosto se escogen las manzanas y las peras de gusto más dulce, y después de
haberlas partido en dos o tres pedazos con una caña o con un cuchillo de hueso,
se ponen al sol hasta que se sequen. Si hay muchas no hacen la menor parte del
alimento de la gente del campo en el invierno, pues les tiene lugar de comida
sólida: lo mismo sucede con loes higos, que si se han guardado secos, ayudan a
mantenerlos durante la misma estación”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Plinio, </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u>HN,</u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> XV, 17 también nos presenta muchas recomendaciones para
su </span><b style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-weight: normal;">conservación</b><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">: </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Las peras se entierran en hoyos <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">dentro de vasijas de barro</b><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>barnizadas de pez y boca abajo. Las
tarentinas son las que se cogen más tarde. Las anicianas se conservan también <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">en vino de uvas pasas.</b> […] Del mismo
modo se actúa con las serbas y las peras, untando los respectivos pecíolos de
pez. Respecto a las tinajas, que se pongan lejos del agua. Hay algunos que las
conservan así, con sus propias ramas, hundiendo ambas puntas en una cebolla
albarrana; otros, en tinajas que contengan vino sin que toque las uvas; algunos
dejan las manzanas flotando con sus cazuelas de barro y, con tal fórmula,
consideran que se da además aroma al vino. Hay otros que prefieren conservar
todos estos productos en mijo; pero la mayoría, en hoyos de dos pies de
profundidad, pisados de arena, con una tapa de barro y luego recubiertos de
tierra. Hay quienes untan con greda de alfarero incluso las uvas, las cuelgan
después de secarlas al sol y, en el momento de consumirlas, les lavan la
arcilla. La misma arcilla se amasa con vino en el caso de las demás frutas. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>[…]Otros le asignan a cada manzana o pera su
correspondiente tarrina de barro y, después de taparlas con pez, las meten a su
vez dentro de una tinaja<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. También hay
algunos que las ponen entre vellones de lana en cajas que forran con una capa
de barro mezclado con pajas</b>; otros hacen esto mismo en cazuelas de barro y
algunos también en hoyos pisados de arena, tapándolos seguidamente con tierra
seca”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p><span style="color: #2f5496;"><i> </i></span>Continuaremos comentando cosas interesantes sobre esta maravillosa fruta.</o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #990000; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p><i><b>Plurimam salutem!</b></i></o:p></span></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-46511274815555739442023-11-19T11:00:00.013+02:002024-02-15T20:05:48.591+02:00PIRA. CLASIFICACIÓN<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghWzAq9wuwV7dvx3ZOYzCJaAljNAIP8wMe4VTgGSLZStg85SFZOcKzNM3JR-mNsvwANHGhQxAM13O-fHasB8grgkcbEfmurD8lftqTKwKz3mjoCS-3sa7L0MnW_lUWdHfbQ7YBEke3nY-MoajiAqqrDbXukx2VvzUyNLFr1pFfwN0yyUMlxeK8/s600/Copia%20de%20IMG_3832.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="427" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghWzAq9wuwV7dvx3ZOYzCJaAljNAIP8wMe4VTgGSLZStg85SFZOcKzNM3JR-mNsvwANHGhQxAM13O-fHasB8grgkcbEfmurD8lftqTKwKz3mjoCS-3sa7L0MnW_lUWdHfbQ7YBEke3nY-MoajiAqqrDbXukx2VvzUyNLFr1pFfwN0yyUMlxeK8/s320/Copia%20de%20IMG_3832.JPG" width="228" /></a></div><br /><p></p><p><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; text-align: justify;">Al igual que hoy en día son muchas las
variedades de peras que podemos encontrar en el mercado. Todas ellas se
diferencian por su procedencia, calibre, sabor, olor, color, forma,…esta
clasificación también la encontramos en la antigüedad. Así pues, veamos qué nos
cuentan los autores clásicos sobre esta exquisita fruta que ya aparece citada
por Homero en la Odisea, VII, 112 y ss:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal; text-align: justify;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Por de
fuera del patio se extiende un gran huerto, cercadas en redor por un fuerte
vallado sus cuatro fanegas; unos árboles crecen allá corpulentos, frondosos: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">hay perales</b>, granados, manzanos de
espléndidas pomas; hay higueras que dan higos dulces, cuajados, y olivos. En
sus ramas jamás falta el fruto ni llega a extinguirse, que es perenne en verano
e invierno; y al soplo continuo del poniente germinan los unos, maduran los
otros: a la poma sucede la poma<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">, la pera
a la pera</b>, el racimo se deja un racimo y el higo otro higo”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Odisea, XI, 588 y ss:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Corpulentos frutales sus ramas
tendíanle a la frente con espléndidos frutos, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">perales,</b> granados, manzanos,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>bien cuajados olivos, higueras con higos sabrosos”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Odisea, XXIV, 232 y ss: </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 14pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Una vez que lo vio el divinal pacientísimo Ulises de vejez
consumido y tomado de pena, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ocultóse
bajo espeso peral</b> y dejó que fluyese su llanto” […]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>No hay en ti, buen anciano, ignorancia de
cómo se cuida tal plantío, mas bien la labranza conoces de todo,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>del arbusto, la higuera, la vid, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">el peral,</b> el olivo, las legumbres, y
así nada está descuidado en tu huerto </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">[…] Pero voy además a contarte los
árboles todos que me diste una vez de esta huerta florida. Yo, aún niño,
caminaba contigo por ella, te hacía mil preguntas, l tú mostrabas las plantas y
me ibas diciendo sus nombres;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>diez
manzanos y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">trece perales me diste</b>,
de higueras hasta cuatro decenas”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">TIPOS
DE PERAS</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Con la lectura de las fuentes clásicas
descubriremos la gran variedad de perales que eran conocidos y clasificados
según su procedencia, si eran silvestres o no, la forma de sus frutos, su
calibre, su dulzor, etc.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ateneo VI 113 e menciona las peras
silvestres:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “…</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">manzanas,
frutos de cornejo, granadas, serpol, adormidera, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">peras silvestres”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i></b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ateneo, II, 55 a vuelve a citar a la
pera silvestre<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: “</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Las
partes y el conjunto de nuestra subsistencia son: haba, altramuz, verdura,
rábano, algarroba, arveja, bellota, nazareno, cigarra, garbanzo, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">pera silvestre”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ateneo III 82 d al comparar las
manzanas con las peras, comenta que fueron descubiertas por Dioniso:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Neoptólemo de Parió, en su
Dionisiada, cuenta también él que las manzanas, lo mismo que las restantes
frutas, fueron <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">descubiertas por Dioniso.</b>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">«Se llama epimëli — dice Pánfilo— a una
clase de peras»</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Macrobio, </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u>Saturnales </u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">19 en su capítulo dedicado a las frutas nos
presenta un gran número de denominaciones: </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“[6] <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Estas peras que vemos se las clasifica con
una gran variedad de nombres.</b> En efecto, el propio Cloacio enumera sus
denominaciones: “Aniciana, calabazosa, cirrita, cervisca, grumosa, crustumina,
decimana, griega, loliana, lanuvina, laurea, lateresiana, aromática, milesia,
mirtia, neviana, redonda, preciana, cobriza, signina, tuliana, ticiana, de
tomillo, turraniana, temprana, volema, nespla tardía, sementiva tardía,
sextiliana tardía, tarentina tardía, valeriana tardía”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">También Columela, </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u>Los doce libros de la agricultura,</u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> X nos enumera los tipos
de peras y la forma de conservarlas: </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Las peras de
Dolabela, las de Palombara, las Reales, las de Venus que son muy coloradas las
Grandes, las de Nevio, las Latericianas, las Decumanas, las de olor de laurel,
las Mosqueruelas, así que las hayas cogido sin madurar, pero no muy verdes,
míralas con atención si están sanas, sin defecto y sin gusanos: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">enseguida acomódalas en una olla de barro
dada de pez, que llenarás de vino de pasas o de mosto cocido</b> hasta quedar
en la mitad, de suerte que toda la fruta esté sumergida, y después ponle una
cobertera que cogerás con yeso”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Catón, </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u>De agricultura</u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">, indica los tipos de peras existentes: </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Peras
grandes, peras anicianas, peras de sementera (éstas serán buenas conservadas en
arrope), peras de Tarento, peras dulces, peras calabaciles</b> e igualmente
tantas otras variedades como sea posible […] La serba, conservarla en arrope o
dejarla secarse; debes enjugarla. Con las peras haz lo mismo”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Plinio,</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u> HN</u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">, XV, 11, 2 nos presenta el nombre de una pera basado en
su </span><b style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-weight: normal;">calibre:</b><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Incluso
hay también unas peras llamadas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">«de
libra»</b> que indican con su nombre la magnitud de su peso”</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj35LitkWdjOx6G_p7EkIcdAMqMJV2D9V2pvdXt9VzD5c9Tv3VqBYkJCHH6H-x53f5ZGhGFYDWNKuyKHaAnNHiAX0j42zJU5zFeLvE0tKRNCA5DqJD7qnaiSj3QSV_mvs3Op1UmKPersuGyy8_a7f3ykw5cR14BbR23DV-nu1PviENNmifW2g-F/s429/peras.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="413" data-original-width="429" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj35LitkWdjOx6G_p7EkIcdAMqMJV2D9V2pvdXt9VzD5c9Tv3VqBYkJCHH6H-x53f5ZGhGFYDWNKuyKHaAnNHiAX0j42zJU5zFeLvE0tKRNCA5DqJD7qnaiSj3QSV_mvs3Op1UmKPersuGyy8_a7f3ykw5cR14BbR23DV-nu1PviENNmifW2g-F/s320/peras.jpg" width="320" /></a></i></div><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">De nuevo Plinio, </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u>HN</u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">, XV, 15 enumera los tipos de peras por su </span><b style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-weight: normal;">tamaño, sabor, procedencia, forma y color</b><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">:
</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Esa misma causa lleva a valorar una clase de peras
con el sobrenombre de «soberbias» —son éstas pequeñas, pero clases de peras muy
tempranas—. Ahora bien, las más sabrosas de todas son las crustumias y las siguientes,
las falernas, por su licor, porque están llenas de un jugo así de intenso —se
conoce con el nombre de «leche»— y, entre ellas, hay unas de color negro que
son un don de Siria. Las demás se llaman de diferente manera según los
distintos lugares, si bien por sus nombres declaradamente romanos honraron a
sus respectivos inventores las decimianas —y de ahí deriva la clase que
denominan pseudodecimiana—·, las dolabelianas, de pedículo muy largo, las
pomponianas, de apodo «tetudas», las licerianas, las sevianas, así como las
turranianas que proceden de ellas y se distinguen por la longitud de su
pedículo, las favonianas, rojas y un poco más grandes que las «soberbias», las
laterianas, las anicianas, posotoñales y ricas por su sabor ligeramente ácido.
Se llaman tiberianas las que más le gustaban al emperador Tiberio; éstas
colorean más con el sol y ganan tamaño; de no ser así serían las mismas que las
licerianas. Llevan el nombre de su patrialas amerinas, las más tardías de
todas, las picentinas, las numantinas, las alejandrinas, las númidas, las
griegas y, junto a ellas, las tarentinas y las signinas, a las que otros dan el
nombre de testáceos por su color, lo mismo que a las onicinas y a las rojas;
reciben el nombre por su olor las mirapias, las láureas y las nardinas; por la
época, las «de la cebada» y, por el cuello, las ampuláceas y, asimismo, las
coriolanas y las bruñas; las calabaciles, por su parentesco correspondiente y
las acidillas, por su jugo. Es incierto el motivo de denominaciones como las
barbáricas, las «de Venus», que llaman «coloradas», las «reinas», que se llaman
sésiles por su pedículo minúsculo, las «patricias», las vocimas, verdes y
alargadas. Además, Virgilio añadió las volemas, tomándolas de Catón, que, a su
vez, menciona las sementivas y las músteas”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">También Ateneo I 27 f nos indica Eubea
como una procedencia: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Luego,
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">de Eubea,</b> peras y gruesas manzanas"</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Plinio, </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><u>HN,</u></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> XV, 17 nos hace una explicación muy interesante sobre su
forma, su cultivo, su conservación y beneficios:</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">
“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Las peras tienen figura más bien cónica</b>.
Entre ellas, cuelgan en el árbol madre hasta el invierno las tardías, que
maduran con la helada, a saber: las griegas, las ampuláceas y las láureas, lo
mismo que, entre las manzanas, las amerinas y las escaudianas. Ahora bien, las
peras <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se conservan como las uvas</b> y
con las mismas fórmulas, y ningún otro fruto más se guarda en orzas, salvo las
ciruelas. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Las peras tienen, entre todas
las frutas, las mismas propiedades que el vino, </b>y los médicos se las
prohíben exactamente igual a los enfermos. Se cuecen con agua y vino, y
entonces cumplen la función de un plato, cosa que no hacen las demás frutas,
salvo el membrillo y el estrucio”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Dioscórides, 1, 116 también nos
describe las <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">clases de peras y
propiedades:</b> <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><span class="letracapitalroja"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-weight: bold; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">D</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">e
la pera hay muchas especies. T<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">odas
astringen, por lo que van bien para los emplastos que frenan los flujos. </b>La
decocción de las secas y ellas por sí mismas, tomadas crudas, estriñen el
vientre. Comidas en ayunas hacen daño. <span class="letracapitalroja"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">L</span></span>a <span class="dolar"><span style="mso-bidi-font-style: italic;">akhrás</span></span> es una especie de
pera silvestre que madura lentamente. Posee virtud más astringente que la pera,
por lo que viene bien para lo mismo que aquélla. Sus hojas son también astringentes.
La ceniza del tronco del peral presta ayuda eficazmente a los que se ahogan por
efecto de los hongos. Algunos dicen que si se cuecen las peras silvestres con
hongos, éstos se vuelven inocuos.”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Por lo que hace a su flor, Ateneo, II,
50 c compara la flor de la cereza con la del peral: </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Tiene
una hoja semejante a la del níspero, pero rígida y más ancha; la corteza es
parecida a la del tilo, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">y la flor es
blanca, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>similar a la del peral y la del
níspero</b>, reunida en pequeños grupos de flores, de aspecto ceroso”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> En otras entradas hablaremos de aspectos curiosos de las peras.</o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p><i><b>Plurimam salutem!</b></i></o:p></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-34075533171740846532023-11-05T11:00:00.019+02:002023-11-05T11:00:00.135+02:00CECINA<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvxquAkYhXkkXd4WIJG2Hkf_VCLJjMFJuWRSSJmxnRMyKxVsLMVVQozbt-ZmEGVGjwNKPUlbL3YTBp8VvEJ2O1TEuZncOz8ocOiZmcC5CEPdUFWgvvVPHfiYZ2K0HeIENF5y_O33S6RevTgJCJbRUxDtIkHF7TzLKZOfePb-ODVfSIKwdPATHI/s2272/IMG_3553.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2272" data-original-width="1704" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvxquAkYhXkkXd4WIJG2Hkf_VCLJjMFJuWRSSJmxnRMyKxVsLMVVQozbt-ZmEGVGjwNKPUlbL3YTBp8VvEJ2O1TEuZncOz8ocOiZmcC5CEPdUFWgvvVPHfiYZ2K0HeIENF5y_O33S6RevTgJCJbRUxDtIkHF7TzLKZOfePb-ODVfSIKwdPATHI/s320/IMG_3553.JPG" width="240" /></a></div><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;"><p><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;"><br /></span></p>Uno de los grandes problemas a lo
largo de la historia es la conservación de los alimentos.</span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En esta ocasión nos vamos a
centrar en <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #c00000;">cómo
se secaba la carne</span></b><span style="color: #c00000;"> </span>para poder ser
conservada y transportada para ser consumida en cualquier momento por soldados,
viajeros, ganaderos, cazadores, etc. </span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">A su vez, consistía en un alimento con un valor proteico y nutricional alto.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hoy en día continuamos desecando
la carne, de todos es bien conocida nuestra <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #c00000;">famosa <a href="https://etimologias.dechile.net/?cecina">cecina.</a></span></b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Encontramos en dos autores
clásicos la forma de llevarla a cabo. Acudamos a ellos para descubrir cómo se
realizaba.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En primer lugar, destacar que la climatología
es primordial para su elaboración, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>es
importante un clima seco y frío para poder prepararla con mayor éxito.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">La primera mención que
encontramos a este método de conservación nos la ha transmitido Ateneo, III, 96
b aunque no es muy explícito en su elaboración y se refiere a unas manos de
cerdo. La cita dice: “</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">Antifanes, en </span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">El parasito [PCG </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">II, ir. 183]: A— </span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Manos de cerdo <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">curadas”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span></i></b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic;">El autor que explica con más detalle el proceso de
fabricación es Columela, en su libro R<i>es rustica</i>, </span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">XI, LIII. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nos llama la atención que no difiere mucho del método de elaboración actual, en
el que la sal, el frío y el fuego son los tres elementos que entran en acción. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Columela dice lo siguiente: </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Georgia-Italic;">“Dos modos de salar y conservar la cecina de cerdo. </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: BookAntiqua; mso-fareast-font-family: BookAntiqua;">Hasta aquí hemos hablado bastante del aceite, pasemos ahora a
objetos de menos entidad. Conviene <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">no
dejar beber a animal alguno el día antes de matarlo, y sobre todo al cerdo,
para que su carne esté más seca: pues si bebiere estará más húmeda la cecina.</b>
Por consiguiente, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">después de haberlo
matado</b> cuando tenga sed, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">lo
deshuesarás</b> bien: pues esto hace la cecina menos defectuosa y más durable.
En seguida, así que lo hayas deshuesado <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">lo
salarás con cuidado con sal tostada,</b> y no muy menuda, sino quebrantada con la
muela suspendida y sobre todo se echará más sal en aquellas partes en que se
han dejado los huesos, y después de haber colocado encima del sobrado las
badanas o pedazos, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se les cargarán pesos
considerables para hacer echar fuera la sanguaza. A los tres días quitarás los
pesos y frotarás exactamente con la mano la carne o tocino salado</b>; y cuando
quieras volverlo a poner en el mismo sitio, lo polvorearás antes con sal molida
y menuda, y no dejarás pasar un día sin frotarlo hasta que esté en su punto. Y
si el tiempo fuere sereno durante aquellos días en que se frota la carne, se la
dejará en la sal nueve días; pero si fuere nebuloso o de lluvias, convendrá
llevar la carne salada a la laguna a los once o doce días, sacudirle la sal
antes, en seguida lavarla con cuidado, de suerte que <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">en ninguna parte quede sal pegada</b>, y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">después de haberla secado un poco, colgarla en la despensa </b>de un
garabato, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">donde llegue algún humo que acabe
de secar la humedad que pueda quedarle</b>. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Esta salazón podrá hacerse cómodamente en la menguante de la luna, principalmente
en el solsticio de invierno, pero aun también en el mes de Febrero”</b></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: BookAntiqua; mso-fareast-font-family: BookAntiqua;"></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: BookAntiqua; mso-fareast-font-family: BookAntiqua;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwHwT_fOc56cirkFTtbuNV-tjs7ixPJGQLkVEjYXySmKO0ZvChUZ5sdIzDyO0pjtUDNMhmb00vglbpxz4wY2Dv8sBR0Ww-exIHbsAj6f_kpQE9wKRiDQvXlQuoJLfA3VRUbQqpiftsFCs_gcffIgRSb3KZ9TL18uyruR5yf0BW0j_oobKUcqe/s960/1069333_493764627372091_603000589_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTwHwT_fOc56cirkFTtbuNV-tjs7ixPJGQLkVEjYXySmKO0ZvChUZ5sdIzDyO0pjtUDNMhmb00vglbpxz4wY2Dv8sBR0Ww-exIHbsAj6f_kpQE9wKRiDQvXlQuoJLfA3VRUbQqpiftsFCs_gcffIgRSb3KZ9TL18uyruR5yf0BW0j_oobKUcqe/s320/1069333_493764627372091_603000589_n.jpg" width="320" /></a></span></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: BookAntiqua; mso-fareast-font-family: BookAntiqua;"><br /><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: BookAntiqua; mso-fareast-font-family: BookAntiqua;">Columela nos comenta cómo hacer
esta cecina en lugares donde la climatología es más cálida o en otra estación
que no sea el invierno:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: BookAntiqua; mso-fareast-font-family: BookAntiqua;"><o:p> </o:p></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: BookAntiqua; mso-fareast-font-family: BookAntiqua;">“Hay también otro modo de salar el tocino que se puede usar,
aunque sea en los <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">países cálidos, en
cualquier tiempo del año</b>, y es como se sigue. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Después de no haber dejado a los cerdos que beban un día, se matan al
siguiente</b>, y se pelan con agua caliente, o a la llama de leña menuda (pues
de ambos modos se les quitan las cerdas), <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se
parte el tocino en pedazos</b> de a libra, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">después
se pone en una tinajilla una capa de sal tostada,</b> pero quebrantada
ligeramente, como hemos dicho arriba: en seguida <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se colocan los pedacitos de carne apretados unos con otros, y se les echa
sal</b>, de suerte que se hagan capas alternativas de ésta y de aquellos; pero
en habiendo llegado al gollete de la tinajilla, se acaba de llenar de sal y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se comprime el tocino con pesos de que se
cargará; </b>y éste o la carne se conserva siempre y permanece en su salmuera,
como el pescado salprensado”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Una vez más, descubrimos que el
mundo clásico está presente en nuestro día a día.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #c00000; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Plurimam salutem!<o:p></o:p></span></i></b></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-34566658921658205992023-10-22T11:00:00.004+03:002023-10-22T11:00:00.143+03:00ALIMENTOS PARA CUIDAR LA VOZ<p> <span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;">Con la llegada del otoño y los cambios de temperatura, vamos a investigar sobre un
tema muy interesante y curioso. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFufhrX_9r9aH99rTNJ7_YIAuMT0OZAytiTM53eOVqbG-ybYWYoBqWJ0MBPU1YYYW3MULhuJJlZ5k0YsSahDRRazPNYj7gqSBQeHt0g1HXnJfZLkUzZgC4V5oqO_t3uHlo2Ire1FlIiCcpvxwFuG-PDnTrNLjb_KbSDMR5Y2KjP-UaIK0J0K8_/s600/4ba475e3d08f5240a2a49849afe21dcf.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="600" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFufhrX_9r9aH99rTNJ7_YIAuMT0OZAytiTM53eOVqbG-ybYWYoBqWJ0MBPU1YYYW3MULhuJJlZ5k0YsSahDRRazPNYj7gqSBQeHt0g1HXnJfZLkUzZgC4V5oqO_t3uHlo2Ire1FlIiCcpvxwFuG-PDnTrNLjb_KbSDMR5Y2KjP-UaIK0J0K8_/w425-h238/4ba475e3d08f5240a2a49849afe21dcf.jpg" width="425" /></a></div><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><br /></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> Se trata de conocer </span><b style="font-size: 12pt;">qué técnicas y alimentos se empleaban en la antigüedad para cuidar la
voz, </b><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">no sólo de los cantantes y actores sino también de los oradores, maestros y
políticos.</span></div></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Sabemos que hoy en día aquellas personas
cuya herramienta de trabajo es la voz, la cuidan con esmero: hidratándola, con
ejercicios de calentamiento, con una alimentación adecuada, respetando los
límites de su voz, no gritando, etc. Todas estas técnicas ya se empleaban en el
mundo grecorromano. Así pues, veamos qué nos cuentan los autores clásicos al
respecto.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Lo primero que nos llama la atención es
que, al igual que hoy en día, el cuidado de la voz suponía un gran esfuerzo
como nos indica Platón, Leyes, 664 d: </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><span style="color: #0070c0;">“Pero a </span></i><i><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">los que han pasado esta edad <b>--dado que ya no son capaces de soportar el esfuerzo que exige el
canto- </b>debemos dejarlos como narradores, divinamente inspirados, de
leyendas acerca de los mismos caracteres típicos”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Suetonio,
</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Nerón,</i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> 20 y ss nos explica cómo
cuidaba su voz el emperador antes de cantar</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><span style="color: #0070c0;">: “La música era una de las artes en que le habían
instruido desde su infancia; ya emperador, hizo venir al palacio a Terpno, al
mejor arpista de la época, sentándole a su lado durante muchos días después, de
la comida de la tarde, para oírle cantar hasta muy avanzada la noche. Poco a
poco dióse a meditar sobre este arte y a ejercitarse en él, no omitiendo
precaución alguna de las que emplean de ordinario los cantores <b>para conservar la voz y para fortalecerla,
como son, acostarse sobre la espalda con el pecho cubierto con una hoja de
plomo; tomar lavativas y vomitivos y abstenerse de frutas y de alimentos
reputados contrarios […]</b> Cantó a menudo durante varios días,</span></i><span style="color: #0070c0; font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> <b><i>tomando luego algún descanso para recuperar
la voz</i></b><i>”</i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Cómo se
recomendaba <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #c00000;">calentar
la voz</span></b>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Aristóteles,
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Problemas,</i> 901 a y b, 22 nos habla
sobre la importancia de <b>ejercitar la voz en ayunas y al levantarse: </b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“¿Por qué a los que gritan después de las comidas se les
estropea la voz? </span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">Y podríamos ver que todos <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">los que declaman, como actores, coristas y otros similares, hacen sus
ejercicios al amanecer y en ayunas.</b> […]Por eso ni los que tienen fiebre ni
los que han padecido una fiebre fuerte pueden cantar inmediatamente después de
la remisión de la fiebre: pues la faringe se les ha puesto áspera debido al
calor<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. Después de las comidas, es
probable que el aire interno sea abundante y caliente</b>; un aire así es
lógico que al salir hiera y deje áspera la tráquea: cuando sucede esto, es
normal que la voz se estropee”.<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">De nuevo hace mención al <b>calentamiento de
la voz en ayunas y al amanecer </b>en <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Problemas,</i>
904 b, 46: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“¿Por
qué se rompe más la voz estando borrachos que sobrios? ¿Es porque al estar
saturados se rompe la voz rápidamente?'". La prueba de esto es lo
siguiente: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ni los coros ni los actores
ensayan después de comer, sino estando en ayunas.</b> Durante la borrachera,
como están más llenos, lógicamente se les rompe más la voz”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">También Platón en Leyes, 665 d, hace
referencia a <b>ensayar en ayunas</b>: </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><span style="color: #0070c0;">“En consecuencia, se avergonzaría todavía más de cantar
de pie en el teatro y para todo tipo de gente. Y si como los coros que compiten
por la victoria, obligaran a tal gente a cantar estas cosas, con la voz
entrenada, delgados y <b>en ayunas,</b> ¿lo
harían, supongo, totalmente con desgana, cantando sin placer y con vergüenza?”</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyiiPV99Qir8U8JTgVJIeDM2niVaZ9j9Guini8fBmyNzVvwYVSxAPawIsGB5lpoqz3kJdbPsJ5kDhowd3p5ZcGv-42q8RMexWxsOTLttjmQRKQwp_SxYh8BmNFD9XwbuXKQhxVEsQ7hihh03XvmJZYd6iYPKMq3KXAKhV3PY_zGJWeUMGEnx0d/s2272/IMG_1564.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyiiPV99Qir8U8JTgVJIeDM2niVaZ9j9Guini8fBmyNzVvwYVSxAPawIsGB5lpoqz3kJdbPsJ5kDhowd3p5ZcGv-42q8RMexWxsOTLttjmQRKQwp_SxYh8BmNFD9XwbuXKQhxVEsQ7hihh03XvmJZYd6iYPKMq3KXAKhV3PY_zGJWeUMGEnx0d/s320/IMG_1564.JPG" width="320" /></a></i></div><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><o:p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><o:p><br /></o:p></span></p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">También
se aconseja <b>no mantener relaciones sexuales </b>para que no repercuta en la voz,
así nos lo ha transmitido Plutarco, <i>Moralia</i></span><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">,</span></i><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> IX, 737 b: <i><span style="color: #0070c0;">“Y mencionaron también a la mujer del actor
trágico Teodoro <b>que no consintió en acostarse con estando próximo al certamen</b> pero
cuando llegó triunfante al lado de ella, lo abrazó y dijo: Hijo de Agamendón,
ahora te es posible es”</span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Sobre <b><span style="color: #990000;">qué alimentos consumir para cuidar la voz, </span></b>lo primero que nos dice en Aristóteles es <b>no abusar en la mesa </b>pues puede repercutir en el cuidado de la voz,
así lo manifiesta Ateneo VIII, 343 E cuando nos refiere una </span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">historia sobre un actor trágico llamado
Leonteo que por su afición a la comida tuvo problemas de voz: </span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><span style="color: #0070c0;">“Aficionado al
buen yantar era también Leonteo de Argos el trágico [TrGF I 242], discípulo de
Atenión, que fue sirviente del rey Juba de Mauritania, según dice Amaranto en
sus libros Sobre la escena teatral, afirmando que Juba compuso para él el
siguiente epigrama [FGrH 275, fr. 104 = F GE, fr. 1], en ocasión de una mala
interpretación de su Hipsipila:</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">No me mires a mí, un eco de
Leonteo el trágico, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">devorador de cardos,</b>
cuando dirijas la mirada al maligno corazón de Hipsipila. Que antaño fui yo
amigo de Baco, y él no admiraba tanto con sus orejas de lóbulos de oro ninguna
otra voz. En cambio ahora, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">trébedes,
cacharros y sartenes secas a me han privado de voz por complacer a mi estómago”</b><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Totalmente
lo contrario al consejo de Aristóteles leemos en Plutarco, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Moralia,</i> 349 a, 10-13 que era conveniente una comida copiosa antes
de salir a cantar: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“Los que sufragaban los coros ofrecían a los coreutas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">anguilas, lechugas tiernas, perniles y el
tuétano. </b>Les daban espléndidos banquetes durante todo el tiempo en que
ejercitaban sus voces y llevaban una vida regalada”<o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh25jjCEofDqlk4bHbxb7nALsBV2jCcZv1-sI82gWNIiaa35OhL_GjQLM1Dwcz0zzic9S2KwjBgbcckjaE7OlskCfjxMwFCXvBiE3QMHrxo0x5TnETEMe4trBB9D17wN1ai7kD5UPQza2ob2d3QU_qeLOfvOt7rIOTAQPGnB2GNT0DVZyI1TNOO/s2272/IMG_9784.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh25jjCEofDqlk4bHbxb7nALsBV2jCcZv1-sI82gWNIiaa35OhL_GjQLM1Dwcz0zzic9S2KwjBgbcckjaE7OlskCfjxMwFCXvBiE3QMHrxo0x5TnETEMe4trBB9D17wN1ai7kD5UPQza2ob2d3QU_qeLOfvOt7rIOTAQPGnB2GNT0DVZyI1TNOO/s320/IMG_9784.JPG" width="320" /></a></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /></i><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">También
Ateneo, XIV, 17, 51 propone el <b>consumo de sustancias viscosas</b> como el <u>congrio</u>: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“Pero Amoibée,
que casualmente se encontró con él, le respondió muy apropiadamente con este
pasaje de la Citharède de Clearque: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">“Devora un congrio blanco con todas estas sustancias
viscosas; fortalece el pecho y hace que nuestra voz sea muy clara”</b></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Algo
parecido encontramos en Aristóteles, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Problemas,
</i>903 b, 39 que aconseja el <u>uso de puerros y ajos</u> para aclarar la voz gracias
a su viscosidad: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“¿Por
qué <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">los puerros</b> convienen para tener
buena voz, dado que también van bien para las perdices? <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">¿Es porque los ajos hervidos suavizan, y los puerros tienen una cierta
viscosidad</b>? Eso aclara la garganta”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">En
Dioscórides encontramos recomendaciones sobre el <span style="color: #990000;"><b>uso de diferentes plantas
medicinales que podrían ayudar a preservar y mejorar la voz</b></span>:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides,
habla del uno del <u>rejalgar,</u> un sulfuro de arsénico que es útil para purificar
la voz: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><span class="letracapitalroja"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-weight: bold;">H</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">a de preferirse el
rejalgar de color intenso, rojo, [desmenuzable], fácil de majar y puro, el que
se parece al cinabrio en el color y tiene además un olor semejante al
del azufre</span></i><span style="background: white; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">[…] <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">En electuario con miel purifica la voz </b>y,
mezclado con resina, es el mejor remedio bebido para los que jadean”<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></i>(</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">V, 105)<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El empleo
de <u>v</u></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><u>inagre de cebolla albarrana </u>suaviza la voz<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> “<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #0070c0;">sorbido, hace fuerte <y dura> la garganta y vuelve
el sonido de la voz intenso y claro</span></b></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">”<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></i><span style="background: white; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">(</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">V, 17)</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>“</span></i><span class="letracapitalroja"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-bidi-font-weight: bold;">E</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">l siluro fresco,
comido, es nutritivo y beneficioso para el vientre; salado no es nutritivo pero
purifica la tráquea y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">hace la voz bien
templada</b>”</span></i><span style="background: white; color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;"> </span><span style="background: white; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">(</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">II, 27)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides
habla de la <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><u>Asa dulce.
</u>Nace en lugares de Siria, Armenia, Media y Libia. Su tallo se llama
máspeton y es comparable a la <u>cañaheja</u>. Tiene las hojas semejantes
al <u><a href="https://dioscorides.usal.es/p2.php?refWell=3.64"><span style="color: #0070c0;">apio</span></a></u>, la semilla es ancha <como una
hoja y se llama magýdaris.>[…]. {5} <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Beneficia
en las asperezas duraderas de la garganta y purifica al momento la voz
súbitamente enronquecida, disuelta en agua y tragada; retrae la úvula hinchada,
en ungüento con miel, y es beneficiosa para los que sufren de anginas su
gargarismo con aguamiel”</b> </span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">(</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">III, 80)</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p>
<span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt;">Como hemos podido comprobar el cuidado de la voz tenía un papel importante para aquellas personas cuya voz era su herramienta de trabajo como actores, cantantes, oradores, profesores,...una idea poco alejada de la que ocurre en nuestros días.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: 12pt;"><i><b><span style="color: #990000;">Plurimam salutem!!</span></b></i></span></div>
</span>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-55734916935552358242023-10-08T11:00:00.002+03:002023-10-08T11:00:00.148+03:00PHTHOIS, TORTITAS DE QUESO<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Tras el descanso estival, volvemos de nuevo a la marcha, con las fuerzas renovadas y cargados de ilusión.</span></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjEBbJKSy_wYF4ZE0yIYls-aSNOHB0aaj9TcN9pno4KsEm0rM9KEk-BP44dXbVyld97UXKmYAOh6Ea6Muj2BbcuGoVr09tz3zr9c2p5a1eULDnpTQEL-Jz3B_qVfugaW1AvOXUAakyiJEZif1XQErVgfPLe2zhqXsUfvatw415x5a3FuQT7x8R/s1771/queso.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1077" data-original-width="1771" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjEBbJKSy_wYF4ZE0yIYls-aSNOHB0aaj9TcN9pno4KsEm0rM9KEk-BP44dXbVyld97UXKmYAOh6Ea6Muj2BbcuGoVr09tz3zr9c2p5a1eULDnpTQEL-Jz3B_qVfugaW1AvOXUAakyiJEZif1XQErVgfPLe2zhqXsUfvatw415x5a3FuQT7x8R/s320/queso.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia;"><br /></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Comenzaremos la temporada con un dulce de queso que nos ha legado </span><span style="font-family: georgia;">Ateneo XIV, 647 d- e:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #2b00fe; font-family: georgia;"><i>"En cuanto al phthois, se hace así: se exprime un poco de queso, se tritura, se pasa por un colador de cobre y se echa un poco de miel, una hemina de harina fina y se amasa todo para incorporarlo"</i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #38761d; font-family: georgia;"><b>POSIBLE ADAPTACIÓN DE LA RECETA</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b>Ingredientes</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">200 gr de queso cheddar o requesón</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">60 gr de miel</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">100 gr de harina </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Aceite para untar la bandeja del horno</span></p><p style="text-align: justify;"><b style="font-family: georgia;">Elaboración</b></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">En primer lugar, rallaremos el queso, en el caso de ser cheddar o lo desmenuzamos, si se trata del requesón. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">A continuación, lo incorporamos en la harina y lo amasamos bien. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Cuando veamos que se ha conseguido una masa homogénea y blanda, añadimos la miel y volvemos a amasar.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Después dejaremos reposar la masa, bien tapada, como mínimo una hora.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Trascurrido ese tiempo, con la ayuda de un rodillo y sobre una superficie enharinada, extenderemos la masa para hacer pequeñas tortitas.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Colocaremos las tortitas en una bandeja de horno, impregnada de aceite y las doraremos durante unos 15 0 20 minutos a unos 180 º.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Se pueden servir con miel, patés salados o dulces, frutas o frutos secos.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;">¡Están deliciosas!</span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: georgia;"><b><i>Prosit!</i></b></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: georgia;"><b><i>Plurimam salutem!!</i></b></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-65857740044397558542023-07-09T11:00:00.055+03:002023-07-09T12:32:33.345+03:00A POR EL XVII CUMPLEAÑOS....<br /><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLoG53onY_8_L5hjEsZP3KB5NPxdFSdphTYAq5OQncK1ec2f3ybbFie6RgAEzzGcZ-AvaEQ5ZqW4lCn75Qbbbes0tpn5ajlLYgOKnRGPTqcyzY8VDgGQBi0fSKhQ4mUNurNJT-RRYP4Iy7_RIzZxFptg_ZmhJXOaeCaKQW4pcGIB-kjpZrZURa/s1800/17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1800" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLoG53onY_8_L5hjEsZP3KB5NPxdFSdphTYAq5OQncK1ec2f3ybbFie6RgAEzzGcZ-AvaEQ5ZqW4lCn75Qbbbes0tpn5ajlLYgOKnRGPTqcyzY8VDgGQBi0fSKhQ4mUNurNJT-RRYP4Iy7_RIzZxFptg_ZmhJXOaeCaKQW4pcGIB-kjpZrZURa/w496-h330/17.jpg" width="496" /></a></div> <div><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Este pasado lunes 3 de julio de 2023 el blog <i><b><span style="color: #990000;">DE RE COQVINARIA</span></b></i> cumplió 17 años...ya son unos cuantos, pero las ganas de seguir aprendiendo y compartir información sobre el mundo culinario de la antigua Roma sigue estando presente como el primer día.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;">Un año más esta entrada está dedicada a todas las personas que estáis siempre ahí.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;">Nos vemos en septiembre</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;">Feliz verano, disfrutad y descansad mucho</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: georgia;"><i><b>Plurimam salutem!</b></i></span></div></div><br />Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-71142239209814155812023-06-25T11:00:00.026+03:002023-10-06T18:50:57.878+03:00SALVIA. USOS MÉDICOS Y MÁGICOS<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcvqJOWUkrYIwTGLUbynWBpG9z42ux_9He_x33fdP19XjOdBZjBFjXaIgIJaUdGer0RZPjiGzYj3QBrHAHbpe4MaF0hqXoiaQbR_2Te2f01_A5ECtBFgzsHkp9FYjBZbVIY6iuZX9XUhIp_G7GoFfaeHjqAYiPA1sTWUsdimVNlWd2tQRJ1Q/s334/comodo_245.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="334" data-original-width="244" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcvqJOWUkrYIwTGLUbynWBpG9z42ux_9He_x33fdP19XjOdBZjBFjXaIgIJaUdGer0RZPjiGzYj3QBrHAHbpe4MaF0hqXoiaQbR_2Te2f01_A5ECtBFgzsHkp9FYjBZbVIY6iuZX9XUhIp_G7GoFfaeHjqAYiPA1sTWUsdimVNlWd2tQRJ1Q/s320/comodo_245.jpg" width="234" /></a></div><br /><p></p><p><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">Tras la noche mágica de San Juan, resulta interesante descubrir el uso mágico que se realizaba de la Salvia en el mundo antiguo.</span></p><p><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">Su empleo en medicina era
parecido al de hoy en día. Era considerada una planta antiséptica, digestiva,
diurética, febrífuga, </span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">anti diaforética, emenagoga, expectorantes,
mucolítica y galactófaga.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Veamos su </span><b><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES-TRAD;">USO
MÉDICO<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la
naturaleza de la mujer</u>, 32 la incluye dentro de las hierbas saludables<i>: “<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Sustancias aromáticas: ajedrea, tomillo, brezo
blanco, corazoncillo, adormidera blanca, raíces y grano de hinojo marino, raíz
de malva, simiente y hojas de mercurial, simiente de ortiga, de<b> salvia</b> y de álamo, díctamo, falso
díctamo, amomo, cardamomo, eristion, aristoloquia, castóreo, culantrillo,
dragontea, peucédano, simiente de ruda, de apio, de hinojo y de hinojo
silvestre, simiente y raíz de saponaria, hisopo cilicio, erísimo, peonía y
pánace. De todas estas plantas, se puede utilizar la que se quiera, mezcladas o
por separado, y cocidas en agua o dadas a beber en vino, del modo en que se
desee. <b>Son sustancias buenas y
purificadoras además de calmantes de los dolores. </b>También se puede dar a
beber en agua raíz de malva”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la dieta,</u>
45<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“El grano del lino es nutritivo y
astringente; y tiene algo de refrescante también. <b>Las semillas de salvia</b> tienen efectos muy parecidos”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la dieta,</u>
53<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“La salvia es seca y astringente”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides, III, 33<i>: </i></span><i><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">{2} La decocción de sus hojas y ramas bebida tiene la
virtud de facilitar la micción, de provocar la menstruación y el parto, y
socorrer en las picaduras de pastinaca. <b>Ennegrece los cabellos, es vulneraria, detiene la hemorragia y depura
en las úlceras malignas. La decocción de hojas y ramas con vino, en enjuagues,
hace cesar los escozores de las partes pudendas</b>.</span></i><i><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">”</span></i><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Paladio, XIV, 14,3 nos habla del
uso de la salvia para <b>las afecciones en
el cuello</b>: <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si en la labor se magulla el
cuello, es un remedio muy eficaz practicar una sangría en la oreja o, en su
defecto, <b>triturar la hierba que se
denomina salvia</b> con sal y ponerla de emplasto […] Si, por causa de la
inflamación de la cerviz, rechaza totalmente el yugo, hay que concederle un
descanso del laboreo de unos pocos días y, entonces, debe frotarse la cerviz
con agua fría y extenderle litargirio. Por su parte, Celso recomienda para la
hinchazón de la cerviz machacar la hierba que se denomina salvia y aplicarla
del modo que he indicado antes”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Paladio, XIV, 35, 3 también la
utiliza <b>para sanar a las ovejas</b>: <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Las ovejas se conservarán sanas si, al comenzar la
primavera, se les mezcla en la bebida <b>salvia
de montaña</b> y marrubio machacados juntos durante catorce días. Esta receta
se repetirá también en el otoño. Les irá bien, a las que ya están enfermas,
paja de cítiso o raíces de cañas”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Plutarco, <u>Moralia,</u> III,
647 D habla de la salvia como un gran remedio para <b>conciliar el sueño</b><i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Y la flor de
la alheña, el azafrán y la <b>salvia</b> <b>inducen a los bebedores a un sueño
apacible,</b> pues tienen una fragancia suave y favorable, que disipa
plácidamente las anomalías y brusquedades que se dan en el cuerpo de los que se
embriagan”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre las
enfermedades,</u> II, 47 A:<i> <b><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Perineumonía</span></b><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> […] Tiene el mayor riesgo en el
séptimo o en el decimocuarto día. Una vez que ha superado los dieciocho días,
ya no está para morir; pero arroja pus, le duele el pecho y tose. Cuando
presente estos síntomas, dale <b>a beber en
ayunas la preparación de salvia </b>y que tome puré de legumbres, añadiéndole
bastante grasa, si es que no hace calor. Y si hace, que no lo tome sino que
ingiera alimentos salados y grasos y productos del mar, mejor que carnes. Y si
no te parece que está debidamente purgado, prescríbele inyecciones e
inhalaciones. Si el pus está espeso, inhalaciones; pero si está ligero,
inyecciones. Que tome cuantos más alimentos pueda; pero que se abstenga de los
agrios, de las carnes de vaca, de cerdo y de lechón”</span><o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYj9QecmmjSBq_qYyPiQcRdQZV050vTcbXd0dP4a9L4uFrRo-9ODK8H_ZO5PtLnzfa7fQS7Xhtwopo2-bNPr7m0dmdmhwbnp2gzukqp4NBGY8E-zw2lfibblJCsN727rRKSLR_fO5_T7w7c6B3HLKDiRY7RfZ_sxdvsxOsgD2I7V4KAEnsemQX/s2592/1109.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1944" data-original-width="2592" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYj9QecmmjSBq_qYyPiQcRdQZV050vTcbXd0dP4a9L4uFrRo-9ODK8H_ZO5PtLnzfa7fQS7Xhtwopo2-bNPr7m0dmdmhwbnp2gzukqp4NBGY8E-zw2lfibblJCsN727rRKSLR_fO5_T7w7c6B3HLKDiRY7RfZ_sxdvsxOsgD2I7V4KAEnsemQX/s320/1109.JPG" width="320" /></a></i></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="font-size: 12pt;"><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="font-size: 12pt;"><br /></span></span></p>Hipócrates, </span><u style="font-size: 12pt;">Sobre las
enfermedades,</u><span style="font-size: 12pt;"> II, 47 b, continúa hablando de la </span><b style="font-size: 12pt;">perineumonía:</b><span style="font-size: 12pt;"> </span><i style="font-size: 12pt;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Cuando
expectore más limpiamente, inyéctale (en el pulmón) semilla de ortiga,
incienso, orégano en vino blanco, en miel y en un poco de aceite. Házselo cada
tres días. Después, manteca y resina disueltas en miel. Y que ya no tome
alimentos salados ni grasientos. <b>Que
beba en ayunas, los días que quedan en medio de las inyecciones, salvia, ruda,
ajedrea, orégano, espolvoreando en vino puro igual cantidad de todos ellos,</b>
cuanto cabe en un oxíbafo”</span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre las
enfermedades, </u>II, 54 A<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">:<i> “Cuando un <b>lóbulo del pulmón está distendido</b> […]
En este caso aplícale fomentos donde tenga dolor y dale primeramente a tomar
centáurea, pastinaca y <b>hojas de salvia
trituradas</b>; echa encima miel y vinagre y agua; dáselo a tomar en forma de
caldo; que tome previamente el jugo de una decocción de cebada mondada y que
beba además vino rebajado con agua. Cuando haya cesado el dolor<b>, tras machacar y tamizar finamente salvia</b>,
hipérico, erysimo y harina de cebada, a partes iguales, échalo sobre vino
mezclado (con agua) y dáselo a beber en ayunas. Y si no hace calor, dale a
tomar una sopa de legumbres sin sal. Pero si hace calor, que ingiera alimentos
lo más suaves posible, sin sal y sin grasa. Y cuando ya esté su cuerpo en buena
forma, cauteriza el pecho y la espalda.”<o:p></o:p></i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre las
enfermedades,</u> II,64: <b><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Enfermedad del hipo</span></i></b><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> […]Si a los veinte días expectora pus, que beba,
tras picarlo y cribarlo, <b>salvia</b>,
ruda, ajedrea, orégano e hipérico, mezclándolo a partes iguales, en total
cuanto quepa en un escafis pequeño y una cantidad igual de harina de cebada,
sobre vino dulce rebajado; que lo beba en ayunas”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre las
afecciones,</u> 38<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b>Las partes inflamadas</b> refrescarlas con
cataplasmas, y las tales cataplasmas que sean acelgas hervidas en agua, o apio,
u hojas de olivo, de higuera, de saúco, de zarza, o de granado dulce, estas
cosas utilizarlas hervidas, mientras que crudas las hojas del espino, o del
agnocasto, o <b>de la salvia,</b> o de la
lechetrezna, o poleo verde, o puerros, o apios, o cilantro u hojas de glasto”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre el uso de
los líquidos,</u> III, 2<i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: “Normas de
uso: en cuantas afecciones precisan afusiones, inyecciones o baños para lograr
refrigeración, se usa como el agua más fría; en cuantas astricción, el vino
tinto también para empapar hilas de lana, como también se empapan hojas de
peral o vendas en la mayor parte de los
casos; y vino blanco en cuantas también se precisa astricción, como por ejemplo
hojas de hiedra, y en cuantas se precisan medicamentos más astringentes y
secos, como por ejemplo el cisto y la zarzamora , el zumaque curtiente, <b>la salvia ,</b> y cuantas es preciso
ablandar, como la harina cocida.</span></i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Su empleo en afecciones femeninas
era muy amplio.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>I, 43<i>: <b><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si la leche se retira</span></b><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> […] Son buenos
por igual el hinojo silvestre, el apio caballar y el codeso. Todo esto junto
hace producir mucha leche y la aumenta [lo mismo que la leche de] las cabras de
Esciro y, sobre todo, su queso. <b>También es bueno el cocimiento de salvia,</b>
y añadiendo a él el jugo de bayas de enebro
o de cedro con vino, que lo beba”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>I, 57: <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si <b>la matriz se llena de pituita,</b> dentro
se producen gases y la menstruación baja en menor cantidad, de color blanco y
pituitosa […] Que se abstenga de alimentos amargos y si siente peso, frío y
entumecimiento, darle leche y vino oloroso; <b>que beba en ayunas corazoncillo, grano de lino y salvia en vino oloroso
rebajado”</b></span><b><o:p></o:p></b></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>I, 63: <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b>Si la matriz se ha ulcerado,</b> libera
sangre y pus, y hay un fuerte olor
[…] Triturar y mezclar todo bien fino y
diluir en vino blanco dulce. Después, cocer hasta que tenga el espesor de la
miel. Dar para untar con este preparado dos veces al día, después de que la
mujer se haya <b>lavado con agua tibia en
la que hay que cocer jara y salvia</b>.
Una vez que le parezca al médico que después de este tratamiento está mejor,
que le haga beber en prevención durante un día leche hervida de cabra y después
de vaca del mismo modo que en el caso anterior”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>I, 66: <b><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Todas las úlceras que se producen en la matriz </span></i></b><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">a causa de un aborto o por otra razón, conviene
curarlas prestando atención a todo el cuerpo y siguiendo el tratamiento que se
juzgue necesario […] Conviene tratar la matriz del modo que sigue: primero
fumigar con agua de cocimiento de hojas de saúco. Tras la fumigación, hacer un
lavado con ungüento hecho con posos de vino. Si hay gangrena en las úlceras y
flujo maloliente, con ungüento apenas rebajado, y si no, con ungüento más
mezclado con agua. Después de los posos de vino, <b>hacer el lavado con agua y en el agua hervir mirto, laurel y salvia,</b>
y tras esto, la irrigación se hará con vino blanco puro tibio”</span><o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDY3pRWG4AzLYq3i8FL-vutJy_dXzuOrTr5e9usJ51k82AMhq_Go11Pgae7YSwJkckWzsAaVONwx0IjevmxrxkZ5gVFNft5sjhboAY0MOOeZDj6ZGQoS2MG_5v7-GI5eCB4vZaJMrggHfJDJ9sAYz4Kzg4vj_UaIjADERy4hZrX9ydq8xkePe0/s2272/IMG_7903.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDY3pRWG4AzLYq3i8FL-vutJy_dXzuOrTr5e9usJ51k82AMhq_Go11Pgae7YSwJkckWzsAaVONwx0IjevmxrxkZ5gVFNft5sjhboAY0MOOeZDj6ZGQoS2MG_5v7-GI5eCB4vZaJMrggHfJDJ9sAYz4Kzg4vj_UaIjADERy4hZrX9ydq8xkePe0/s320/IMG_7903.JPG" width="320" /></a></i></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i><br /><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres</u> I, 78: <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Irrigaciones <b>para llagas no recientes [</b>…] O <b>cocer en agua salvia y corazoncillo</b> y
hacer una irrigación con el agua”</span></i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres</u> I, 80<i>:<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “<b>Irrigación en caso de saturación de bilis</b>
[…] Esta nueva irrigación se puede hacer también cociendo hojas de junco,
corazoncillo y <b>salvia en vino tinto
oloroso</b>, o bien con agua de col y en ella cocer mercurial y un poco de
nitro y hacer la irrigación. Se puede preparar una medida líquida de cohombro
con aceite de narciso o de lirio y hacer una irrigación tibia”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>I, 84<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Bueno en toda
enfermedad para abrir el orificio del útero y para limpiarlo es utilizar un
triturado de un poco de mirra, <b>salvia </b>y
anís”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 121<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Este tipo de
flujo se produce cuando la sangre que se elimina se vuelve algo biliosa y no
hay purgación. Cuando la situación está así, hay que administrar un
medicamento: si la enferma es fuerte, que esté compuesto de eléboro, y si es
débil, administrar raíz purgante 16 y cohombro; tiempo después, administrar
leche de cabra o bien purgar por abajo con un medicamento que libere la bilis y
la pituita<b>. Irrigar la matriz con
preparado de infusión de col y que beba salvia, corazoncillo y grano de lino</b>,
la misma cantidad de cada uno en vino tinto astringente; darlo a beber en
ayunas […] <b>Hacer que la enferma se lave
con agua tibia de mirra y salvia, </b>que tome alimentos que no estén ni
salados ni agrios para que la orina no sea irritante, y que no pruebe productos
de mar, ni carne de vaca, oveja ni cerdo; las demás carnes que las tome
cocidas.”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 124<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">En los casos en que la matriz no se retira del
corazón, triturar simiente de puerro y adormidera, diluirlas en un ciato de
agua y darlo a beber. <b>También ayuda
beber un ciato de vinagre blanco, o bien simiente de enebro y salvia</b> y con
ellos vinagre o vino; conviene calentar esto. También se puede utilizar grasa
de ganso y cerato resinoso; fundir en ellos pez y aplicarlos en pesario”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 129<i>:<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “</span></i></span><i><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Si la matriz se desplaza hacia los costados,
sobrevienen una tos fuerte y un dolor en el costado […] <b>también son de gran ayuda la adormidera blanca, la salvia con harina
fina de cebada y e] queso rallado en salmuera.</b> Mezclar todo esto, una parte
de queso y una de harina de cebada sin sal, y darlo a beber en ayunas mezclado
con vino”</span></i><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 149<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“En caso de que
la matriz caiga hacia afuera, triturar bien hiedra muy seca, envolverla en un
trozo de lienzo y aplicarlo sin añadir nada de grasa. <b>Darle a beber a la paciente trigo molido, adormidera tostada, salvia,
juncia, anís y salvado de cebada</b>; triturar bien todo, diluirlo en vino y
administrarlo dos veces al día, media cótila cada vez”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 193<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Fomentos para
los flujos: tostar harina de cizaña, cocerla en oximiel puro y aplicar en
fomento, untando con esto un trozo de lienzo. O bien tostar lentejas,
triturarlas y hacer una harina gruesa; cocerla en agua y aplicar en cataplasma
como en los casos anteriores. También se puede hacer esto con arveja. <b>Es bueno aplicar en cataplasma la salvia o
la paja de cebada en decocción de salvia y corazoncillo</b>”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 202<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Si la matriz se llena de aire, utilizar todas las
sustancias aromáticas que pueden combinarse en un ungüento y también laurel,
mirto, <b>salvia</b> y serrín de cedro y
ciprés. Triturar todo, tamizarlo fino, espolvorearlo en vino oloroso e
incorporar aceite de rosas”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 203<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Fumigaciones
para los casos en que la matriz se desplace […]. Por lo demás,<b> administrar dos veces al día salvia, </b>simiente
de lino y harina de cebada en vino rebajado y en cantidad de cuatro cotilas”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 209<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si tras la
purga siente dolor, juncia, caña, junco y lirio; cocerlos en vino tinto e
irrigarlos. […] Otra fórmula: cocer agua de mercurial con mirra, incienso,
aceite de almendras amargas <b>o salvia</b>
y corazoncillo; cocerlo todo en agua e irrigarlo”</span><o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRJrTlaYX_odBDOL6apqU2DogK3an0iWVCvqBj7kQTUohVA2JQZXiWDuL8PfA2nmtF2OwwuD_2MwZpk63IP1Rg69ZtKJCJLsETM1amB81LHjG2J7xEo4-0zoVLH4bxEwphuRyyFKJ4Kiv_RCXqT1IyXGDoyRZJpcnFfF6ZuZXtT0hmwe0lvPWJ/s2272/IMG_8451.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRJrTlaYX_odBDOL6apqU2DogK3an0iWVCvqBj7kQTUohVA2JQZXiWDuL8PfA2nmtF2OwwuD_2MwZpk63IP1Rg69ZtKJCJLsETM1amB81LHjG2J7xEo4-0zoVLH4bxEwphuRyyFKJ4Kiv_RCXqT1IyXGDoyRZJpcnFfF6ZuZXtT0hmwe0lvPWJ/s320/IMG_8451.JPG" width="320" /></a></i></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i><br /><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres </u>II, 210<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si la mujer es
afectada por estranguria, que se fomente y se unte el bajo vientre con grasa.
Que tome un baño de asiento en decocción de rosas o de zarza, o <b>bien mirra, olivo, zarcillos de vid, bayas
de enebro o salvia”</b></span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Enfermedades de
las mujeres</u> II, 211<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si hay aire en
la matriz, se produce un fuerte dolor y el gas no sale. Aplicar comino o bien <b>triturar salvia</b> y juncia y dejarlas
macerar una noche entera; por la mañana colarlo, echar en un vaso la parte
transparente, amasar en vino blanco harina basta de trigo y un ciato de jugo de
silfio, cocer la mezcla y darla a tomar semicruda en puré”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la
naturaleza de la mujer,</u> 10<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si la matriz se
inflama y se hincha, se produce aire dentro de ella […] <b>Que beba en ayunas corazoncillo, simiente de lino y salvia en vino
rebajado con agua</b>”</span></i></span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la
naturaleza de la mujer,</u> 33<i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">:
“Irrigaciones: […] Otra receta: hojas de lentisco, de <b>salvia </b>y de corazoncillo; cocerlas en vino tinto […] Otra receta: <b>cocer salvia</b> y corazoncillo en agua e
irrigar con el agua.”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la
naturaleza de la mujer,</u> 34<i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: “Servirse de
fumigaciones con productos suaves triturados […] Triturar dos garbanzos blancos
y un tercio de uvas pasas, añadir la mitad de agua, cocer, luego colar, poner
al aire libre y dar a beber al día siguiente; el resto de los días, <b>mezclar salvia</b> y simiente de lino y con
ellos dar harina de cebada dos veces al día, en cuatro cótilas de vino rebajado
y tres medias cótilas de aceite y un puñado lleno de hojas de saúco; cocer todo
esto, verterlo en una crátera caliente y realizar una fumigación calentando
tejas, sentando en una silla a la paciente y cubriéndola con vestidos”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la
naturaleza de la mujer</u>, 58<i>:<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “Si la matriz
se desplaza de su sitio, triturar bien fino hiedra muy seca, envolverla en un
trozo de lienzo y aplicarla. No administrar nada graso y hacer que tome en
bebida granos de trigo crudos, adormidera tostada, <b>salvia,</b> juncia y anís; triturarlo bien todo, diluirlo en vino,
añadir salvado de cebada y administrarle dos veces al día media cótila en cada
toma”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates,<u> Sobre la
naturaleza de la mujer</u>, 64<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si la matriz
se ha llenado de aire y también hay aire
en el vientre y causa dolor, <b>triturar
salvia y juncia</b>, dejarlas a remojo una noche y por la mañana colarlas,
echar la parte colada en un recipiente de barro, añadir harina basta de trigo,
sobre ello un ciato de vinagre blanco y una cantidad semejante al tamaño de un
haba de jugo de silfio, cocer todo y darlo a tomar semicrudo”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la
naturaleza de la mujer,</u> 93<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Cuando se haya
retirado la leche, que la paciente <b>cueza
salvia</b> y añada bayas de cedro o de enebro, que cuele el agua de la
decocción y que la beba añadiéndole vino; al resto, que le añada harina, bulbo
y un poco de aceite y que se lo coma”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <u>Sobre la
naturaleza de la mujer,</u> 105<i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: “Fomentos […]
Otra: <b>cocer en agua salvia</b> y
corazoncillo, en el agua de la decocción cocer paja de cebada, envolver en un
trozo de lienzo y fomentar”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMHdFvvuSQOoET21iaz3di_G8ij8RYAzZjnHXsccuhOQtyVKl0YPWK0LL_oCj5QwnJwFo-e7SnjVnQl2uTfx235r1jh37_O0ZTqZpI6h71HWsZSq16Uc2L_-Z3BTpMJSOOU-oJBu-F7nXBp0vpfUVnzc9HD5qVJIe5BGK0i2IFq-zQRFBvFgwE/s2272/IMG_8392.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMHdFvvuSQOoET21iaz3di_G8ij8RYAzZjnHXsccuhOQtyVKl0YPWK0LL_oCj5QwnJwFo-e7SnjVnQl2uTfx235r1jh37_O0ZTqZpI6h71HWsZSq16Uc2L_-Z3BTpMJSOOU-oJBu-F7nXBp0vpfUVnzc9HD5qVJIe5BGK0i2IFq-zQRFBvFgwE/s320/IMG_8392.JPG" width="320" /></a></i></div><i><br /><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">RECETA CULINARIA Y MEDICINAL<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides, V, 61: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<i>El vino de salvia " El vino de salvia
igualmente: echa ocho dracmas de salvia en un ánfora de mosto, que vale un
ceramio. Es eficaz contra los dolores de riñones, de vejiga, de costado, contra
expectoraciones de sangre, contra la tos, roturas internas, espasmos,
contusiones, menstruos detenidos”<o:p></o:p></i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Como acabamos de ver, sus usos
médicos son muchos. Este sería el
resumen de sus usos médicos. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Usos terapéuticos contra la tos,
el prurito de genitales, </span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">las mordeduras, los
espasmos, las contusiones, para dolores o heridas, para provocar la
menstruación, para expectorar pus o sangre, para contener las hemorragias, para
llagas invasivas, para acelerar o provocar el parto y diurética. Siempre tomada
infusionada con agua. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Usos cosméticos en
decocción con agua o fomento para crear tiente negro. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">USOS MÁGICOS<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Sabemos que la salvia se podía
emplear con usos mágicos como se puede leer en los textos mágicos griegos,
papiro IV, 2578:<i> <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Esta es la fórmula que has de
utilizar <b>para coaccionar</b> […]«Fulana
presenta en tu honor, diosa, una espantosa ofrenda: grasa y sangre y suciedad
de una cabra de piel moteada, suero de una doncella muerta y el corazón de un
muerto prematuro y la entidad de un perro muerto y un feto de mujer y caras limpias de granos de trigo y
desperdicios ácidos; sal, grasa de una cierva muerta, cebolla de mar y mirra y
laurel oscuro, harina de cebada y unas de cangrejo, <b>salvia,</b> rosas, esencia de frutas y una cebolla sin retoños, un ajo,
harina de higos, estiércol de cinocéfalo y un huevo de ibis joven —¡cosas que
no son licitas!”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Papiro IV, 2630:<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> <i>“Fabricación de un <b>amuleto para la práctica</b> […]«Fulana quema para ti, oh diosa, una
mezcla aborrecible: grasa de una cabra de piel moteada, sangre y basura, un
embrión de perro y suero de una doncella muerta prematuramente y un corazón de
muchacho joven, con una mezcla de harina de cebada y vinagre, sal y un cuerno
de ciervo, cebolla de mar y mirra y laurel oscuro, fácilmente; y patas de
cangrejo, <b>salvia,</b> rosa, esencia de
frutas y una cebolla sin retoños, un ajo y estiércol de un musgaño, sangre de
cinocéfalo; y un huevo de ibis joven —lo que no es licito que ocurra— ha puesto
en tus altares de madera de enebro”</i></span><i><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Papiro IV, 2875: <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“El <b>sahumerio</b>
de la práctica. Para los ritos benéficos quema resina, mirra, <b>salvia,</b> incienso, un hueso de fruta;
para los ritos maléficos, la entidad de un perro y de una cabra de piel moteada
e, igualmente, la de una doncella muerta prematuramente”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">Papiro IV, 3095: <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Envuélvete en un lienzo puro a la manera
isiaca y ofrece al dios un <b>sahumerio de salvia</b> con un corazón de
gato y estiércol de caballo”</span></i></span><div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Como podéis ver son muchas sus aplicaciones en la antigüedad.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><span style="color: #990000; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><i><b>Plurimam salutem!</b></i></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><span style="color: #990000; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><i><b><br /></b></i></span></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: "Georgia",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><span style="color: #990000; font-size: x-small; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><i><b>*Imágenes propias</b></i></span></span></div>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-79106156512851612332023-06-11T11:00:00.005+03:002023-06-11T11:00:00.147+03:00SALVIA. CARACTERÍSTICAS<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmf-Wj40LOzDJ-AR5__TVftN0sk-1AyGKdQ5pQ_AsGeBxxB2Pj-ah_F0zOdInuoU_sdLtKz5ifGOmOou2fkzK8vM2Oqtg2DtiBd_RkmYrB9bcsc1iPyWx50lC19-PSoZJwkvMq5Cclrqv0iC9OVogwi0EWElKieslffFO-nThVX4vER5qkUA/s245/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="185" data-original-width="245" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmf-Wj40LOzDJ-AR5__TVftN0sk-1AyGKdQ5pQ_AsGeBxxB2Pj-ah_F0zOdInuoU_sdLtKz5ifGOmOou2fkzK8vM2Oqtg2DtiBd_RkmYrB9bcsc1iPyWx50lC19-PSoZJwkvMq5Cclrqv0iC9OVogwi0EWElKieslffFO-nThVX4vER5qkUA/w286-h216/1.jpg" width="286" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">La conocida<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #c00000;"> salvia</span></b><span style="color: #c00000;">
</span>debe su nombre al término latino “<i style="mso-bidi-font-style: normal;">salvare</i>”,
sanar/curar, por ello es considerada la “hierba de la salud”. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Al igual que hoy en
día, tiene un uso más medicinal que culinario, pero veamos cómo era vista en
las fuentes clásicas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Nos llama la atención que es una
planta aromática que aparece pocas veces en los tratados de agricultura o en
las recetas de cocina que nos ha legado el mundo grecorromano. En principio su
uso era principalmente medicinal pues no aparece como uno de los condimentos
estrella de los menús clásicos. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En Ateneo, IV, 170 A leemos una
enumeración de los condimentos entre los que destaca la salvia:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Alexis ha elaborado
un catálogo de condimentos<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>en La
caldera, de este modo [PCG II, fr. 132]:<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>A— *** nada de excusas aquí para mí, ni de «no
tengo». <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">B— Bueno, dime lo que
te hace falta, que yo te lo conseguiré todo.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>A— De acuerdo. En primer lugar, ve y
consígueme sésamo. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">B— Pero si lo hay
dentro. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">B— Pasa machacada,
hinojo, eneldo, mostaza, tallo y jugo de silfio, cilantro seco, zumaque,
comino, alcaparra, orégano, cebolleta, ajo, ajedrea<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">, salvia</b>, vino dulce, tordilio, ruda, puerro”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Fragmentos de la comedia media,
132.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Ateneo, IV 170 A. Una lista de
especias la hizo Alexis en La marmita así: (A) Pasa molida, hinojo, eneldo,
mostaza, tallo y jugo de silfio, cilantro seco, zumaque, comino, alcaparra,
orégano, cebollino, anís, tomillo, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">salvia,</b>
arrope de mosto, pimienta, ruda, puerro”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">E incluso, lo cita en una receta
de espárragos: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Se dice así por lanzarse
(éxoroúein) y crecer. Antífanes, por su parte, lo llama aspáragos, con -p- [PCG
II, fr. 294]: El espárrago brillaba, y la alverjana había florecido.
Aristofonte [PCG IV, fr. 15]230: «Alcaparra, poleo, ajedrea, espárrago, pez,
aladierna, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">salvia</b>, ruda” </span></i>(Ateneo,
II, 63 A)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Aristófanes, <u>Tesmoforias</u>,
484 habla sobre su empleo de manera triturada: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Y
mientras él <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se ponía a triturar bayas de
enebro, anís y salvia</b>, yo, untando los goznes bien de agua para que no
chirriaran, salí en pos de mi amante, y después de estar con él, me senté a
horcajadas sobre un poste junto al templo de Apolo Caminante, agarrándome a una
mata de laurel”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Menandro, <u>El misántropo,</u>
600 nos hace pensar que no se le daba mucho valor en la cocina<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> “Peleando con piedras que solo dan tomillo
y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">salvia</b>, gana penas sin recoger
nada bueno”</i></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd7iY7Lf_IiDMx-nlj-hZDDbKNGQoB5j5NFybOhO6ra18FeYZSmyPxbuijBHndtabVxhr0Fp9zWeb6A1nsMMYTHFhfkl0umlwh-fYvJZFcV7CL_LLAZ0m-soBWCzO558w9YQ-_GIoXZO2p-4yaSzYRbpYaSlu_eLH9uGmqavYJ0SHaMP3z7w/s297/2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="120" data-original-width="297" height="120" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd7iY7Lf_IiDMx-nlj-hZDDbKNGQoB5j5NFybOhO6ra18FeYZSmyPxbuijBHndtabVxhr0Fp9zWeb6A1nsMMYTHFhfkl0umlwh-fYvJZFcV7CL_LLAZ0m-soBWCzO558w9YQ-_GIoXZO2p-4yaSzYRbpYaSlu_eLH9uGmqavYJ0SHaMP3z7w/s1600/2.jpg" width="297" /></a></div><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="font-size: 12pt;">No obstante, eran conocedores de
los diferentes tipos de salvia existente, como por ejemplo la </span><i style="font-size: 12pt;">officinalis, la tribola L., la pomífera L.</i><span style="font-size: 12pt;">,
</span><i style="font-size: 12pt;">la viridis L, la horminum L, la calicina,
</i><span style="font-size: 12pt;">entre otras.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides, III, 33 habla de los
tipos y su denominación<i style="mso-bidi-font-style: normal;">: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“La salvia. Unos
la llaman <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">lelbhaskon; otros, sphákon;
otros, kissíon; otros, sphágnos; otros, békion; los egipcios, apousí; los
romanos, salvia; otros, kórsalon</b>. </span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Es una mata alargada, de muchas ramas con los tallos
cuadrados y blanquecinos; las hojas son parecidas a las del membrillero,
más alargadas, ásperas y espesas, insensiblemente como las partes gastadas de
la ropa abigarradas, blanquecinas, de olor muy penetrante, en exceso. Tiene el
fruto en la extremidad de los tallos como la gallocresta. Crece en zonas
ásperas. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Teofrasto, VI, 1, 4 hace mención
a dos tipos de salvia<i style="mso-bidi-font-style: normal;">: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Hay muchas
clases de tales plantas y presentan grandes diferencias entre sí, como la jara,
la brionia, la rubia ", el aligustre, el torvisco (knéoron) la, el
orégano, tomillo salsero, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">la salvia
calicina (sphákos), la salvia triloba (elelísphakos),</b> el marrubio, la
coniza, el torongil y otras por el estilo”</span></i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Teofrasto, VI, 2, 5 explica sus
diferencias: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“La
salvia calicina y la salvia se diferencian en que una es cultivada y la otra es
silvestre</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">, y porque la
hoja de la primera es más suave, más pequeña y menos suculenta, y la hoja de la
segunda es más áspera […] la hoja más redonda, como la de la salvia calicina
(sphákos) es poco jugosa y las entalladuras son menos visibles y los ángulos
menos pronunciados.”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Plinio, XXII, 71 también nos comenta
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #c00000;">sus
características y usos:</span></b><span style="color: #c00000;"> </span><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<i style="mso-bidi-font-style: normal;">L</i></span></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">a planta llamada por los griegos <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">"elelisphacos", o
"sphacos",</b> es una especie de lenteja silvestre, más ligera que la
cultivada, y de hoja más pequeña, más seca y más olorosa. También hay
otra de ella, de naturaleza más salvaje, y poseída de un olor fuerte,
siendo la otra más suave. Tiene <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">hojas en forma de membrillo</b>, pero blancas y más pequeñas:
generalmente se hierven con las ramas. Esta planta actúa como emenagogo y
diurético: y proporciona un remedio para las heridas infligidas por la
raya, que tiene la propiedad de adormecer la parte afectada. Se toma
en bebida con ajenjo para la disentería: empleada con vino acelera la catamenia
cuando está retardada, teniendo su decocción el efecto de detenerla cuando está
en exceso: la planta, aplicada sola, restaña la sangre de las
heridas. También es una cura para las picaduras de serpientes, y una
decocción en vino alivia el prurigo de los testículos. </span></i><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 13.5pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Nuestros
herbolarios de hoy en día toman por los "elelisphacos" de los griegos
la "salvia" de los latinos</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 13.5pt; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">, planta parecida en aspecto a la menta, blanca y
aromática. Aplicado externamente, expulsa el feto muerto, como también los
gusanos que se reproducen en las úlceras y en los oídos”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Plutarco, <u>Moralia,</u> III,
662 E la cita el fragmento de Eupolis poeta griego en el que habla de
diferentes plantas aromáticas por su olor y propiedades conjuntamente con otras
hierbas: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Pastamos en un variado bosque,
delicados brotes de abeto, carrasca, y madrotio / ramoneando y, además de
éstas, aún otras, / cítigo y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">aromática
salvia</b> y tejo muy frondoso, / acebuche, lentisco, fresno, (álamo blanco ),
alcornoque, roble, yedra, brezo blanco, / tamariz, aladierna, verbasco,
asfódelo, jara, haya, tomillo, ajedrea "<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Macrobio, <u>Saturnales</u>, VII,
también hace referencia a Eupolis <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<i style="mso-bidi-font-style: normal;">que ha de ser
tenido entre los elegantes poetas de la comedia antigua. Este en la obra que
tituló Cabras presenta a las cabras dirigiéndose las siguientes palabras acerca
de la abundancia de su comida: [9] Nos nutrimos de plantas de toda clase,
abeto, espinosa [coscoja y madroño, triscando sus tiernas yemas, y además
auforbia, hierba medicinal, y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">salvia
olorosa</b> y frondosa campanilla, aligustre, lentisco, fresno, pino, carrasca,
hiedra, erica, sauce, frángula, gordolobo, asfócelo, heliantemo, encina,
tomillo, ajedrea”<o:p></o:p></i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Además de destacar por su aroma,
llama la atención su aspecto. Porfirio, Aeronáuticas Órficas, 915 y ss:<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Y en su interior, en el fondo del recinto,
sucede un bosque sombreado por sus frondosos árboles, en el que hay muchos
laureles, cornejos y esbeltos plátanos <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">y
hierbas que se cubren por una bóveda de raíces que dan en tierra:</b> el
asfódelo, la maravilla, el hermoso culantrillo, el junco, la juncia, la
verbena, la anemona, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">la salvia</b>, el
erisimo, el ciclamen divino, la lavanda, la peonia y el policnemo de abundantes
ramas, la mandrágora y la zamarrilla”</i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">En otras entradas hablaremos de sus usos médicos y mágicos</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i><span style="color: #990000;"><b>Plurimam salutem!</b></span></i></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-69801595442863257882023-05-28T11:00:00.018+03:002023-05-28T12:27:27.289+03:00PASTINACAE<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLhv03dZXN5SEvRYckpa_hifA6Ox_ibgY9GjOwOnl_JkU9yoQdbbAmmlfEDWMYH_GvZ9q6CKT68DpUHHb0mQRRvCqWIMUOd0RwsYxGoRk98KB3sb3sONYOS-HbCcOQB-JgDWRiISo_zSG_OyHwTUxpNRYqNVPzocnU0mJc_yqtZN3gOsO3BA/s851/chirivia.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="851" data-original-width="600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLhv03dZXN5SEvRYckpa_hifA6Ox_ibgY9GjOwOnl_JkU9yoQdbbAmmlfEDWMYH_GvZ9q6CKT68DpUHHb0mQRRvCqWIMUOd0RwsYxGoRk98KB3sb3sONYOS-HbCcOQB-JgDWRiISo_zSG_OyHwTUxpNRYqNVPzocnU0mJc_yqtZN3gOsO3BA/s320/chirivia.jpg" width="226" /></a></div><br /><p></p><p><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;">En esta
ocasión vamos a trabajar una mención que nos ha dejado Anthimus en su obra </span><u style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;">Sobre
los alimentos, </u><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;">53 que nos puede servir de punto de partida para recrear una
receta que nos recuerda en gran medida a los snacks vegetales.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">“Las<a href="https://es.wikipedia.org/wiki/Pastinaca_sativa" target="_blank"> chirivías</a> y las<a href="https://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2011/10/zanahoria-elixir-del-amor.html" target="_blank"> zanahorias</a>
son buenas si se hierven bien y se mezclan en otros platos. También son
diuréticas. Si se comen fritas, hay que hervirlas primero en agua”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">POSIBLE RECETA<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ingredientes<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">½ kg de chirivías y/o zanahorias<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Aceite
de oliva o girasol (para freír)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Sal <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Pimienta<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ajo en
polvo (opcional)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Elaboración<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Tras
limpiar y pelar bien las chirivías y/o zanahorias, se cortan en tiras.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Se
pueden cocer al vapor durante unos 6 o 7 minutos para, a continuación, ponerlas
a freír en una sartén con el aceite o en una freidora de aire hasta que estén
doraditas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Servir
espolvoreadas con sal, pimienta y ajo en polvo.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><b><i><span style="color: #990000;">Prosit!!</span></i></b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><b><i><span style="color: #990000;">Plurimam salutem!</span></i></b></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-23306646556090884892023-05-14T11:00:00.042+03:002023-05-14T11:00:00.149+03:00MENTHA PVLEGIVM III. USOS CULINARIOS<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Antes de la realización de los <i>Ludi Saguntini</i> estuvimos hablando de la <a href="http://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2023/04/mentha-pvlegivm-ii-usos-medicinales.html" target="_blank">Mentha,</a> características y usos medicinales. En esta ocasión nos centraremos en los usos culinarios, que son muchos y muy interesantes.</span></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgatID7k9GGo1i93ogUTOuP5owfyHD3t0yR9ONOcWy9rs-ZSvov6-p9qhUouKclFG9zxoIz5v0adzgTxfQINBdO13eETxPxKxqJGVq-3OpirsThrEtBmLpsSRdfG1ZkbYr8CWuDWnRuMx6atI8K8-IkBhxUrBOg1HYmHFd3L_xOfXZevDLcmw/s1856/20151121_190841.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1496" data-original-width="1856" height="258" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgatID7k9GGo1i93ogUTOuP5owfyHD3t0yR9ONOcWy9rs-ZSvov6-p9qhUouKclFG9zxoIz5v0adzgTxfQINBdO13eETxPxKxqJGVq-3OpirsThrEtBmLpsSRdfG1ZkbYr8CWuDWnRuMx6atI8K8-IkBhxUrBOg1HYmHFd3L_xOfXZevDLcmw/s320/20151121_190841.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia;"><br /></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;"> </span><b><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">USOS CULINARIOS</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El poleo formaba parte de las
hierbas aromáticas utilizadas para condimentar los platos de cocina romana
antigua, así lo podemos ver en varias recetas de Apicio o de Columela, por
citar algunos autores clásicos. Esta hierba normalmente se conservaba en seco o
en un frasco con vinagre.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Veamos algunas de las recetas que
nos han llegado hasta nuestros días:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Columela XII,<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>LVII, nos explica “<i style="mso-bidi-font-style: normal;">el modo
de hacer la composición llamadla en latín OXIPORVM- OXIGARVM: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Echa en un
mortero ajedrea, hierbabuena, ruda, cilantro, apio, puerro sectivo, y si no lo
hubiere cebolla verde, hojas de lechuga y oruga, tomillo verde o hierba gatera,
como también poleo verde, queso fresco y queso salado: muele todo esto junto y
échale un poquito de vinagre polvoreado con pimienta, ponlo todo en un plato
pequeño y échale aceite por encima. Así que hayas molido las plantas verdes,
que hemos dicho arriba, muele lo que te parezca suficiente de nueces mondadas,
mezcla un poco de vinagre polvoreado con pimienta y rocíales aceite por encima.
Molerás ajonjolí ligeramente tostado con plantas de que acabamos de hablar.
También le mezclarás un poco de vinagre, con pimienta sobre el cual rociarás
aceite.—Parte queso de las Galias o de cualquiera otra especie que quieras en
pedazos pequeños, muélelo, mezcla con él piñones, si los hubiere en abundancia,
y si no avellanas tostadas quitada la película, o almendras y los aliños que
acabamos de decir, échale un poco de vinagre con pimienta, revuélvelo todo bien
y rocía esta mixtura con aceite. Si no hubiere aliños verdes molerás con el
queso poleo seco, o tomillo u orégano u ajedrea también secos, y, les echarás
vinagre con pimienta y aceite. Sin embargo, si no hubiere proporción de todas
estas plantas secas, se puede mezclar con el queso aunque sea una sola; se
mezclarán con miel tres onzas de pimienta negra si la hubiere, y si no de
blanca, dos de semilla de apio, una y media de laserpicio, al cual llaman los
griegos silphion, y dos de queso todo molido y cribado, y guardarás esta mezcla
en una olla nueva: después, cuando fuere menester gastarlo, se desleirá lo poco
que se quisiere tomar en vinagre y garo. Tomarás una onza de apio montano, dos
de pasas que se les hayan quitado los cuesquezuelos, y tres de pimienta blanca
o negra: estas cosas, si quieres excusar mayores gastos, se pueden mezclar con
miel y conservarse de esta suerte. Pero si quieres hacer un oxíporo<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>más costoso, mezclarás estas mismas cosas con
la composición anterior, y en seguida guardarás esta mezcla para tu gasto; pero
si no tuvieres laserpicio, echarás en su lugar media onza más de miel”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Gargilio Marcial, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">De hortis,</i> comenta cómo elaborar el
liquamen que llaman <i style="mso-bidi-font-style: normal;">oenogarum:</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Se cogen peces de naturaleza grasa, como son los
salmones, anguilas, sábalos y sardinas o arenques, y se hace a partir de ellos
y de hierbas aromáticas el siguiente preparado con sal. Se prepara un
recipiente bien sólido y bien empegado, con una capacidad de tres o cuatro
modios, y se cogen plantas secas que huelan bien, tanto de huerta como de campo,
como por ejemplo eneldo, cilantro, hinojo, apio, ajedrea, caramillo, ruda,
hierbabuena, sisimbrio, ligústico, poleo, sérpol, orégano, betónica, adormidera
silvestre, y con éstas se extiende una primera capa en el fondo el recipiente.
Luego se dispone otra capa de peces, enteros si fuesen pequeños y cortados en
trozos si mayores. Sobre ésta se echa una tercera capa de sal, de dos dedos de
gruesa. Y de este modo se debe llenar el recipiente hasta arriba con estas tres
capas alternantes de hierbas, peces y sal alternativamente encima; luego se
debe cerrar una vez puesta la tapadera y así se debe dejar durante siete días.
Pasados éstos, se debe remover este preparado hasta el fondo durante veinte
días seguidos, dos o tres veces al día, con un palo de madera dispuesto a la
manera de un remo. Cumplidos éstos, se recoge el líquido que proviene de este
preparado y de esta manera se hace, a partir de este preparado, liquamen u
oenogarum. Se cogen dos sextarios de este líquido y se mezclan con medio
sextario de buen vino, luego se echan a esta mezcla cuatro manojos de cada una
de estas plantas secas, a saber, eneldo, cilantro, ajedrea y caramillo. También
se echa un puñado de semillas de alholva, y treinta o cuarenta granos de pimienta, tres denarios por libra de costo [planta
aromática], una cantidad similar de canela y otra similar de clavo. Todo esto
se mezcla con este líquido una vez minuciosamente machacado. Luego este
preparado se debe cocer en un recipiente de hierro o de bronce durante el tiempo
que haga falta hasta que quede reducido a un sextario. Sin embargo, antes de
que se cueza del todo, conviene añadirle media libra de miel espumada. Cuando
éste esté cocido completamente, debe colarse a través de un filtro, como se
hace con las bebidas, hasta que se aclare; no obstante, se debe verter
hirviendo en el filtro. Una vez clarificado y enfriado, se guarda en un
recipiente bien empegado para sazonar los alimentos”<o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggMeQWfDKEU2A9ICdF4DySQgpRIFPQeJWnJZODvGE5bUO7kSjjG0A0y7FzF93SfK0qfmmHoEvqpT1On29H_ux1-6CEvJ6v4ivl5eQUswYJ6b5dfgE_o7TnmqxTibgTfT9OW_OW5UPQxyyJiqKNnO8okkF0sc3krIExtkqK3eHqYT6g73Idww/s1913/IMG_3835.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="807" data-original-width="1913" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggMeQWfDKEU2A9ICdF4DySQgpRIFPQeJWnJZODvGE5bUO7kSjjG0A0y7FzF93SfK0qfmmHoEvqpT1On29H_ux1-6CEvJ6v4ivl5eQUswYJ6b5dfgE_o7TnmqxTibgTfT9OW_OW5UPQxyyJiqKNnO8okkF0sc3krIExtkqK3eHqYT6g73Idww/s320/IMG_3835.JPG" width="320" /></a></i></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Apicio
III, </span></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">8 Calabaza con pollo <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Melocotones, trufas,
pimienta, alcaravea, comino, laserpicio, finas hierbas, menta, apio, coliandro,
poleo, dátiles, miel, vino, garum, aceite y vinagre.</span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">3. OTRA MANERA. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Pimienta, poleo, miel o vino de pasas, garum y vinagre.
Puede añadirse laserpicio.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">VII MELONES <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Pimienta, poleo, miel o vino de pasas, garum y vinagre.
Puede añadirse laserpicio.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Apicio IV.<i> SALA CATTABIA</i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Pimienta, menta, apio,
poleo seco, queso, piñones, miel, vinagre, garum, yema de huevo y agua fresca.
Escurrir pan macerado en agua y vinagre, poner en una marmita queso de vaca y
cohombros, añadiendo unos piñones. Echar unas alcaparras trituradas y unos
higaditos de pollo. Cubrir con la salsa, ponerlo en un recipiente, y servir. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">2. Otra receta de <i>sala cattabia
apiciana </i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Echar en un mortero
semilla de apio, poleo seco, menta seca, coliandro fresco, jengibre, uva pasa
sin la semilla, miel, vinagre, aceite y vino; picarlo todo y amalgamarlo. Poner
en una marmita trozos de pan de Piceno con carne de pollo, mollejas de cabra,
queso de Vestino, piñones, cohombros, cebollas secas cortadas en trozos
pequeños. Echar la salsa por encima, recubrir de nieve cuando esté a punto, y
servir.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Apicio IV, IV, 1 (173) nos
presenta una receta de una sopa llamada <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ptisana</i>:
<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Limpiar bien la cebada, que se habrá
dejado en remojo el día anterior. Cocerla a fuego máximo. Después de
su ebullición, añadir aceite en cantidad abundante, un pequeño manojo
de eneldo, cebolla seca, ajedrea y un codillo de jamón, dejándolo
cocer hasta que haga una crema. Echar coliandro fresco y sal, picada conjuntamente,
y dejar hervir. Cuando esté, sacar el manojo de eneldo y trasladar la
crema a otra cacerola procurando que no se queme. Quitar los grumos y
seguidamente colar la crema encima del codillo de jamón. Picar pimienta,
ligústico, un poco de poleo seco, comino y séseli frito, macerar con miel,
vinagre, defrito, garum, y echarlo todo en la cacerola de manera que
cubra bien el jamón. Dejar hervir a fuego lento"<o:p></o:p></i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: #444444;"> Galeno, VI,
526-527 K nos presenta la receta de una sopa de lentejas aromatizada con poleo
elaborada con cebada, carne de cerdo, lentejas, acelga, ajedrea, poleo, puerro
y anís. </span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxuYc1H6Uw6gLR554NgB8HK4DJqG10o5v-NshiCFAMxFBKwTF4TohbRH12Xkp0mzdJDzCBKFjzLYAqzdCY4qDZL0c_4v9okML5oxKJu1uYgY2klShyLDmAAvnRgXRaNF-e9Zcbzo92W06Dce3fA1yxkCNInycso_gqaxqJPyHracyUSQtSpQ/s2272/IMG_9787.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxuYc1H6Uw6gLR554NgB8HK4DJqG10o5v-NshiCFAMxFBKwTF4TohbRH12Xkp0mzdJDzCBKFjzLYAqzdCY4qDZL0c_4v9okML5oxKJu1uYgY2klShyLDmAAvnRgXRaNF-e9Zcbzo92W06Dce3fA1yxkCNInycso_gqaxqJPyHracyUSQtSpQ/s320/IMG_9787.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;"><br /></span></p>Apicio II, 1 Lentejas con acanto</span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Preparar una cazuela
limpia. En un mortero picar pimienta, comino, coliandro en grano, menta, ruda,
poleo, majar bien, rociar con garum y vinagre, añadir miel y defrito, macerar
con vinagre y echar dentro de la cazuela. Machacar acanto cocido con agua y
dejar hervir. Cuando esté, ligarlo todo y servir en una fuente añadiéndole
aceite verde.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>2. Lentejas con castañas <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Preparar una cazuela y
echar en ella castañas cuidadosamente limpiadas. Añadir agua y un poco de
carbonato sódico, y dejar hervir. Durante su cocción, machacar en un mortero
pimienta, comino, coliandro en grano, menta, ruda, raíz de benjuí, poleo,
picarlo bien, rociar con garum, vinagre y miel, macerar con vinagre y echarlo
encima de las castañas cocidas. Añadir aceite y dejar hervir. Cuando esté,
machacarlo en el mortero. Catar; si está falto de algo, arreglarlo. Servirlo en
una fuente, rociando con aceite verde.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">3. Otra receta de lentejas <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Ponerlas a cocer.
Cuando hayan espumado, cubrirlas de puerro y coliandro fresco. Picar coliandro
en grano, poleo, raíz de benjuí, menta y ruda, rociar con vinagre, añadir miel,
macerar con garum, vinagre y defrito, añadir aceite y remover. Si le falta
algo, arreglarlo. Envolver con almidón, echar aceite verde, espolvorear
pimienta y servir.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Apicio, V. 1 Receta de espelta o
crema de cebada<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Machacar la espelta o la cebada, puesta en
agua el día anterior. Poner a hervir; y cuando alcance el punto de cocción,
echar aceite en cantidad suficiente y un pequeño manojo de eneldo, cebolla
seca, ajedrea y un trozo de jamón para que dé una salsa. Añadir coliandro
fresco y sal, picado conjuntamente. Cuando hierva, sacar el manojo, traspasar
la crema de cebada a otra cazuela, evitando que se queme. Quitar bien los
grumos y colarlo en la cazuela sobre el jamón. Machacar pimienta, ligústico, un
poco de poleo seco, comino y séseli frito. Rociar con miel, vinagre, de-frito,
garum. Echarlo en la cazuela encima del jamón, de manera que quede bien
cubierto. Dejar hervir a fuego lento.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">2. Otra receta <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Cortar los bulbos, una
vez cocidos con agua, y luego freírlos con aceite. Preparar la siguiente salsa:
tomillo, pimienta, poleo, orégano, miel, vinagre en poca cantidad y, si se
quiere, un poco de garum. Espolvorear pimienta, y servir.<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtutJP6W3KJyPldK49j4lENv5nEFE2p2yNBiLSnU3d5-kCHCulTNztPP6mw4IBAv9Zku1hN6hzV5Ctmy99H_RrPaBHxE9wagQ3wq4XqApz8kpycXHVvxKSE-wCkZIBUy_DXpTifQob0bJb5tZK6qhklbFNXM2hZ733deOf101kbnhZgzB0hg/s2272/IMG_9847.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2272" data-original-width="1704" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtutJP6W3KJyPldK49j4lENv5nEFE2p2yNBiLSnU3d5-kCHCulTNztPP6mw4IBAv9Zku1hN6hzV5Ctmy99H_RrPaBHxE9wagQ3wq4XqApz8kpycXHVvxKSE-wCkZIBUy_DXpTifQob0bJb5tZK6qhklbFNXM2hZ733deOf101kbnhZgzB0hg/s320/IMG_9847.JPG" width="240" /></a></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Apicio VIII, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>2 <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Salsa para todo tipo de caza,
cocida o asada <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">10 gr. de pimienta, 5
gr. de ruda, ligústico, apio en grano, enebro, tomillo, menta seca y poleo,
todo en cantidad de cinco gramos. Machacar hasta reducir a finísimo polvo, y
amalgamar. Añadir miel, en cantidad suficiente, y emplear esta salsa añadiéndole
garum al vinagre.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">5. Plato de sangre, hígado y
vísceras de la liebre<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Poner en una cacerola garum, aceite, caldo,
puerro y coliandro picado, y añadir el hígado y vísceras. Cuando haya cocido,
machacar pimienta, comino, coliandro, raíz de benjuí, menta, ruda; poleo,
rociar con garum, añadir el hígado y sangre de la liebre, y picarlo. Echar miel
y jugo del caldo, amalgamar con vinagre, y vaciarlo en una cazuela, junto con
las vísceras cortadas en trozos muy pequeños. Dejar hervir. Cuando esté,
envolver con almidón, espolvorear pimienta, y servir.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">XXIII Cochinillo al tomillo<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Cocer con agua, sal y
eneldo un cochinillo muerto el día anterior, yque se habrá dejado en agua fría
para que la carne estuviera tierna. Preparar finas hierbas, tomillo, un poco de
poleo, huevo duro, cebolla picada, y echarlo encima del cochinillo, mojándolo
con garum y 1/4 1. de aceite, 1/4 1. de vino de pasas, y servir.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">X. Sarda rellena <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Se saca la espina; se
machaca poleo, comino, granos de pimienta, menta, nueces y miel, y con ello se
rellena el pescado. Se cierra, se envuelve en papel y se pone en un recipiente
a fuego lento. Se sazona con aceite, careno y salmuera. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">* Cordula: atún recién nacido<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">También fue muy utilizada para
elaborar <u>BEBIDAS:<o:p></o:p></u></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><u><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">VINO DE POLEO<o:p></o:p></span></u></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Historia Augusta, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Heliogábalo,</u></i> 19, 4:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Fue el primero que inventó el vino aromatizado con
almaciga y con poleo y todos los combinados que mantiene nuestro boato actual”</span></i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Columela XII, 25, nos habla sobre
cómo<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<i style="mso-bidi-font-style: normal;">hacer
el vino de ajenjos, de hysopo, de abrótano, de tomillo, de hinojo y de poleo.
<b>El vino de ajenjos, el de hysopo, el de abrótano, el de tomillo, el de hinojo y
el de poleo conviene prepararlo de esta manera</b>. Cuece una libra de ajenjos del
Ponto con cuatro sextarios de mosto hasta que quede en las tres cuartas partes,
y echa el resto luego que esté frio en una urna de mosto amíneo; haz lo mismo
con las demás plantas que se han escrito arriba. También se pueden cocer tres libras
de poleo seco con un congio de mosto hasta que se disminuya la tercera parte, y
cuando el líquido se haya enfriado, sacar el poleo y echar aquel en una urna de
mosto; este vino se da después en el invierno con utilidad a los que tienen
tos, y esta especie se llama gleconites”<o:p></o:p></i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides, V, 52 nos ha legado
una receta de vino<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“El vino de calamento, de poleo,
de abrótano. Se preparan igualmente que el de tomillo. Son eficaces para los de
estómago débil, para anoréxicos y para icténcos. Son diuréticos”.</i></span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpufyozChvhydYh14jYrxc9-xybujjt3JkGsyyQerRu7Nf6rMlJlOSsN-uX4wSTcp_peoKaijufSZHfve32PvKsIr5Ggs7gMTemADoOqQFo-YnmjL6HqqChN-TNOkp71mXRAHyaGo1lGldSvNYdki2o1iQNapOySmpZNqEiPYv2TJ9hI4rGg/s2736/hidromiel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2736" data-original-width="2736" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpufyozChvhydYh14jYrxc9-xybujjt3JkGsyyQerRu7Nf6rMlJlOSsN-uX4wSTcp_peoKaijufSZHfve32PvKsIr5Ggs7gMTemADoOqQFo-YnmjL6HqqChN-TNOkp71mXRAHyaGo1lGldSvNYdki2o1iQNapOySmpZNqEiPYv2TJ9hI4rGg/s320/hidromiel.jpg" width="320" /></a></span></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /></i></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><u><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">CICEÓN (KYKEÓN)<o:p></o:p></span></u></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El vocablo está en relación con
el verbo kykáó, «agitar», «mezclar líquidos»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Se trata de una tisana hecha de
harina de cebada, con agua, miel, aceite o vino y poleo, tomillo o menta que se
consumía en los misterios de Eleusis en honor a Deméter para romper el ayuno
sagrado. Era una tisana considerada muy nutritiva por los ingredientes que
llevaba.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Himnos
Homéricos,</span></u></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> 207, bebida con poleo:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Metanira
le dio una copa de vino dulce como la miel, una vez que la llenó. Pero ella
rehusó, pues decía que no le era lícito beber rojo vino. Le instó, en cambio, a
que le sirviera para beber harina de cebada y agua, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">después de mezclarla con tierno poleo</b>”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">También en Heráclito, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Las Metamorfosis,</u></i> XXIV Ascálabo,
nos habla de esta bebida servida a Deméter<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Deméter, cuando recoma errante toda la tierra a la búsqueda de su
hija, se detuvo a descansar en el Atica. Misme la recibió en su casa y, como
hacía mucho calor<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">, le dio de beber agua
mezclada con poleo- menta y harina de cebada.</b> Deméter, que estaba sedienta,
ingirió la bebida<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>de un solo trago. El
hijo de Misme, Ascálabo, al ver esta escena, se echó a reír, y dio la orden de
que le trajeran a la diosa un cántaro profundo o una tinaja. Deméter,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>encolerizada, arrojo sobre el muchacho la
bebida que le quedaba. Y Ascálabo se metamorfoseo, quedando convertido en una
salamanquesa de cuerpo moteado”</i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Aristófanes, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>La paz,</u></i> 712, Hermes le ofrece una infusión de esta hierba
aromática que es la manera habitual de consumirla: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“No,
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">si te bebes una infusión de poleo</b>.
Mas saca de aquí enseguida a Teoría y llévala al Consejo, donde estaba antes.”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Yambógrafos griegos, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Hipocnate</u></i>, 48, de nuevo leemos
sobre el brebaje que consumía Ceres: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<i style="mso-bidi-font-style: normal;">A las
tribulaciones entregaré mi quejumbrosa alma si no me envías cuanto antes un
medimno de cebada, para que haga yo de su harina un <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">brebaje, y lo beba (?), remedio contra mi mísera condición”</b></i></span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">CURIOSIDADES Y OTROS USOS<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Paladio, Tratado de agricultura,
XII, 22, en el que nos explica que se empleaba para aliñar las aceitunas<i style="mso-bidi-font-style: normal;">: “<span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">También durante este mes se aliñarán las aceitunas.
Existen diferentes variedades de ellas. Las aceitunas «columbares» las
aceitunas se preparan como sigue: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">en los
cañizos de las aceitunas se esparce poleo y se echa miel, vinagre y un poquito
de sal formando una capa intercalada</b>. O, también: se extenderán las
aceitunas sobre unas hojas de hinojo, eneldo o lentisco; se colocan unas
ramitas de olivo y se vierte por encima una hemina de vinagre y salmuera, y se
irá superponiendo piso por piso hasta llenar el recipiente”</span></i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Columela VIII, uso de las ramas
de poleo como sahumerio: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Se pondrán los
pollos sobre un harnero que haya servido ya para acribar veza o aun ballico, en
seguida <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se les sahumará con ramas de
poleo</b>; este sahumerio parece que los preserva de la pepita, la cual los
mata con mucha prontitud cuando son chiquitos”</span><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Al poleo se le atribuyen diversas
virtudes, entre ellas las afrodisíacas, así lo leemos en<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Yambógrafos griegos, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Hipocnate,</u></i> 86, nos habla del valor afrodisiaco del poleo: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“ <i style="mso-bidi-font-style: normal;">llegó... / ... <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">remedio (?) de (su) poleo</b>... y me preguntó él... diciendo... / sino
que hacia la... / por el suelo... Nos desnudábamos... nos mordíamos y nos
besábamos, mientras mirábamos a través de la puerta... para que no nos
sorprendiera... desnudos...”<o:p></o:p></i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Como hemos podido ver son muchos
los usos del poleo en la antigüedad e incluso en nuestros días por ser un gran
antioxidante, cicatrizante, carminativa, diurética, relajante, expectorante, antiséptica,
antiinflamatoria y antimicrobiana.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Incluye el poleo en tu vida, te
sacará de algunos apuros.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #c00000; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Plurimam salutem!</span></i></b><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191; text-align: justify;"><o:p> </o:p></span><i style="mso-bidi-font-style: normal; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-42560286915875021532023-04-30T11:00:00.064+03:002023-04-30T13:02:22.411+03:00LVDI SAGVNTINI MMXXIII CLAVSI SVNT<p><span style="font-family: georgia;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQbqbPzY7GSMXtrkbvKvghfRKWBdr7BIbETf11bMAn4DsL1sw1RvPiaCsDb4H54F3cWuptJSNQPJTR614YuYGCqqlYnMO93-aiKQyfU8LoibDLsIl5KqY1ja6WUKTS5WlSi9dhGPOaT-1_2rQpZjzkZQyKhVCzNqaGzrxAdjYH_InhxyJ--w/s4640/1644597199493.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQbqbPzY7GSMXtrkbvKvghfRKWBdr7BIbETf11bMAn4DsL1sw1RvPiaCsDb4H54F3cWuptJSNQPJTR614YuYGCqqlYnMO93-aiKQyfU8LoibDLsIl5KqY1ja6WUKTS5WlSi9dhGPOaT-1_2rQpZjzkZQyKhVCzNqaGzrxAdjYH_InhxyJ--w/s320/1644597199493.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: georgia;"> </span><p></p><p><span style="font-family: georgia;">Tras una semana llena de emociones, los LVDI SAGVNTINI MMXXIII se dan por finalizados.</span></p><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Pese al enorme trabajo, la semana ha pasado rápido.</span></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia, times new roman, serif;">Estamos muy satisfechos pues, además de recibir a mucho alumnado</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">, hemos contado con la ayuda de tres profesores nuevos, Natalia, Alexandra y Mario con los que ha sido un verdadero placer compartir el trabajo. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">¡Muchas gracias a los tres!</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Y a su vez, el tiempo nos ha acompañado, ....no podemos pedir más</span><br /><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">A lo largo de toda la semana, en el taller de cocina romana antigua hemos disfrutado de la recreación del banquete del liberto Trimalción.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Cada pase ha sido diferente, pues el alumnado, con su experiencia vivencial, ha dado vida a los diversos personajes de la obra, haciendo que la puesta en escena fuera única y especial.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEyrhDVcAPvzT-spdMNKmoXkYOd9xhIfSEEup21T8QLk8YqKgN-hDi07sETkGzdOultKLt58gtLVYr5lU8GBOohCNdzlyUrcpJuDgSp-ABCza5neV5-UKasIQrhjyJ1qeK_CBy_5jvoypBN6x2pri8SmQjj0EmoJ3Kn33e0jzOgDXXSj8YvQ/s4640/IMG_20230427_130746.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEyrhDVcAPvzT-spdMNKmoXkYOd9xhIfSEEup21T8QLk8YqKgN-hDi07sETkGzdOultKLt58gtLVYr5lU8GBOohCNdzlyUrcpJuDgSp-ABCza5neV5-UKasIQrhjyJ1qeK_CBy_5jvoypBN6x2pri8SmQjj0EmoJ3Kn33e0jzOgDXXSj8YvQ/s320/IMG_20230427_130746.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6XY5Ou0-3id0ebQ0W9pxkhklPvGrWrIvewTiGVBq9M70tOqMN0vH7ONMBVxEuAmvYC6qyVOsJrit470x_XJR1OyR7gbdh_mzosTW0ygHok44YN9NmfAiKKq6zA-UgtbiYbaBCxZsFjywz7C7b46ATTKg4dWI6iYvhxC3YmE3ebpLQz5k6xQ/s4640/IMG_20230427_114048.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6XY5Ou0-3id0ebQ0W9pxkhklPvGrWrIvewTiGVBq9M70tOqMN0vH7ONMBVxEuAmvYC6qyVOsJrit470x_XJR1OyR7gbdh_mzosTW0ygHok44YN9NmfAiKKq6zA-UgtbiYbaBCxZsFjywz7C7b46ATTKg4dWI6iYvhxC3YmE3ebpLQz5k6xQ/s320/IMG_20230427_114048.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7mlfNm_lUqr2a9asG5sF1-wpf8Gro4Ku8HrJklkmPTQDN9TSl6usakspCnN-ZVmz32mpbwgQDv00d9ejz3nf2PQD3tWAVYxuSox6VqX91vr2OzVZVql3dhdwYWST25rcdgwegcNRQyIsdhcmFMhUGPfVlFHliqhjGeNdQ7oZqEuX8DEef4Q/s4640/IMG_20230427_102719.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7mlfNm_lUqr2a9asG5sF1-wpf8Gro4Ku8HrJklkmPTQDN9TSl6usakspCnN-ZVmz32mpbwgQDv00d9ejz3nf2PQD3tWAVYxuSox6VqX91vr2OzVZVql3dhdwYWST25rcdgwegcNRQyIsdhcmFMhUGPfVlFHliqhjGeNdQ7oZqEuX8DEef4Q/s320/IMG_20230427_102719.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu-0k0jkE-SavGQ4KUG1KZnAeCT5IDXAT2HUHQZMzTBGtG9StDmFNKdD3u7bhm3NZM8y5PrADPMYFuToqZxl-eq7VISzvIXL_leShBVbDDjgauGVpVkmpOpJfRpxfxmKi57doVOEbZNLLRKxdCavjlKqK3mHX0v3N18RyUvFItvRa5wyEzog/s1024/IMG-20230426-WA0139.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu-0k0jkE-SavGQ4KUG1KZnAeCT5IDXAT2HUHQZMzTBGtG9StDmFNKdD3u7bhm3NZM8y5PrADPMYFuToqZxl-eq7VISzvIXL_leShBVbDDjgauGVpVkmpOpJfRpxfxmKi57doVOEbZNLLRKxdCavjlKqK3mHX0v3N18RyUvFItvRa5wyEzog/s320/IMG-20230426-WA0139.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipD3Argwg8i9mTVDWaIQLHs8To0JGxE7J5-yoL2-OKUV3LvnDG6eeBB-gCPWB6wV6UgPpxNJ-9V1424ElRyJnYqg2CoYojmqj4s5qLxVXK11ti56Kw8Kqa4w6jn8oGC_voQ9mdAXKOWQQvpFcEecdAYkcKaeKvR-zYRlH3I5L3XFGnc9fQZw/s1024/IMG-20230426-WA0133.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipD3Argwg8i9mTVDWaIQLHs8To0JGxE7J5-yoL2-OKUV3LvnDG6eeBB-gCPWB6wV6UgPpxNJ-9V1424ElRyJnYqg2CoYojmqj4s5qLxVXK11ti56Kw8Kqa4w6jn8oGC_voQ9mdAXKOWQQvpFcEecdAYkcKaeKvR-zYRlH3I5L3XFGnc9fQZw/s320/IMG-20230426-WA0133.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijGWXV7YM_B8IpBvRS6ftKEqBd1AOKVWrMN-CyGPvKNMiUXhP9cPhruxbuw-plzJb6Qc-fi1z9BSo89at9_I1-4slE5owz7_oLTcvHBRxmqPqzT5FGiuzxs0TMBoJjfdHdUHuCiJIDadUeS63m_DgNlsd4haJS5xDgPxL2vbqSc1yPpXRxPA/s1024/IMG-20230426-WA0134.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijGWXV7YM_B8IpBvRS6ftKEqBd1AOKVWrMN-CyGPvKNMiUXhP9cPhruxbuw-plzJb6Qc-fi1z9BSo89at9_I1-4slE5owz7_oLTcvHBRxmqPqzT5FGiuzxs0TMBoJjfdHdUHuCiJIDadUeS63m_DgNlsd4haJS5xDgPxL2vbqSc1yPpXRxPA/s320/IMG-20230426-WA0134.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrOw6PCyZCmwotr0zd9V7__0Ke67xjsLt2A5Sr5w4Ta32mNdR-klwYGLhlcRTB1k37LeiIrqs-HO-bHdrsDLqrXWyxjJI-pk_fbPhkSKazlYd8jYCUw8bf0F-a3FxTNnJE2dBw9HOXButCQZD2m8GMu6Edi71b1FpVQPdLAd79DC75K49bPA/s1024/IMG-20230426-WA0132.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrOw6PCyZCmwotr0zd9V7__0Ke67xjsLt2A5Sr5w4Ta32mNdR-klwYGLhlcRTB1k37LeiIrqs-HO-bHdrsDLqrXWyxjJI-pk_fbPhkSKazlYd8jYCUw8bf0F-a3FxTNnJE2dBw9HOXButCQZD2m8GMu6Edi71b1FpVQPdLAd79DC75K49bPA/s320/IMG-20230426-WA0132.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaEfQd-jrORbn9MhJgxlOA9wN4Le6QU6abdgbslzvHtJiq-mlQY4RCW715tpSQzFE2-2tlODDDkvC01o5vbPim6eLE9i8T0iG_-0ygPEWipjlky4QQf_KpZ7iscl98xiS_6TE87c0A8O-s3wdGDj_R6XlUgYKHPY0ufWkBkbQzfXXiOdLOVw/s4640/IMG_20230426_103553.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaEfQd-jrORbn9MhJgxlOA9wN4Le6QU6abdgbslzvHtJiq-mlQY4RCW715tpSQzFE2-2tlODDDkvC01o5vbPim6eLE9i8T0iG_-0ygPEWipjlky4QQf_KpZ7iscl98xiS_6TE87c0A8O-s3wdGDj_R6XlUgYKHPY0ufWkBkbQzfXXiOdLOVw/s320/IMG_20230426_103553.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYELv39uaKIUr84BvIctfYe0kZ5vJbe6sYDDgotDU9sFhjxLT-v1GNUd2hVttGMxbCsCOMKvKLyBHmda-Uh0cJQfIqdELEYt3sacipYzZVh3TUAcb6apm4pQw4GaZ8Go1S_EfFoc8b6iwC27uroYJ9tVrzKLoAQ0IYGwlhNivBHC7dfbqiVw/s4640/IMG_20230425_102034.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3472" data-original-width="4640" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYELv39uaKIUr84BvIctfYe0kZ5vJbe6sYDDgotDU9sFhjxLT-v1GNUd2hVttGMxbCsCOMKvKLyBHmda-Uh0cJQfIqdELEYt3sacipYzZVh3TUAcb6apm4pQw4GaZ8Go1S_EfFoc8b6iwC27uroYJ9tVrzKLoAQ0IYGwlhNivBHC7dfbqiVw/s320/IMG_20230425_102034.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: georgia, times new roman, serif;"><br /></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Agradecemos sinceramente la cesión del espacio en la Comunidad de Regantes, pues sin su ayuda no se podría ubicar el taller durante la semana de los Ludi.</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Como siempre muchas gracias a tod@s por vuestros ánimos y por estar ahí siempre a nuestro lado</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i>Plurimam salutem!</i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><br /></i></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>In aeternum Hermes!!!</b></i></span></div></div>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-55029598600598447262023-04-23T11:00:00.050+03:002023-04-23T11:00:00.197+03:00LVDI SAGVNTINI MMXXIII<p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfybhFePbIz0YVKkkQseOmLpG6izbnHjaGbOD1bmZE4iaQCugKIne1TrGMauJe-zqVz65DCWeQnXpllVgKeDL3p-1txXSH6UXstNPn2oL6W-3MteeVEiqVK7CFyjDDifQ_df83rFspbbPryCh2FTPIFoq8hJ7byEADJGlETCbD7dX7u3_iRA/s5033/Pantallas_Cartel%20Ludi%202023(DEF).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="5033" data-original-width="3580" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfybhFePbIz0YVKkkQseOmLpG6izbnHjaGbOD1bmZE4iaQCugKIne1TrGMauJe-zqVz65DCWeQnXpllVgKeDL3p-1txXSH6UXstNPn2oL6W-3MteeVEiqVK7CFyjDDifQ_df83rFspbbPryCh2FTPIFoq8hJ7byEADJGlETCbD7dX7u3_iRA/w456-h640/Pantallas_Cartel%20Ludi%202023(DEF).jpg" width="456" /></a></div><span style="font-family: georgia;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p> En la última semana del mes de abril, un año más, celebramos los <b><a href="https://culturaclasica.net/ludi_saguntini/" target="_blank">LVDI SAGVNTINI MMXXIII,</a></b> con algunas novedades y festejando los XXV años desde la realización del primer taller didáctico de Sagunto.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"> Podréis disfrutar de los <i>Ludi Saguntini</i> desde el 24 al 28 de abril.</span></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjMJYBO4BXOQJM5rBPvJ0Vh96JltnxGJ9kk5z1KqYEUyvFsOMsb20lop40b5hkGOTFw9b031nljANd_fidbRxorPEhv145TEx3jugA-VND82fTzz9FgQjRIZnVElKKrrUMS9HHB36um0tPIDkr4G6USReuoNkvIUDxpsXfAw4thg_ESxWgtA/s433/25-aniversario-400x433.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjMJYBO4BXOQJM5rBPvJ0Vh96JltnxGJ9kk5z1KqYEUyvFsOMsb20lop40b5hkGOTFw9b031nljANd_fidbRxorPEhv145TEx3jugA-VND82fTzz9FgQjRIZnVElKKrrUMS9HHB36um0tPIDkr4G6USReuoNkvIUDxpsXfAw4thg_ESxWgtA/s320/25-aniversario-400x433.jpg" width="296" /></a></div><br /><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"><br /></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">De nuevo el taller de cocina romana antigua estará ubicado en</span><span style="color: black; font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: small;"><span><span style="vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> la</span></span></span><span style="font-family: georgia;"> <a href="https://www.blogger.com/blog/post/edit/30730892/499889836413922072#">Comunidad de Regantes</a> que muy amablemente ha cedido sus instalaciones, en concreto en la plaza Mayor de Sagunto, 10. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">En esta ocasión, no nos acompañará el taller del mundo militar que se traslada a otra sede y se realizará a lo largo de toda la semana.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;">Como novedad el taller de cocina</span><span style="font-family: georgia;"> estará realizado por Charo Marco, con la colaboración de Mario Díaz, profesor de enseñanza secundaria del <a href="https://portal.edu.gva.es/iesenricvalorpicanya/">IES Enric Valor</a> (Picanya), Natalia Molina, profesora de enseñanza secundaria del <a href="https://www.colegiosocorro.es/">Colegio Nuestra Señora del Socorro</a> (Benetúser) y Alexandra Puchol, profesora de enseñanza secundaria del <a href="https://portal.edu.gva.es/iesribalta/es/inicio/">IES Francesc Ribalta</a> (Castellón). Así que la recreación de la cena de Trimalción nos volverá a sorprender con todas sus peculiaridades.</span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: black;">Os esperamos en los <i><b>Ludi Saguntini MMXXIII, </b></i></span></span><br /><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: black;"><i><b>bajo la protección de nuestro</b></i></span></span><i style="font-family: georgia, "times new roman", serif;"><b> Hermes </b></i><br /><div><i style="font-family: georgia, "times new roman", serif;"><b><br /></b></i></div></div><div style="text-align: center;"><b style="color: #cc0000; font-family: georgia, "times new roman", serif;"><i>Plurimam salutem!!</i></b></div><div style="text-align: center;"><b style="color: #cc0000; font-family: georgia, "times new roman", serif;"><i><br /></i></b></div><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-51011636620793984872023-04-09T11:00:00.025+03:002023-04-09T11:00:00.197+03:00MENTHA PVLEGIVM II. USOS MEDICINALES<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> En la entrada anterior hablamos de <a href="https://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2023/03/mentha-pvlegivm-i.html" target="_blank">las características </a>de la menta poleo. En esta ocasión vamos a descubrir sus magníficos beneficios.</span></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigHpRObZQV7D88hHfhjqQZ3qKMqGaXd4SKAke8zmmlYFbT4laX8uNTV6w_UPHX2wvscNxzKHP7Eg3BZNz63-Ep_wVkx6R3KyKUiDM8KTCGETjG1dTV_1hw0Dw9OT7qPfuQqUr26yl0PLJaFuVg3uTRHVgNSkO4soqZKUmqSGnGP8tL5wQAzg/s2272/IMG_7261.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigHpRObZQV7D88hHfhjqQZ3qKMqGaXd4SKAke8zmmlYFbT4laX8uNTV6w_UPHX2wvscNxzKHP7Eg3BZNz63-Ep_wVkx6R3KyKUiDM8KTCGETjG1dTV_1hw0Dw9OT7qPfuQqUr26yl0PLJaFuVg3uTRHVgNSkO4soqZKUmqSGnGP8tL5wQAzg/s320/IMG_7261.JPG" width="320" /></a></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><p style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span></b></p>USOS MEDICINALES</span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Sobre el poleo encontramos una
gran cantidad de usos médicos<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, en su libro <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre la dieta</u></i>, 54 dice que <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“el poleo calienta y es laxante”.<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides, III, 31: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Es una hierba conocida, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">calorífica, que disuelve los humores, digestiva. </b></span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">S</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">i se bebe provoca la menstruación, el parto y el
alumbramiento. Hace subir también las secreciones del pulmón, bebida con sal y
miel; ayuda a los que tienen convulsiones, alivia las náuseas y punzadas de estómago
si se bebe con vinagre aguado. Hace salir vientre abajo las <span class="MsoHyperlink"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">melenas</span></span>; beneficia a los mordidos por
serpientes si se bebe con vino, restablece a los que han perdido el sentido si
se aplica en la nariz con vinagre. {2} Fortalece también las encías en seco,
quemado su polvo; en emplasto con harina de cebada alivia toda inflamación;
administrado solo, hasta que se enrojezca la superficie, a los que padecen de
podagra; con ceroto elimina los granitos de la primera barba. Beneficia a los
que sufren del bazo, aplicado en cataplasma con sal. Su decocción en loción
pone fin a los escozores y en baño de asiento es apropiada para las
flatulencias, durezas y retortijones de matriz. Algunos la llaman
‘baladora’ (blēkhōn) porque en su floración las ovejas que la prueban se
llenan de balidos”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates nos habla grande y
tendido de sus usos en <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de
mujeres</u></i> I, 37: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“En el momento
en que <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cese la menstruación</b>, que se
aplique un pesario con poleo durante el día y que tenga relaciones con su
marido; si se queda embarazada, se pondrá bien. Que coma durante la purgación”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 74: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Para hacer bajar la regla:</b> Otra receta:
poleo, mirra, incienso y bilis de cerdo y buey revueltos con miel y aplicados
en forma de pesario”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 75: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si
una mujer que ha dado a luz antes <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">no
puede concebir</b>, machacar nitro, resina, mirra, comino etíope y ungüento en
el mismo recipiente y aplicarlos en pesario, o bien aplicar poleo seco en un
trozo de tela. Que beba poleo al irse a dormir”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 75: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Otro remedio para la concepción</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: Después, que la mujer se acueste con su marido.
Ha de tomar primero poleo cocido con harina y beber una pizca de poleo con
vino. […] Otra receta para lo mismo: orín de cobre y flor de cobre, un
semióbolo de cada uno, incienso macho, alumbre partido, brote de parra, agalla
de roble, mirra, corteza de granada, resina y poleo en una cantidad de un óbolo
de cada producto. Triturarlo en miel y aplicarlo durante tres días dos veces al
día. Si fuera demasiado fuerte, mezclar grasa de ganso y nitro cocido. Administrar
vino teniendo en cuenta que hay que respetar la fuerza que contiene este
elemento”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 78: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Algunos pesarios</b>: bilis de un escorpión
marino, ponerla en un trozo de lana, secarlo a la sombra y aplicarlo como pesario.
O bien secar poleo, triturarlo fino, empaparlo en miel y aplicarlo en un trozo
de lana”</span></i><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj59z8QQif6KZEuUOs6fvKrUzi7alNqmBIFLPQoXEt_oeMJkPuHG--Hwq0G2Vc_oKAZX7ExQd_I21ehnn8yNJTfF0tnQphpVv1No9r8YAqFGB8c1_DnQjCkNO_CmU4DI3RHVPhQRkC94v5Ow0B2ZrjWrHFiTuMWh8A1q28sC70SOouvExobdQ/s2272/IMG_7268.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj59z8QQif6KZEuUOs6fvKrUzi7alNqmBIFLPQoXEt_oeMJkPuHG--Hwq0G2Vc_oKAZX7ExQd_I21ehnn8yNJTfF0tnQphpVv1No9r8YAqFGB8c1_DnQjCkNO_CmU4DI3RHVPhQRkC94v5Ow0B2ZrjWrHFiTuMWh8A1q28sC70SOouvExobdQ/s320/IMG_7268.JPG" width="320" /></a></i></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 113: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Flujo rojo</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">. Probar con el tipo de preparado que mejor tolere
la paciente a la hora de beberlo: deshacer semilla de apio, tostarla, cribarla
y hacer lo mismo con erísimo; o bien semilla de adormidera cribada junto con
harina de cebada e igualmente semilla de ortiga; también polilla de olivo,
agalla de roble, ruda, orégano y poleo; cribarlos y amasarlos con harina de cebada;
igualmente, harina espesa de cebada sin retinar tostada, granos gruesos de
cebada mondada molidos y queso de cabra al que se le ha de raspar la corteza.
Mezclar partes iguales de cada uno de los componentes, salvo del orégano, ruda,
polilla de olivo y agalla de roble, de los que se pondrá la mitad. Que beba
esto por la mañana en ayunas antes de hacer cualquier movimiento. Es
conveniente mezclar todo bien cuando se vaya a servir”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 134<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">:
“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Los pesarios</b> deben aplicarse hasta
que salga sangre limpia e insertarse durante tres días. Aplicar grasa de ciervo
derretida sumergiendo en ella un trozo de lana blando, luego poleo durante el
día, y una fumigación con sustancias aromáticas; y así, que se acueste con su
marido”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre la naturaleza de las mujeres,</u></i> 97: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Diversos pesarios:</b> envolver en un trozo
de lana bilis de escorpión marino, secarla a la sombra y aplicarla en pesario.
Otro: triturar bien poleo seco, empaparlo en miel y aplicarlo en un trozo de
lana”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 78: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Irrigaciones para purificar la
matriz en caso de que después del parto</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">
esté ulcerada o inflamada; También se pueden cocer en agua bayas de laurel y
poleo, añadir aceite esencial de rosas y hacer la irrigación con ello tibio.[…]
O también se puede hacer la irrigación con agua de cocimiento de poleo”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 157: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si la matriz se vuelve dura,</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> su orificio se endurece y se cierra, la regla no
viene o, si lo hace, viene más escasa y mala. […] irrigar la matriz con
sustancias grasas aromáticas. Al día siguiente de esto aplicar poleo durante un
día y al siguiente fumigar con aromas. Que la enferma coma alimentos agrios y
pescados de mar o carnes”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 162: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si la matriz se ha cerrado</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">, su orificio se pone duro y ya no recibe el
esperma, […] Poner de aceite una tercera parte de lo que haya de vino. Dejar
después transcurrir dos días y que se aplique durante uno el pesario hecho con
poleo”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Enfermedades de mujeres</u></i> I, 205: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Un remedio eficaz contra el humor
sanguinolento:</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> aceite de
almendras amargas, bilis de toro, nitro, ciclamen y agalla de roble; triturar todo
con miel y aplicarlo, y después de un baño, que retenga en pesario grasa y
poleo”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre las mujeres estériles,</u></i> 30[242]: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si una mujer aborta sin querer y
sin desear expulsar al feto</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">, trigo tostado
y molido y uva pasa blanca desmenuzada, diluirlos en hidromiel dulce, añadir un
poco de aceite y darlo a beber en ayunas. Luego, triturar simiente de rábano y
mezclarle vinagre y grasa de ganso; que lo coma y que se aplique en pesario hojas
de laurel trituradas. Seguidamente, que beba orégano, poleo y harina en agua en
la que se han espolvoreado hojas de laurel desmenuzadas, trituradas bien y
mezcladas con goma”</span></i><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjifHJg5Z3vYP5vrTQoHgBQ9H8DJkH0Lxq5kaMoO5yo374R9Pnia4ZP09f06gRBbzQzqqe_AhDQWXjBVcVDy7m7CVEehZlorRsZ-ycWdnL094FKH4IrzHgEbia-43ks3TvwKYTiwWRVDGl0UDQDajv9JLcGBuwZe45fAKicgffK_Y9GM_xCeQ/s2272/IMG_7271.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjifHJg5Z3vYP5vrTQoHgBQ9H8DJkH0Lxq5kaMoO5yo374R9Pnia4ZP09f06gRBbzQzqqe_AhDQWXjBVcVDy7m7CVEehZlorRsZ-ycWdnL094FKH4IrzHgEbia-43ks3TvwKYTiwWRVDGl0UDQDajv9JLcGBuwZe45fAKicgffK_Y9GM_xCeQ/s320/IMG_7271.JPG" width="320" /></a></i></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre la naturaleza de las mujeres,</u></i> 3 y ss<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">“Cuando la
matriz se dirige hacia el hígado, </b>hay pérdida repentina de voz, castañeteo
de dientes y el color de la piel de la enferma se vuelve lívido […] Dejar
transcurrir dos días e irrigar la matriz con sustancias aromáticas y al día
siguiente de esto, aplicar poleo en pesario. Dejar transcurrir un día y fumigar
con aromas”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre la naturaleza de las mujeres,</u></i> 3 y ss: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Otros remedios
emolientes que hacen liberar agua y sangre, provocan que baje la regla</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> si no lleva mucho tiempo suprimida y, además,
ablandan el orificio uterino:[…] Otra receta: poleo, mirra, incienso y bilis de
cerdo, amasar con miel, hacer un pesario en forma de bellota y aplicarlo”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre la naturaleza de las mujeres,</u></i> 33: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Si se ulcera el orificio de la matriz:</b>
Otra: cocer poleo en agua, echar encima aceite e irrigar con el agua”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre la naturaleza de las mujeres,</u></i> 53: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Un remedio para purificar la
matriz:</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> si se desea
purgar la matriz, en primer lugar hay que fumigarla con harina de cebada
empapada de aceite y puesta sobre carbones. Al día siguiente, hay que cocer en
una olla pequeña carne de oveja que haya estado expuesta al aire libre, la
capacidad de la olla será de un congio y se pondrá a cocer a fuego fuerte; una
vez que la carne esté cocida, que la paciente se la coma templada y se beba el
agua de la decocción. Al día siguiente, triturar bien incienso y poleo,
empaparlos en miel, mojar en ello un trozo de lana y aplicarlo en pesario
durante tres días”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre la naturaleza de las mujeres,</u></i> 94: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Si se desea que una mujer quede
encinta,</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> purgarla a
ella y a su matriz aplicándole en ésta un trozo de tela muy fina y seca
humedecida en miel, hacer unos cuantos pesarios en forma de bellota, bañarlos
en jugo de higo y aplicarlos manteniéndolos hasta que la matriz se abra;
entonces, es preciso meterlos más adentro y, cuando fluya el agua, remojar la
parte con vino y aceite; a continuación, que se acueste la mujer con su marido
y beba, cuando vaya a dormir, poleo en vino de cedro”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Para otras enfermedades que no
están relacionadas con las mujeres:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre las úlceras,</u></i> 11: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Emplastos para las hinchazones y la inflamación de
las partes vecinas</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">. El verbasco
cocido, las hojas crudas del trébol, las hojas hervidas de la siempreviva y el
poleo”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre las afecciones,</u></i> 41:<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"> “<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">A los que han estado tomando medicamentos
líquidos evacuantes darles después de la purgación</b>, si tienen fiebre,
lentejas o mijo ligero o caldo de cebada. Dar cebada y mijo porque son ligeros,
y espelta porque es más nutritiva que éstos, y harina porque es lo más
nutritivo de todo. Las lentejas prepararlas aromáticas, y darlas en pequeña
cantidad en segundo lugar porque también son unas gachas ligeras y buenas para
el corazón. Echarle a las lentejas sal o miel, y comino y aceite, o un poco de
poleo verde y de vinagre”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre las enfermedades</u></i> III, 17: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Otro:
tres puñados de apio y dos pellizcos de poleo, cuécelo en diez cotilas de
vinagre hasta que quede una tercera parte. Mézclalo con miel y con agua y que
lo beba rebajado con agua tras echar un pellizco de adianto. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Esto es diurético y suelta el vientre.”</b><o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Otro: tres pellizcos
de poleo, el doble de apio, que cueza en vino mezclado con agua y dáselo. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Este remedio no sólo es diurético sino que
también arrastra la bilis vientre abajo</b>”<o:p></o:p></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3CW7SsvaSL2E2cZCetc8KzsfNTNLy2XCV8Nmz6yixtZ3cFxvpJV2Km6oyoMmpaVdpR73tsLr1Y2ZGKID7OhaP5kwT5e1zFDd5vbVJW2FdNOQkYwU_XKxVqsB4KNzeckQ6LTT2FwBZK6uS7Yh9RaxlxpQD_jgCG-OxcFNdNqZejFyFafdiWw/s2272/IMG_7253.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2272" data-original-width="1704" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3CW7SsvaSL2E2cZCetc8KzsfNTNLy2XCV8Nmz6yixtZ3cFxvpJV2Km6oyoMmpaVdpR73tsLr1Y2ZGKID7OhaP5kwT5e1zFDd5vbVJW2FdNOQkYwU_XKxVqsB4KNzeckQ6LTT2FwBZK6uS7Yh9RaxlxpQD_jgCG-OxcFNdNqZejFyFafdiWw/s320/IMG_7253.JPG" width="240" /></a></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Hipócrates, <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>Sobre las afecciones internas</u></i>, 44: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">“<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Las piernas le pesan, si da un paseo
le tiemblan y, si camina cuesta arriba, se fatiga enormemente, los brazos es
como si le colgaran, le duele la cabeza y parece que se le caigan los párpados</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">; por la noche tiene sed y evacúa los alimentos sin
digerir, tal y como los ha comido. Cuando el enfermo presente ese estado,
después de un baño de vapor hay que darle a beber bufalaga, euforbia o grano
cnidio y, una vez se haya purgado, administrarle las mismas cosas que a los del
caso anterior; al día siguiente, darle a beber dos veces un congio de leche
hervida de burra con sal y, al atardecer, que cene pan y, de plato, carne de
oveja cocida y pulpos hervidos en vino Que tenga un puré de lentejas preparado
de la siguiente manera: hervir una cotila de lentejas y triturarlas en puré
fino, a continuación mezclarle harina y rallarle silfio, echar sal y vinagre y
ponerlo a cocer con ajo; echando agua sobre estas cosas hacer hervir dos o tres
veces y remover todo ello con un cucharón; luego, sacándolo déjese hervir. No
debe quedar demasiado espeso; añádasele también poleo hervido para que quede
aromático. Los días intermedios debe provocarse vómitos cada seis días, y darse
baños de vapor de vez en cuando, antes del vómito y de tomar el purgante”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Podemos resumir </span><span style="background: white; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">sus usos médicos: útil para el
dolor de estómago y matriz, para paliar las flatulencias y expulsar las
melenas, para las inflamaciones, convulsiones y las náuseas, para el mal de
encías, contra las mordeduras de serpientes, un gran expectorante, contra la
gota, ayuda en los vértigos y ante los desmayos, acelera el parto y la
menstruación.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Sus aplicaciones son varias: directamente o con resina,
bebido con agua, con vino, con vinagre, con sal, con miel, baños de asiento,
quemado previamente o en emplasto con sal o harina.</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Como has podido ver, muchos de estos usos se continúan llevando a cabo en la actualidad.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="background: white; color: #990000; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><i><b>Plurimam salutem!</b></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="background: white; color: #990000; font-family: "Georgia",serif; font-size: x-small; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma;"><i><b>*Imágenes propias</b></i></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-27731904202007738962023-03-26T11:00:00.001+03:002023-03-26T11:00:00.196+03:00MENTHA PVLEGIVM I<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Con el nombre de </span><b><i><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial;">MENTHA PVLEGIVM </span></i></b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">conocemos a nuestro estimado poleo que nos
mejora en todo momento cuando nos sentimos indispuestos y nos acompaña con su
agradable olor.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;">Son muchos los autores clásicos que nos hablan de sus características, usos
y curiosidades. En esta ocasión nos centraremos en sus características principales.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikLJ-wvriiVy97VVNi1YvvffmwKY2cKP-C173Q6P43fDKs7p9Sna3NiCjkKYDwtwrDlMvGc9Xq0yNWv8gyEd0bjqWeZPXmlexkOKD8880XraetJTzwvnU2HE8m2qrH29IAI9QizP5BCPvFADcN3hei6hGwM5uXDq6v5ttCRQTkPr42QrSxUA/s587/Mentha_%C3%97_piperita_-_K%C3%B6hler%E2%80%93s_Medizinal-Pflanzen-095.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="587" data-original-width="448" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikLJ-wvriiVy97VVNi1YvvffmwKY2cKP-C173Q6P43fDKs7p9Sna3NiCjkKYDwtwrDlMvGc9Xq0yNWv8gyEd0bjqWeZPXmlexkOKD8880XraetJTzwvnU2HE8m2qrH29IAI9QizP5BCPvFADcN3hei6hGwM5uXDq6v5ttCRQTkPr42QrSxUA/s320/Mentha_%C3%97_piperita_-_K%C3%B6hler%E2%80%93s_Medizinal-Pflanzen-095.jpg" width="244" /></a></div><br /><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-font-weight: bold;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-style: italic;">CARACTERÍSTICAS</span></b><b><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">El poleo pertenece a la familia
de la <i>mentha</i>, suele crecer en lugares
húmedos como manantiales y tiene un gran número de virtudes medicinales al ser
un buen tónico estomacal, es carminativo y vermífugo. Sabemos por Aristófanes
que se empleaba menos que la menta y que era muy abundante en Beocia.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Es curioso que pese a sus
numerosas virtudes Séneca, <i><u>Controversias,</u></i>
VII, 3 lo califica como <b><i><span style="color: #990000;">“cosa ordinaria”:</span></i></b> <i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Todos los días me insistís en que os hable de Albucio
[…] Le asistía la facultad de expresar cuanto deseaba y él mismo, para
demostrar que no dudaba a la hora de elegir las palabras, solía decir: «Cuando
la mente se ha hecho con el asunto, las palabras lo rondan». Pero era un
fastidio su sorprendente irregularidad. Era de lo más distinguido, <b>pero nombraba también las cosas más
ordinarias: vinagre y poleo y linternas y esponjas</b>; le parecía que no había
nada que no pudiera decirse en una declamación”<o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Marcial, <i><u>Epigramas</u></i>, II, 32 también se refiere a su<b><span style="color: #990000;"> poco valor y
sencillez</span></b><i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Y no faltaba un cuarto de queso de
Tolosa , ni un <b>manojo ennegrecido de
poleo de cuatro años</b>, ni una ristra pelada de ajos y cebollas, ni la olla
de tu madre llena de la resina asquerosa con la que se depilan las señoras del
Sumemio”<o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Al igual que en la Antología
Palatina, <i><u>Leónidas</u></i>, 117: “<i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Rechazo de la vida errante, aunque lleve consigo el
vivir en la abundancia. Y elogio de la sedentaria y miserable como ésta que
parece ser la del poeta, en que no hay muebles; el pan es una masa sin cocer de
mala calidad preparada por sí mismo en lo que llamamos la artesa, quizá~ un
simple agujero en el suelo; y el resto de los alimentos, <b>hierbas sencillas</b> y sal. No te consumas, amigo, en vivir vagabundo,
desde una a otra tierra sin cesar rodando; no te consumas; abríguele sólo la
choza vacía, calentada por un exiguo fuego, en que comas el simple masón de
mediana cebada en la artesa amasado por tu mano sin otro compañero en tu mesa
tener que<b> el poleo o tomillo”</b><o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Dioscórides, III, 31 nos enumera
sus <b><span style="color: #c00000;">diferentes
denominaciones:</span></b><span style="color: #c00000;"> </span><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“</span></i></span><i><span style="background: white; color: #2f5496; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">Del Poleo [Otros <span class="dolar">blêkhrōn</span>, otros ‘espino macho’
(<span class="dolar">arsenákanthon</span>);
<b>los romanos <span class="dolar">pulegium</span></b>; los
africanos <span class="dolar">apuleium</span>;
los galos <span class="dolar">albolon</span>,
otros ‘escrofularia’ (<span class="dolar">galēopsis)”</span></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Plinio, II, 41, 8 nos comenta
que:<i> <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“<b>Florece el mismo día del solsticio invernal</b> el poleo que <b>se pone a secar colgado en los techos</b> y
explotan las vejigas hinchadas de aire”<o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Cicerón, <i><u>Sobre la adivinación</u></i>, II también indica cuándo se produce su
<b><span style="color: #c00000;">floración:</span></b><span style="color: #c00000;"> </span><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Vamos ya a
aceptar el hecho de que existe una especie de concomitancia en el mundo de la
naturaleza (una concomitancia que concedo que existe, porque son muchos los
ejemplos que recogen los estoicos: pues se dice que los pequeños hígados de los
ratoncitos aumentan de tamaño durante el solsticio de invierno, <b>que el seco poleo comienza a florecer,
precisamente, el día del solsticio de invierno”</b></span></i><b><o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">También
Aristóteles, <i><u>Problemas</u></i>, Sec.
XX, se pregunta<i>: <span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“21<b>. ¿Por qué el poleo, los lirios blancos y las cebollas que han sido
colgados florecen en el solsticio de verano?</b> ¿Acaso contienen un alimento
sin cocer, que en invierno no se cuece por el frio, pero en el solsticio de
verano, al cocer se debido a la estación, se produce el crecimiento? Pero este
crecimiento se agota rápidamente por no tener riego. Efectivamente, <b>la planta se seca al no tener ninguna
fuente de aporte ni ninguna irrigación, </b>como ocurre entre los escitas, que,
por nevar mucho, el trigo aguarda y luego crece rápidamente.”<o:p></o:p></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Columela XII, 7 nos habla sobre
su <b><span style="color: #c00000;">recogida
y conservación:</span></b><span style="color: #c00000;"> </span><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Qué hierbas se aliñan en cada una de las
estaciones del año, y de qué manera.
Preparadas estas cosas <b>convendrá coger
para el gasto, hacia el equinoccio de primavera,</b> pella y tallo de col,
alcaparra, tallos de apio, ruda, apio caballar con su tallo antes que salga del
zurrón, tallos de férulas antes que se desenvuelvan , la flor muy tierna de la
zanahoria silvestre o cultivada con su tallo, <b>la flor sin abrir de</b> nueza blanca, la del espárrago, la del brusco,
la de la nueza negra, la de la hierba puntera<b>, la del poleo</b>, la de la hierba gatera, la de la lapsana, la del
hinojo marino y su tallo que se llama pie de milano. <b>Todas estas hierbas se guardan muy bien con un mismo aliño, esto es,
mezclando dos partes de vinagre con una de salmuera fuerte</b> […] <b>Conviene secar</b> en la casería por muchos
días, hasta que se marchiten, las pellas y los tronchos de col, las alcaparras,
el hinojo marino, el poleo y la yerba puntera, y en seguida encurtirlas del
mismo modo que la férula, la ruda, la ajedrea y el orégano.”</span><o:p></o:p></i></span></p><p>
</p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Cicerón, <i><u>Cartas a los familiares</u></i>, 330 (XVI23) (Tusculano, 27 o 28 de
mayo, del 44), destaca <b><span style="color: #c00000;">su dulzor</span></b><span style="color: #c00000;"> </span><span>como una
de sus características:</span><span style="color: #c00000;"> </span><i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">“Pero tampoco
quiero apartarte de tus obligaciones: ‘la caridad bien entendida...’. Mañana
espero a Lepta y a +N+ ante cuya ruda tendré que usar <b>el poleo dulce</b> de tu conversación. Adiós.”</span></i><span style="color: #2f5496; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;">En otras entradas comentaremos sus usos, tanto culinarios como medicinales.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i><span style="color: #990000; mso-themecolor: accent5; mso-themeshade: 191;"><b>Plurimam salutem!</b></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="color: #990000; font-family: Georgia, serif;"><b><i>Imagen extraída de la <a href="https://es.wikipedia.org/wiki/Mentha_pulegium#/media/Archivo:Mentha_pulegium.jpg" target="_blank">wikipedia</a></i></b></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></i></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-6779541033640706112023-02-26T11:00:00.027+02:002023-02-26T13:41:03.445+02:00KYBOI- PAN DE ENELDO Y QUESO<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhMsaMF0dHw2YQ77dj3ZfVWRv7TlKnAX_wdyQF9w4TIyKR96c1XCr6I9Vf6jPkgG_VoqKXiJXLcM7jkMNuortRwD6uOrsyfEaTcYpvXqJTnm1yJLZ4Ve-i4R6iR_KxN11-rgqgVmycki2ZM_C5JA2VqNn0edN_uwbKoGNfrG4AKa6b0XngIw/s450/13094318_10208050053240511_4527752396342141664_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="450" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhMsaMF0dHw2YQ77dj3ZfVWRv7TlKnAX_wdyQF9w4TIyKR96c1XCr6I9Vf6jPkgG_VoqKXiJXLcM7jkMNuortRwD6uOrsyfEaTcYpvXqJTnm1yJLZ4Ve-i4R6iR_KxN11-rgqgVmycki2ZM_C5JA2VqNn0edN_uwbKoGNfrG4AKa6b0XngIw/s320/13094318_10208050053240511_4527752396342141664_n.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;"><p><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-align: justify;"><br /></span></p>Ateneo en su libro III, 114 a nos ha legado la receta de un delicioso y curioso pan con forma cuadrada, especiado
con eneldo y queso.</span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ambos
elementos proporcionan una textura y un sabor exquisito a este pan. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">El texto
original dice: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“¿Cómo
podríais vosotros saber que dados (kyboi), no ésos que tenéis siempre a mano,
son también unos <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">panes cuadrados,
sazonados con eneldo, queso y aceite, </b>según dice Heráclides en su Tratado
culinario?”<o:p></o:p></span></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Se
trata de una receta sencilla que podríamos adaptar de la siguiente manera.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ADAPTACIÓN DE LA RECETA<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ingredientes<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">1
cucharada de levadura seca<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">1
cucharada de miel <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">2
cucharadas de eneldo seco<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">200 ml
de agua tibia<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">25 gr
de queso chédar rallado<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">350 gr
de harina integral<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">50 ml
de aceite de oliva<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Una
pizca de sal marina<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Elaboración<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Tras
calentar la mitad del agua, disolveremos en ella la miel. A continuación
incorporamos la levadura seca, removemos bien y dejamos activar la levadura
durante unos 10 minutos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">En un
bol ponemos la harina con la pizca de sal y las hojas de eneldo. Hacemos un
pequeño volcán, se le añade la levadura activada, el aceite de
oliva y lo que ha quedado de agua tibia.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Amasamos durante un rato, hasta que quede homogénea. Cubrimos con un paño o papel film el
bol y dejamos fermentar durante dos horas en un lugar cálido.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Cuando
veamos que la masa se ha duplicado, volvemos a amasar durante unos minutos. Ya
amasada, la dividimos en tres partes iguales. Reservamos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">A continuación,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>engrasamos con aceite y harina un molde
cuadrado de unos 15 cm.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Empezamos
poniendo una de las masas reservadas en el fondo del molde, alisamos bien.
Sobre ella ponemos un tercio del queso rallado. Repetimos esta acción con las
otras dos porciones de masa.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Dejamos
reposar de nuevo la mezcla del molde, durante una hora, tapándola con un
plástico en un lugar cálido para que continúe su fermentación.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Pasado
este tiempo, introducimos el molde en el horno que ha sido precalentado a unos 200º.
Cocemos el pan de queso durante unos 35 minutos. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Para terminar, sacaremos el pan, espolvoreamos
por encima un poco de queso y horneamos de nuevo para que quede gratinado y crujiente.<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Prosit!!!<o:p></o:p></span></i></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span style="color: #990000;">Plurimam salutem!!</span></span></i></b></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-6160325445390727362023-02-12T11:00:00.045+02:002023-02-12T11:00:00.187+02:00VRTICAE. USOS CULINARIOS Y DEMÁS<p><span style="font-family: georgia;">Terminamos nuestro recorrido por <a href="http://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2023/01/vrticae-usos-medicos.html" target="_blank">las </a><i><a href="http://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2023/01/vrticae-usos-medicos.html" target="_blank">urticae</a> </i>con sus</span> <b style="mso-bidi-font-weight: normal; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">USOS CULINARIOS.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Sabemos
que tanto las ortigas de tierra como las de mar eran consumidas por los
antiguos. Son muchas las recetas, principalmente las ortigas de mar, que nos
han legado los clásicos. Eran servidas en forma de ensalada, hervidas, en sopas
e incluso, se empleaban para ablandar la carne durante su cocción.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkgA0XIQqsnBs6VKLzsGSgAjb7yYgBbVE1lCQqeEurBqgtZeesykbVbD8pJugsLsJfGy3JcpKwpF3cA_GdBF8qdLVUq0oaQFxzQtDkn7qfoOSc7msdjW-_jnU0I7ZuoeVkOHKhjsSi4ma7_rsmNwZS_iQwyCDC-NldSMTAmHfk6S1IwGuJCA/s2272/Copia%20de%20IMG_2884.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkgA0XIQqsnBs6VKLzsGSgAjb7yYgBbVE1lCQqeEurBqgtZeesykbVbD8pJugsLsJfGy3JcpKwpF3cA_GdBF8qdLVUq0oaQFxzQtDkn7qfoOSc7msdjW-_jnU0I7ZuoeVkOHKhjsSi4ma7_rsmNwZS_iQwyCDC-NldSMTAmHfk6S1IwGuJCA/s320/Copia%20de%20IMG_2884.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><br /></span></p>Procopio,<i> Hª de las
guerras</i>, VII, 13 describe el consumo de ortigas a falta de otros alimentos y
cómo deben de cocinarse: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Georgia;">A quien tuviera un caballo muerto o cualquier otra bestia semejante,
a ese se le consideraba un romano de los muy afortunados, porque podía
disfrutar de la carne de un animal muerto. Todo el resto de la población comía
solo ortigas, que se criaban en abundancia a uno y otro lado del recinto de la muralla
y en las ruinas que había por toda la ciudad. Para que esa hierba punzante no
les picara en los labios y en la zona de la garganta, las cocían muy bien antes
de comérselas […] Al final, una vez que ni los soldados del emperador tuvieron
trigo que venderles a los romanos (excepto el poco que aún le quedaba a Besas),
ni los romanos tuvieron con que comprarlo, todos volvieron la mirada a las
ortigas. Pero como con este alimento no les bastaba, porque ni mucho menos
podían saciarse, fueron perdiendo las carnes de la mayor parte del cuerpo y el
color lívido que iba tomando poco a poco su piel hacia que parecieran
espectros. […] Había muchos, incluso, que, mientras caminaban masticando las
ortigas, caían al suelo de muerte súbita”</span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic;">En Horacio, <i>Epístola</i>, I, 12 también vemos la idea
de alimento de poco valor y su uso para hacer ensaladas: “</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Y si absteniéndote de las cosas que todos tienen a mano, vives
de hierbas y ortigas, así seguirás viviendo aunque de golpe el rio brillante de
la Fortuna te cubra de oro; ya sea porque el dinero no puede cambiar el carácter,
ya porque estimas que no hay cosa alguna que valga lo que la virtud”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic;">Porfirio, <i>Sobre la abstinencia</i>, III, 20: <i><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Para tener abundancia de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">salsas
y postres,</b> nos preparó mariscos de todas clases, púrpuras, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas de mar</b> y variadas especies de
aves, y no lo hizo apoyándose en elementos extraños, sino aplicando en este
punto como una gran parte de sí, superando a las nodrizas en dulzura y colmando
el mundo circundante de placeres y gozos”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic;">Ateneo, II, 61 B<i>: </i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">Diocles de Caristo [fr. 119 Well.], en el libro I de
su <span style="mso-bidi-font-style: italic;">Sobre la salud, </span>dice: </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-bidi-font-weight: bold;">≪</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">Plantas silvestres <b>para hervir:</b>
acelga, malva, romaza, <b>ortiga,</b> armuelle, cebollas, trufas, setas</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Cambria Math",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Cambria Math"; mso-bidi-font-weight: bold;">≫</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Persio, Sátira VI,
describe la ortiga como una comida miserable: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Ahora, ahora mismo aliña, muchacho, mis coles
con más aceite. ¿<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Vas a hervirme, en un
día de fiesta, ortigas</b> y media cabeza de cerdo llena de humo y con la oreja
horadada para que más tarde ese nieto tuyo, ahíto de hígado de oca, se corra en
una vulva patricia cuando el imperioso deseo palpita en el pene promiscuo?</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Por el contrario,
Plutarco,<i> Moralia</i> XIII, fragmentos, 193 la califica como exquisita: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">Para que tuviéramos abundancia de sopas y postres
nos preparó <b>todo tipo de mariscos y ortigas de mar</b> y vanadas especies de
aves y ello no lo hizo con elementos extraños, sino que convirtió una gran
parte de sí misma en este mundo en dulces zumos, aventajando en ello a
cualquier nodriza, y colmo la tierra de placeres y gozos”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Aristófanes en <i>Los
caballeros</i>, 422 comenta a través del corifeo que las ortigas se empleaban como
condimento pero debían de recolectarse antes de que llegasen las golondrinas y
recogerlas muy tiernas: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Sagacisima carne! !Con que mana te la<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>agenciaste! La robabas, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cual si comieras ortigas, antes de llegar las golondrinas”</b></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Apicio </span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">IV nos da algunas recetas interesantes:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">12.
Plato de anchoas sin anchoas</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">“Cortar
en pequeños trozos carne de pescado asado, o cocido en agua, hasta llenar la
cacerola en la cantidad que se quiera. Picar pimienta, un poco de ruda, rociar
con garum la cantidad necesaria y un poco de aceite. Mezclarlo con la carne de
pescado, y añadir unos huevos batidos hasta hacer una masa homogénea. Poner por
encima unas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas de mar,</b> sin que
se mezclen con los huevos. Cocer a fuego lento para evitar que se mezclen y,
una vez cocido, espolvorear pimienta y servir. En la mesa nadie sabrá lo que come”</span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></i></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwJmDw4nD6oGUC9gw3zKTq03YDDIFJDOUflfFlbKPpI7Cix2czxwEbWU8pK1eTQ6u-vLSxtDF2cmUHi7Snve2ITJrwK880hnWY3UhZrOKB_-lxsU13a7wMGzKHTYlp6bLow3qyxlX9z3rTaXcIelqURc5Rl7ZE4vV2zlNIoQQxUfF-4rWL2A/s2272/IMG_2876.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2272" data-original-width="1704" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwJmDw4nD6oGUC9gw3zKTq03YDDIFJDOUflfFlbKPpI7Cix2czxwEbWU8pK1eTQ6u-vLSxtDF2cmUHi7Snve2ITJrwK880hnWY3UhZrOKB_-lxsU13a7wMGzKHTYlp6bLow3qyxlX9z3rTaXcIelqURc5Rl7ZE4vV2zlNIoQQxUfF-4rWL2A/s320/IMG_2876.JPG" width="240" /></a></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br /><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><br /></span></i><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><b><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span></b><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">13.
</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Plato de leche</i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">“Aliñar
unos piñones y secarlos —se tendrán erizos de mar frescos sin preparar, coger
una cacerola y en ella disponer los siguientes ingredientes: la parte central
de unas acelgas y malvas, puerros maduros, apio, col tierna, todo fresco y
cocido en agua, un pollo troceado cocido en su jugo, sesos hervidos, salchichas
de Lucania, huevos duros partidos por la mitad. Echar tripas de cerdo rellenas
al modo de Terencio, cocidas y cortadas en rodajas, hígados de pollo, trozo de
merluza frita, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas de mar,</b> la
carne de ostras y queso fresco. Colocar de forma alternada, espolvorear
pimienta en grano y piñones. Rociar con una salsa preparada de la siguiente
manera: pimienta, ligústico, semilla de apio y de benjuí. Cocerlo. A
continuación, filtrar leche a la que previamente se hayan echado huevos crudos
hasta obtener una mezcla homogénea, y derramarla por encima. Cuando la carne
esté cocida, añadir tripas frescas, espolvorear pimienta y servir”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">36.
</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Plato de ortigas de mar frío y caliente</i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">“Coger <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas de mar,</b> lavarlas, escurrirlas
con un colador, dejar secar en una mesa y cortar en trozos. Picar 15 gr. de
pimienta, rociar con garum y macerar. Después, añadir dos cucharadas de garum y
150 gr. de aceite. Poner a hervir en una marmita. Cuando ya esté, apartar del
fuego y dejar enfriar. A continuación, una tartera limpia, romper ocho huevos y
batirlos. Echarlos en la tartera que se habrá colocado de manera que quede
cubierta por las brasas. Una vez cocido, espolvorear pimienta y servir”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Apicio, IV, III, 1</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>“Poner pescados en una tartera; añadir garum, aceite,
vino y el caldo. Cortar minuciosamente unos puerros bulbosos y coliandro; hacer
pequeñas albóndigas de pescado, trocear la carne del pescado cocido y echar
unas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas de mar</b> bien lavadas.
Una vez cocido todo, picar pimienta, ligústico, orégano, triturarlo, rociar con
garum y con su propio jugo, echarlo en la tartera. Cuando hierva, romper el
preparado, mezclar bien, remover y espolvorear pimienta, y servir”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Apicio, IV, </span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">XI variado de bayas</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">“Poner en
una cazuela ostras pequeñas, almejas, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas
de mar</b>, piñones tostados y picados, ruda, apio, pimienta, coliandro,
comino, vino de pasas, garum, dátiles y aceite”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Macrobio, <i>Saturnales</i>, III,
11 y 12 <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nos describe el menú servido
cuando Léntulo fue consagrado flamen de Marte. En el menú se sirvieron ortigas<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">: “</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">El día
noveno antes de las calendas de septiembre, día en el que Léntulo fue
consagrado flamen de Marte, la casa fue engalanada, los triclinios fueron
cubiertos con lechos de marfil, en dos triclinios se recostaron los pontífices,
Quinto Catulo, Marco Emilio Lepido, Decimo Silano, Gayo Cesar, ***** rey !os
sacrificios, Publio Escevola, Sexto *****, Quinto Cornelio, Publio Volumnio,
Publio Albinovano y Lucio Julio Cesar, el augur que lo consagro; en el tercer
triclinio Popilia, Perpenia, Licinia y Arrancia, vírgenes Vestales y la esposa
de este, la flamínica Publicia, y Sempronia, su suegra. [12] La comida fue la
siguiente: <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Aperitivos:</b> erizos de
mar, ostras crudas -cuantas quisieran- ostrones, ostras encarnadas
[=espondilos], tordo sobre lecho de espárragos, gallina cebada, salsa de ostrones,
bellotas negras, bellotas blancas.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">Para
continuar: ostras encarnadas, nécoras, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas
de mar,</b> papafigos, lomos de cabra y jabalí, aves cebadas rebozadas de
harina, papafigos, murices y purpuras”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 8.5pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">OTROS
USOS DE LAS ORTIGAS</span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4ejwoiCALrut9UJxbChnySAIRyMTCxEIdZQczrM2QKvDt3snBTDtKd66GDHsFgmgAozLSDeXql_kgEoQYtXL0ZJk2Tb9mws9RSj_zCprYCLDBMEpXV-PVqHaqyuW-qU_7oh0gDii_wBe8svZ5JECFSePjDh13k3JcnWmmm-h2NfsWLgxT7w/s922/huevos.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="517" data-original-width="922" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4ejwoiCALrut9UJxbChnySAIRyMTCxEIdZQczrM2QKvDt3snBTDtKd66GDHsFgmgAozLSDeXql_kgEoQYtXL0ZJk2Tb9mws9RSj_zCprYCLDBMEpXV-PVqHaqyuW-qU_7oh0gDii_wBe8svZ5JECFSePjDh13k3JcnWmmm-h2NfsWLgxT7w/s320/huevos.jpg" width="320" /></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><br /></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Columela,
VIII nos comenta el uso de las ortigas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">para
proteger los huevos</b>: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Georgia;">A las gallinas se les echan tantos huevos de esta especie como
de pava real, esto es, cinco cuando más y tres cuando menos; pero a las mismas
gansas, siete a lo menos y once a lo más. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Y
se debe tener cuidado de poner raíces de ortigas debajo de los huevos.</b> Con
cuya especie de remedio se curan para que no se pueda hacer daño a<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>los ansarones cuando hayan salido del
cascaron, los cuales mueren si <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">les pican
las ortigas cuando chiquitos:</b> para que estos se formen y salgan se
necesitan treinta días cuando hace frío, porque en los días calientes son
bastantes veinte y cinco; sin embargo, el ansarón sale muchas más veces a los
treinta. Y mientras es pequeño, en los diez días primeros come en el cobertizo
con su madre: después, cuando el buen tiempo lo permite, se saca a los prados y
a las piscinas, y se ha de cuidar que rio <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">se
pique con las espinas de la ortiga</b> y que no entre con hambre en el
pastadero, sino que antes coma chicorias picadas u hojas de lechuga hasta que
no quiera más, porque si va a él cuando todavía está poco fuerte, y con
necesidad de comida, se, obstina tanto en tirar de las matas y de las yerbas
más duras, que se le rompe el pescuezo…”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Sobre
los huevos de ganso: “</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">La hembra es gran ponedora e incubadora, pero en Garona
se ponen los huevos a las gallinas para prolongar la postura. No son delicados
para el alimento, y son voraces, comiendo granos secos o humedecidos; apetecen
el trébol, la achicoria silvestre, la yerba de prado, las plantas acuáticas,
los despojos de legumbres, las coles verdes, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">las ortigas</b> y casi todas las plantas de jardín, huerta y campo; y,
sin embargo, no comen alfalfa ni esparceta, ni coles apelladas, y les es muy
dañoso el uso continuo de ensaladas, porque los relajan. […]No deben salir los
polluelos de la cesta cubierta antes de los ocho días, a no ser que el tiempo
sea muy bueno, pero sin dejarles tomar aire por la tarde, y poniéndolos a
cubierto de mojaduras y de insolación<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">.
Hasta las veinticuatro horas de su nacimiento no deben recibir alimento, que
durante algunos días se compone de huevos duros deshechos y ortigas machacadas</b>;
pero el mejor régimen consiste en una mezcla de harina de trigo con salvado y
yerbas picadas y muy divididas. Sobre este animal se desarrollan dos
industrias, la del cebo, el cual varía según las localidades, el número de
animales y el objeto que se propone el cultivador de cebo completo o semi cebo,
y la tasería de pieles de gansos, llamadas de cisne”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Georgia;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Columela <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>RR </u></i>VIII
nos da indicaciones sobre <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cómo proteger
a los huevos</b>: </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2e74b5; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-themecolor: accent1; mso-themeshade: 191;">[7] “Hay que tener cuidado en<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> poner
algunas raíces de ortiga en los huevos</b>, que son en sí mismos una especie de
condón en contra de esta planta, cuya picadura es mortal para los polluelos
recién nacidos. En clima frío, serán necesarios<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> treinta días</b> para eclosionar, pero en tiempo de calor,<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> veinticinco </b>son suficientes: sin
embargo, es casi siempre el trigésimo día de su nacimiento”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Columela <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><u>RR </u></i>VIII, menciona <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cómo
cuidar y alimentar a los polluelos:</b> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2e74b5; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-themecolor: accent1; mso-themeshade: 191;">[8] “<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Cuando son pequeños,</b> los
primeros diez días estarán con su madre en la casa de campo, ya que hay comida
y luego, si el tiempo lo permite, que sean conducidos a la pradera y piscinas<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. Se debe tener cuidado con las picaduras
de ortigas</b>”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Paladio, 1, 30 también nos habla
sobre<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>todas las características que
hemos mencionado: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2e74b5; mso-themecolor: accent1; mso-themeshade: 191;">“Darás también a incubar a
las gallinas los huevos de oca igual que los de pavo, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">pero a los de oca, para evitar que se estropeen, se les pondrán por
debajo ortigas.</b> Las crías, los diez primeros días, deben alimentarse
dentro; después, si hace buen tiempo, podemos sacarlas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">donde no haya ortigas, ya que temen que les piquen”<o:p></o:p></b></span></i></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2e74b5; mso-themecolor: accent1; mso-themeshade: 191;"></span></i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2e74b5; mso-themecolor: accent1; mso-themeshade: 191;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnEXOZyHhiIT3hD24l_HSOD2HG5bEqF6Th6lx2CMbBgTsoWUyXoNUSz7oym8P8_vJGB3Ew2V5PEPEI1zR3nnzxZWPt4aTffAN4oVVIVcsV9HsuxXHaf_qfn3vZUhpSUBdeY4qbsdynP8fxe8M_cBhjbb3Rb7G39qccDzb83BfJrWZ4TNMskA/s960/1069358_493771977371356_1603233147_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnEXOZyHhiIT3hD24l_HSOD2HG5bEqF6Th6lx2CMbBgTsoWUyXoNUSz7oym8P8_vJGB3Ew2V5PEPEI1zR3nnzxZWPt4aTffAN4oVVIVcsV9HsuxXHaf_qfn3vZUhpSUBdeY4qbsdynP8fxe8M_cBhjbb3Rb7G39qccDzb83BfJrWZ4TNMskA/s320/1069358_493771977371356_1603233147_n.jpg" width="320" /></a></span></i></span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #2e74b5; mso-themecolor: accent1; mso-themeshade: 191;"><br /><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b></span></i></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Plinio HN </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: LiberationSerif; mso-fareast-font-family: LiberationSerif;">X, 59 al
hablar de las ocas recomienda el uso de las ortigas: </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: LiberationSerif; mso-fareast-font-family: LiberationSerif;">“Las ocas […] ponen dos veces al año, […] El
contacto de la <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortiga </b>es mortífero
para sus polluelos y no lo es menos su apetito desmesurado, ya por saciarse con
exceso, ya por su propio esfuerzo cuando, cogiendo a menudo una raíz con el
pico e intentando arracada, se rompen el cuello antes de lograrlo. El remedio
contra la ortiga es meter su raíz bajo el nidal”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Paladio,
1, 30, 2 uso de las ortigas: “</span><i style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">Darás también a incubar a las gallinas los huevos de oca
igual que los de pavo, pero a los de oca, para evitar que se estropeen, se les
pondrán por debajo <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ortigas</b>. Las
crías, los diez primeros días, deben alimentarse dentro; después, si hace buen
tiempo, podemos sacarlas donde no haya ortigas, ya que temen que les piquen”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: LiberationSerif; mso-fareast-font-family: LiberationSerif;"><o:p> </o:p></span></i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Eliano, <i>Hª de los
animales,</i> IX, 48 nos muestra cómo usar las ortigas para estimular el deseo
sexual de los animales hembras: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Bookman Old Style";">Con estos procedimientos se provoca en ellas un mayor apetito
sexual. Otros las untan con pimienta y miel, otros con nitro y <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">semilla de ortigas</b>, y algunos lo hacen
con apio caballar y nitro”</span></i></p>
<p class="Default" style="text-align: justify;"><span color="windowtext" style="font-family: "Georgia",serif;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt;">Como curiosidad es
interesante comentar que Porfirio en la Vida de Pitágoras 45 recomienda a los
pitagóricos la abstinencia de ciertos alimentos como comer peces y animales
marinos: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">Aconsejaba también otro tipo de abstinencias, como,
por ejemplo, de la matriz, del salmonete, de la <b>ortiga de mar</b> y de casi
to</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">dos los otros productos del mar”</span></i></p>
<p class="Default" style="text-align: justify;"><span color="windowtext" style="font-family: "Georgia",serif;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Arial;">Leemos
la misma idea en Plutarco, <i>Moralia</i> XIII, fragmentos, 122: <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0;">“</span></i></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #0070c0; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">Aristóteles dice que
los pitagóricos se abstenían de la matriz, del corazón de los animales, <b>de
la ortiga de mar </b>y de otras cosas semejantes, pero comían del resto”</span></i></p><p class="Default" style="text-align: justify;"><span style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;">Nos vemos con otras curiosidades culinarias del mundo grecorromano.</span></span></p><p class="Default" style="text-align: center;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #990000; font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;"><b>Plurimam salutem!!</b></span></i></p><p class="Default" style="text-align: right;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #990000; font-family: "Georgia",serif; font-size: x-small; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold;"><b>*Imágenes propias</b></span></i></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-91976269781463733872023-01-29T11:00:00.002+02:002023-01-29T11:00:00.187+02:00VRTICAE. USOS MÉDICOS<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFe7thATagZMk8Cf1jmt9DNIZgqvakaUFiSsYEC2u6ZtA_nOCnRVLbEtICVogXXlurVShMmte7lWZmzFRR5E7tb_PAGus3I22CpufTukj7si_y9Em1FoOgDL1GQPoHZM3XCWM8_gpcXdIZgA96NnYtKd3bdBXyyQDBxBIqXPO1Th6RUeTKqQ/s1351/IMG_2900.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="992" data-original-width="1351" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFe7thATagZMk8Cf1jmt9DNIZgqvakaUFiSsYEC2u6ZtA_nOCnRVLbEtICVogXXlurVShMmte7lWZmzFRR5E7tb_PAGus3I22CpufTukj7si_y9Em1FoOgDL1GQPoHZM3XCWM8_gpcXdIZgA96NnYtKd3bdBXyyQDBxBIqXPO1Th6RUeTKqQ/s320/IMG_2900.JPG" width="320" /></a></div><p></p><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En la entrada anterior hablamos de los <a href="http://derecoquinaria-sagunt.blogspot.com/2022/11/vrticae-i.html">tipos de ortigas que conocían los antiguos romanos. </a>En esta ocasión nos centraremos en sus usos médicos.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>USO MÉDICO</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Se sabe que es rica en hierro, vitaminas y minerales por lo que se ha empleado para múltiples usos médicos e incluso, un uso afrodisíaco. Veamos su utilización en el mundo clásico contra las flatulencias, contra el prolapso de matriz, para las llagas cancerosas y malignas, para las paperas, como expectorante, para la garganta o dolor de anginas, para la gangrena, los ganglios, para el cuidado de las vías urinarias, para la pleuritis, las dislocaciones, las mordeduras de perro, para tratar los abscesos, para provocar la menstruación, para la ortopnea, para frenar hemorragias nasales, favorecer el bazo, como diurético y laxante natural. E incluso para fortalecer el cabello.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Las formas de aplicación que se extraen de la información que nos han transmitido los autores clásicos: aplicado conjuntamente con otros medicamentos, con mosto o ellas solas, en decocción con otras medicinas o con agua, en emplastos con sal o con ceroto, inhalado, para gárgaras, en loción,…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ovidio, Arte de amar, II, 415 y ss habla sobre los remedios para la reconciliación, lo que sería la dieta afrodisiaca:<i><span style="color: #2b00fe;"> “Hay mujeres que aconsejan tomar una hierba dañina, la ajedrea, pero a mi parecer eso es un veneno. O mezclan pimienta y amarillo pelitre triturado en vino añejo con simiente de la áspera ortiga”</span></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Apicio III, XVII recomienda su consumo para sanar: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Cuando el Sol entre en Aries, tomar ortiga hembra para combatir las enfermedades”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Sobre la dieta, 48 afirma que <span style="color: #2b00fe;"><i>“Los mejillones, las pechinas, y las telinas son más laxantes que los anteriores, y lo son sobre todo las ortigas de mar”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Sobre la dieta, 54: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Son diuréticos los zumos del hinojo marino, del apio, las infusiones de ajo, de cítiso, de hinojo, de puerro, de culantrillo, de hierba mora. Y son refrescantes éstos: el escolopendrio, la menta, el seseli, la achicoria, la pimpinela, el hipérico, las ortigas […] La ortiga purga”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Sobre las enfermedades II, 47 b recomienda el uso de las semillas de ortigas para empiema, cuando se tiene fiebre, una tos seca y disnea: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Cuando expectore más limpiamente, inyéctale (en el pulmón) semilla de ortiga, incienso, orégano en vino blanco, en miel y en un poco de aceite. Házselo cada tres días”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Sobre las enfermedades III, 15 para la respiración es acelerada y no se ha logrado la purificación: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Puedes también actuar de otra manera, si empiezas desde el primer día: dale una quéramis de arum itálico; una de pastinaca y de ortiga, y un pellizco de mostaza y de ruda y como un haba de jugo de silfio. Tras mezclarlo con vinagre dulce y agua y tamizarlo, dáselo templado en ayunas”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">A lo largo de la historia se ha empleado en gran medida para enfermedades de la mujer, como por ejemplo, para promover el parto, para aumentar la producción de leche, para purificar, etc. Todo ello está muy bien atestiguado en Hipócrates.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, I, 31:<span style="color: #2b00fe;"><i> “Si una mujer embarazada padece hinchazón, administrarle la mayor cantidad posible de simiente de ortiga, miel y vino oloroso rebajado como bebida dos veces al día”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, I, 51: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Bebidas para el mal de matriz: si después del parto se producen dolores, ya se sientan en las posaderas o en otra parte, dar a beber el fruto del enebro, o semilla de lino u ortiga, después de triturarlos”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, I, 63 si la matriz se ha ulcerado, libera sangre y pus, y hay un fuerte olor: <i><span style="color: #2b00fe;">“Tras la cura de leche, hacerla engordar lo más posible con alimentos y procurar que quede embarazada, pues se curara. La mayoría de las veces las enfermas escapan a esta enfermedad y quedan estériles, aunque no tanto las de mayor edad. Después de los medicamentos purgantes darle a la enferma a beber semilla de lino tostada, sésamo, simiente de ortiga y raíz negra de peonia mezclados con vino tinto oloroso”</span></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, I, 74 para hacer bajar la regla:<span style="color: #2b00fe;"><i> “También el grano de ortiga, el agua de malva y la grasa de ganso; mezclarlo todo junto y aplicar en pesario”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, II, 113 para el flujo rojo: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Probar con el tipo de preparado que mejor tolere la paciente a la hora de beberlo: deshacer semilla de apio, tostarla, cribarla y hacer lo mismo con erisimo; o bien semilla de adormidera cribada junto con harina de cebada e igualmente semilla de ortiga”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinsvtuqcmpheVI4fJ7IojQRdi_ev4RpN4oo-0Az_IzhYMsccCsqz6Y645gEuXgy6qpRyViMmMOZRTQLsjlYbDerH_YJKCjDDeFO10mNx7RAQFQZQQ1mHsRNBEeo0K0wbAjyh8lsU3R_QxGzBioF-_aGBrcCRPjnBXg2k-3m5EOLXRzqa6pvA/s2272/IMG_2923.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinsvtuqcmpheVI4fJ7IojQRdi_ev4RpN4oo-0Az_IzhYMsccCsqz6Y645gEuXgy6qpRyViMmMOZRTQLsjlYbDerH_YJKCjDDeFO10mNx7RAQFQZQQ1mHsRNBEeo0K0wbAjyh8lsU3R_QxGzBioF-_aGBrcCRPjnBXg2k-3m5EOLXRzqa6pvA/s320/IMG_2923.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, II, 119 para los otros tipos de flujos:<span style="color: #2b00fe;"><i> “En los días que transcurren entre irrigación e irrigación que beba grano de cebada dulce, cuajo de liebre, corteza de adormidera, grado de ortiga y peladura de granada dulce, triturando la misma cantidad de cada uno; añadir mezclando, harina de cebada y culantrillo y que lo tome todo en ayunas con vino tinto oloroso”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, II, 117, tratamiento contra la leucorrea: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Que beba esta enferma adormidera blanca, semilla de ortiga y, mejor, raíz y hojas de granado dulce, zumaque y agalla de roble, todo ello en vino astringente”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, II, 175 para la hidropesía en la matriz: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Otro pesario: una queme de comino y uva pasa blanca. Otro: semilla de ortiga y raíz de jaro; aplicar el que se quiera de los dos en cantidad suficiente. Una vez que se haya realizado la purificación, que se quite el pesario, que realice una irrigación en los genitales y se acueste con su marido”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, II, 189 para la caída del cabello: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Y si hay calvicie, aplicar comino o excremento de paloma en emplasto, o bien rábano o cebolla triturados, o acelga, u ortiga”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, II, 190 para eliminar las pecas:<span style="color: #2b00fe;"><i> “También se puede frotar con sésamo o almendras amargas triturados, con simiente de ortiga, con la cascarilla que se les quita a los ajos o con mastuerzo silvestre”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Enfermedades de las mujeres, II, 206 para el dolor de matriz: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Para el dolor de matriz, peucédano, aristoloquia y pánace; mezclar todo junto en vino dulce y beber tibio. Tomar un puré de adormidera blanca y simiente de ortiga”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Sobre la naturaleza de la mujer, 32 cataloga la ortiga como sustancia aromática: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Sustancias aromáticas: ajedrea, tomillo, brezo blanco, corazoncillo, adormidera blanca, raíces y grano de hinojo marino, raíz de malva, simiente y hojas de mercurial, simiente de ortiga, de salvia y de álamo, díctamo, falso díctamo, amomo, cardamomo, eristion, aristoloquia, castóreo, culantrillo, dragontea, peucédano, simiente de ruda, de apio, de hinojo y de hinojo silvestre, simiente y raíz de saponaria, hisopo cilicio, erísimo, peonia y pánace. De todas estas plantas, se puede utilizar la que se quiera, mezcladas o por separado, y cocidas en agua o dadas a beber en vino, del modo en que se desee. Son sustancias buenas y purificadoras además de calmantes de los dolores. También se puede dar a beber en agua raíz de malva”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Sobre la naturaleza de la mujer, 50: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Si una mujer que sufre de la matriz pierde el apetito y le ataca fiebre con escalofríos, que tome un quinto de medio quenice de adormidera blanca, la misma cantidad de simiente de ortiga y medio quenice de queso de cabra rallado; mezclar todo junto, diluirlo en vino anejo, cocerlo luego y dárselo para que lo tome”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hipócrates, Sobre la naturaleza de la mujer, 109 remedio si no bien la menstruación: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Otro remedio para purificar: simiente de ortiga y jugo de malva triturados en grasa de ganso y aplicados en pesario”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Contra la gota, Luciano de Samosata, IV, 153 habla de que <i><span style="color: #2b00fe;">“otros muelen ortigas”</span></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dioscórides nos indica muchos usos médicos de la ortiga. Sobre la ortiga blanca, 3, 99 dice lo siguiente: <span style="color: #2b00fe;"><i>“La silvestre tiene las hojas más anchas que la cultivada y su fruto es más acre y amargo, de peor paladar, sin embargo es más eficaz que la cultivada. Ambas, en emplasto y bebidas con vino, convienen contra animales venenosos, especialmente los marinos”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgskIV-l0N6joh9pNNd50xVPhiFgO6lfkk8zm8aTyiG0f20FM_80Okcy33sGSilaO1UPp4E49GUhjYX1cvRePVo9Ii_rhSh8PV36di9OzX35gKf5EPmPKqW7B0NT0BXTjfCkVgFHpFqXLoUi3qgiBfpqZ6MuFQbzMQQPuK76H1rU0z2-AhZlw/s2272/IMG_2879.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgskIV-l0N6joh9pNNd50xVPhiFgO6lfkk8zm8aTyiG0f20FM_80Okcy33sGSilaO1UPp4E49GUhjYX1cvRePVo9Ii_rhSh8PV36di9OzX35gKf5EPmPKqW7B0NT0BXTjfCkVgFHpFqXLoUi3qgiBfpqZ6MuFQbzMQQPuK76H1rU0z2-AhZlw/s320/IMG_2879.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sobre la ortiga mayor, 4, 93 podemos leer: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Las hojas de ambas, aplicadas en emplasto mezcladas con sal, curan mordeduras de perro, llagas gangrenosas, malignas, cancerosas y las llagas sucias, dislocaciones, diviesos, paperas, ganglios tumefactos y apostemas. Se aplica, mezclada con cerato, a los que sufren del bazo. Las hojas, majadas con su jugo e introducidas dentro de las narices, son eficaces contra las hemorragias nasales. Si se majan mezcladas con mirra y se aplican directamente, provocan también la menstruación, y las hojas frescas, allegadas a la matriz, restablecen los prolapsos.{2} La semilla, bebida mezclada con mosto, estimula las relaciones sexuales y desopila de la matriz. Mezclada con miel y tomada en electuario, es beneficiosa contra las ortopneas, dolores de costado y pleuritis. Hace también expectorar los humores del pecho. Se mezclan también con medicinas corrosivas. Sus hojas cocidas con caracoles ablandan el vientre, resuelven las flatulencias, provocan la orina. Cocidas con decocción de cebada hacen expectorar los humores del pecho. La decocción de sus hojas bebida, mezclada con un poco de mirra, provoca la menstruación. Su zumo, gargarizado, reprime la inflamación de la campanilla”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Catulo, 44 y 47, 6: <span style="color: #2b00fe;"><i>“Pues, por querer ser convidado de Sestio, he leído su discurso contra el candidato Ancio, lleno de veneno y de pestes. Por culpa de esto, un escalofriante catarro y una frecuente tos me sacudieron de inmediato, hasta que hui a tu refugio y me curé con descanso y ortigas”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ateneo, III, 92 A: <span style="color: #2b00fe;"><i>“En cambio, la ortiga de mar, las huevas de los erizos, y los de ese tipo procuran un alimento líquido y pobre, pero son laxantes y diuréticos”</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ateneo, II, 66 F:<span style="color: #2b00fe;"><i> “En su obra Sobre la sofocación [fr. 166 W.] escribe: ≪Su recuperación se logra con una infusión de vinagre, y con semilla de pimienta u ortiga≫.</i></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Columela VI, XXXII. Para las rozaduras y para la sarna aconseja lo siguiente: <i><span style="color: #2b00fe;">“La rozadura se lava dos veces al día con agua caliente, en seguida se frota con sal molida y hervida con manteca hasta que la sangre corrompida salga en abundancia. La sarna es mortal para este cuadrúpedo si prontamente no se le aplica remedio. La cual, si es ligera, se frotar al sol con resina de cedro o aceite de lentisco, o con semilla de ortigas molida con aceite o con aceite de ballena, o con el licor que suelta en los platos el atún salado”</span></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Petronio, Satiricón, CXXXVIII. <span style="color: #2b00fe;"><i>“Oenotea saca un falo de cuero y, después de frotarlo con una mezcla de aceite, pimienta molida y semilla de ortigas trituradas, me lo introduce suavemente por el ano. </i></span><i style="color: #2b00fe;">[2] Luego, la despiadada vieja me unta una y otra vez las piernas con la misma sustancia. </i><i style="color: #2b00fe;">Mezcla un poco de jugo de mastuerzo con abrótano y, rociándome las partes, coge un puñado de ortigas verdes y se pone a golpearme suavemente todo el cuerpo hasta la altura del ombligo. <…>”</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Como podéis comprobar son muchos los usos médicos de las ortigas. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><i><b><span style="color: #990000;">Plurimam salutem!</span></b></i></div></span>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-66894653473711067202023-01-15T11:00:00.075+02:002023-01-15T11:00:00.206+02:00RECOPILACIÓN RECETAS COCINA ROMANA ANTIGUA XVI<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLHJL-gWPKXOBfmmYeifAy0q2t9VQdJlmjA1UMiF2xte_J4cMEg7eaDWf9NQv_3W9QZuteh0wsGVypfhoW4lE83pKZ81xr6dPTUjKBaqfCmE9pe_BwiNYj4DgVazsSk1EJ7qFewKacqpHhpzvnE-sTMnGo62lKMMKhWVEyOg2smj0-IUQJPw/s1280/RECOPILACION%20DE%20RECETAS.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLHJL-gWPKXOBfmmYeifAy0q2t9VQdJlmjA1UMiF2xte_J4cMEg7eaDWf9NQv_3W9QZuteh0wsGVypfhoW4lE83pKZ81xr6dPTUjKBaqfCmE9pe_BwiNYj4DgVazsSk1EJ7qFewKacqpHhpzvnE-sTMnGo62lKMMKhWVEyOg2smj0-IUQJPw/w534-h360/RECOPILACION%20DE%20RECETAS.jpg" width="534" /></a></div><p><br /></p><span style="font-family: georgia;"><div style="text-align: justify;">Comenzamos el 2023 con gran ilusión y esperanza, así pues, un año más, nuestra primera entrada del año es la recopilación de las recetas clásicas que se publicaron el año anterior para que estén todas juntas y sea más sencillo encontrarlas. </div></span><p></p><p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #990000;">GUSTATIO- ENTRANTES</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"> </span><b style="font-family: georgia;"><span style="color: #00b050;">LACTVCA</span></b></p>
<br /><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; text-align: justify;">Entre las recetas que
nos han llegado a través de Apicio encontramos dos deliciosas cuyo ingrediente
principal es la lechuga.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Veámoslas:<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: #274e13;">III, XV, 3. ALITER
HOLVS MOLLE EX FOLIIS LACTVCARVM CVM CEPIS. </span></i></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Coques ex aqua
nitrata, expressa concides minutatim. In mortario teres piper, ligusticum, apii
semen, mentam siccam, cepam, liquamen, oleum et vinum. </span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Receta de puré de
hojas de lechuga con cebolla</span></b><span style="color: black;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cocer en agua con
carbonato sódico unas hojas de lechuga; cortarlas, una vez escurridas, en
pequeños trozos. <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Picar en un Mortero
pimienta, ligústico, semilla de apio, menta seca, cebolla, y macerar con <i><a href="https://www.blogger.com/blog/post/edit/30730892/235342316071744082">garum,</a></i> aceite
y vino.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: #274e13;">III, XVIII, 2
LACTVCAS</span></i></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Cum oxyporio et
aceto modico liquamine. </span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Con salsa de vinagre,
vinagre y un poco de<i> garum.</i> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--></span><o:p></o:p></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span lang="EN-GB" style="color: #274e13; mso-ansi-language: EN-GB;"> III, XVIII, 3. AD DIGESTIONEM ET
INFLATIONEM ET NE LACTVCAE LAEDANT. </span></i></b><span lang="EN-GB" style="color: black; mso-ansi-language: EN-GB;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #2b00fe; font-family: georgia;"><i><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Cumini unc.II, gingiberis unc.I, rutae viridis unc.I,
dactilorum pinguium scripulos XII, piperis unc.I, mellis unc.IX: cuminum aut
Aethiopicum aut Siriacum aut Libicum. Tundes cuminum et postea infundes in
aceto. </span></i><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span lang="EN-GB" style="color: #2b00fe; mso-ansi-language: EN-GB;">Cum siccaverit, postea melle omnia comprehendes. Cum
necesse fuerit, dimidium coclearium aceto et liquamine modico misces aut post
cenam dimidium coclearem accipies. </span></i><span lang="EN-GB" style="color: black; mso-ansi-language: EN-GB;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Cómo preparar las
lechugas para favorecer la digestión y combatir el hinchazón de estómago </span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">50 gr. de comino, 20
gr. de jengibre, 10 de ruda fresca, 15 gr. de dátiles gordos, 20 gr. de
pimienta, 250 gr. de miel —el comino puede ser de Etiopía, o de Siria o de
Libia. Picar el comino, y macerarlo con vinagre. <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cuando esté seco,
cubrirlo todo con miel. En caso de necesidad, tomar media cucharada mezclada con
vinagre y un poco de garum, o bien tomar después de cenar media
cucharada. <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">RECETA DE CALABAZA<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(<i>kolokynté</i>)<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; text-align: left;">Aprovechamos para presentaros una receta de Apicio </span><b style="font-family: georgia; text-align: left;"><i> </i></b><span style="font-family: georgia; text-align: left;">IV,
5, 3 por si os apetece hacerla. </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">¡Está deliciosa!<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: black;">GVSTVM DE CVCVRBITIS FARSILIBVS, Apicio</span></i></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;"> Cucurbitas a latere subtiliter ad modum tessellae
oblongae decidis et excavas et mittis in frigidam. Impensam ad eas sic facies:
teres piper, ligusticu, origanum, suffundis liquamen, cerebella cocta teres,
ova cruda dissolves et mittes ut unum corpus efficiat; liquamine temperabis. Et
cucurbitas supra scriptas non plene coctas ex ea impensa imples, de tessella
sua recludis, surclas et coctas eximes ert frigis. </span></i><i><span lang="EN-GB" style="color: #2b00fe; mso-ansi-language: EN-GB;">Oenogarum sic facies:
teres piper, ligusticum, suffundis vinum et liquamen, passo temperabis, olei
modicum mittis in caccabum et facies ut ferveat. </span><span style="color: #2b00fe;">Cum ferbuerit, amulo oblicuas et cucurbitas frictas
oenogaro perfundis et piper aspargis et inferes.</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <b>APERITIVO DE CALABAZAS RELLENAS</b><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> Cortar con cuidado un lado de las calabazas a modo de
rectángulo, vaciarlas y echarlas en agua fría. Preparar el siguiente relleno:
picar pimienta, ligústico, orégano, rociar con <i>garum</i>, picar unos
sesos cocidos, batir unos huevos crudos y hacer una masa homogénea. Macerar
con <i>garum.</i> Antes de su total cocción, rellenar con este
preparado las calabazas, volverlas a tapar con la parte que se le había
quitado, y cuando estén cocidas, sacarlas y freír.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> El<i> enogaro</i> se prepara así: picar
pimienta, ligústico, rociar con vino y <i>garum</i>, macerar con vino de
pasas, echar un poco de aceite en la cacerola y poner a hervir. Cuando haya
hervido, envolver con almidón, rociar las calabazas fritas con <i>enogaro,</i> espolvorear
pimienta y servir.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="color: #990000;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span></b><b style="text-align: center;"><span style="color: #990000;"><span style="font-family: georgia;">PRIMA MENSA- CARNES O PESCADOS</span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="text-align: center;"><span style="color: #990000;"></span></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXDrqj28MdtUbux9hZtOrIIEqrKOyn5TL-rM0MgdmSZF5NnHpCvqBKAOyvPbu7oj1bO7TXp9XWDjL_zSZKWPWudGI-Okt7qvw3ZIz-t8p8V-qRNdP1pCY1oQhEnQ6InjamFUI5tOV8kYiNXE4uGfNQp_ZE-V6-n3Rxa7IL0pZqMtOVrVfwwA/s2272/IMG_9606.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXDrqj28MdtUbux9hZtOrIIEqrKOyn5TL-rM0MgdmSZF5NnHpCvqBKAOyvPbu7oj1bO7TXp9XWDjL_zSZKWPWudGI-Okt7qvw3ZIz-t8p8V-qRNdP1pCY1oQhEnQ6InjamFUI5tOV8kYiNXE4uGfNQp_ZE-V6-n3Rxa7IL0pZqMtOVrVfwwA/s320/IMG_9606.JPG" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Museo de Nápoles</td></tr></tbody></table><b style="text-align: center;"><span style="color: #990000;"><b><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;"><br /></span></span></b></span></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="text-align: center;"><span style="color: #990000;"><b><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">ORYZA SATIVA</span></span></b></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">A su vez, Ateneo, III, 110 f habla de un pan llamado <i>orindes</i> que
se hacía con este producto: </span><i><span style="color: #4472c4;">“Menciona
el <b>pan de arroz (orindes)</b> Sófocles en Triptolemo, hecho de
arroz, o bien de una semilla que se produce en Etiopia, y que es parecida al
sésamo”</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Antimo, <i><u>Sobre la
observación de los alimentos,</u></i> 70<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">“<b>El arroz se hierve en
agua dulce. Cuando está bien cocido, se escurre el agua y se agrega la leche de
cabra. Se pone la olla al fuego y se cuece lentamente hasta que se convierta en
una masa sólida. Se come como esté caliente no frío, pero sin sal ni aceite”</b></span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #00b050;">ADAPTACIÓN RECETA</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Ingredientes</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">1 taza de arroz<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">2 tazas de agua<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">300 ml de leche de cabra<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: black;">Elaboración</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cocer el arroz en agua hasta que
esté cocido.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Escurrir bien el arroz y añadir
la leche de cabra.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cocer en el horno a 170º durante
más o menos una hora o hasta que coja consistencia sólida.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Se sirve caliente sólo o
acompañado con miel, semillas o frutas y/o frutos secos.<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><br /></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">OLLA DE TELÉMACO<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;">En el libro IX, 407 D
de Ateneo leemos una mención a la</span><b style="font-family: georgia;"> OLLA DE TELÉMACO</b><span style="font-family: georgia;">, un guisado
hecho con habas.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> </span><span style="font-family: georgia;">Se trataba de un plato típico de
Atenas que se ofrendaba a Apolo en las fiestas llamadas</span><span style="color: #990000; font-family: georgia;"> <b><i>Pianepsias, </i></b></span><span style="font-family: georgia;">que
se llevaba a cabo en el mes de</span><i style="font-family: georgia;"> pianepsion,</i><span style="font-family: georgia;"> en concreto el 7 de
octubre.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">Se le ofrecía a la divinidad como
dios del sol que protege y hace madurar las cosechas, un plato de legumbres </span><i style="font-family: georgia;">(pyanoí)</i><span style="font-family: georgia;"> guisado
en una olla.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"> </span><span style="font-family: georgia;">Veamos qué nos cuenta Ateneo:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Y
Ulpiano replicó: “Pues mira, me d has hecho recordar, noble Demócrito, al
mencionar la palabra «olla» (chytra): que muchas veces he deseado saber qué es
la llamada «olla de Telémaco», y quién el Telémaco en cuestión”. </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Y
respondió Demócrito: “Timocles el autor de comedias (aunque también lo era de
tragedias373), en el drama titulado El olvido, dice [PCG VII, fr. 23]: </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Después
de éste se tropezó con él Telémaco, y, tras saludarlo muy cariñosamente, a
continuación le dijo: «<b>Préstame tú las ollas en las que cueces las habas».</b> Eso
es lo que le dijo. </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Y
a reglón seguido al gordo Fidipo el hijo de Queréfllo, que pasaba por allí, al
verlo de lejos le lanzó un silbido, y después le pidió que le enviara unos
cestos. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Pero
que además era del demo de Acamas el susodicho Telémaco lo dice el mismo poeta,
en Dioniso, de este modo [PCG VII, fr. 7]: </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">A—
Telémaco el de Acarnas está todavía hablando ante el pueblo. </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Ese
se parece a los esclavos sirios recién comprados. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">B—
¿Cómo, o por hacer qué? Que quiero saberlo. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">A—
Lleva en el brazo <b>una olla con primicias de habas.</b></span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Y
en Los sátiros icarios dice [PCG VII, fr. 18 = TrGF I 86, fr. 2]: </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;"></span></i></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGiYgX0FbP5_PWuuBJjkZmYtQSGfG2REcj9IyH6FcN-4RyvfHP1EAMtcKX3yzTKj884iGHGFq9UF41W5MABPxaya0CldFtonunHiOm7TURR0RxsqwgbfSe9cJ2NbyVI-7JxXRoCaiWAAzlevM09OCArauwGMOpFAUhqTraYJdqUEnwyVX2gQ/s2272/IMG_9613.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGiYgX0FbP5_PWuuBJjkZmYtQSGfG2REcj9IyH6FcN-4RyvfHP1EAMtcKX3yzTKj884iGHGFq9UF41W5MABPxaya0CldFtonunHiOm7TURR0RxsqwgbfSe9cJ2NbyVI-7JxXRoCaiWAAzlevM09OCArauwGMOpFAUhqTraYJdqUEnwyVX2gQ/s320/IMG_9613.JPG" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Museo de Nápoles</td></tr></tbody></table><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;"><br /></span></i><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">De
modo que no hay nada en nuestra casa. Pasé una noche miserable. Para empezar,
dormía en una cama dura; en segundo lugar, Tudipo se tiró un pedo y nos atufó a
todos; y, encima, nos acometía el hambre. </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Luego,
me dejé llevar hacia el ardiente Dión, pero tampoco él tenía nada. Corrí
entonces al encuentro del noble Telémaco el acarniense, encontré un montón de
habas, me apoderé de algunas y me las zampé. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Pero
cuando nos vio el asno, *** (como) Ceflsodoro en la tribuna, se tiró un
cuesco. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><b style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Por
estas citas queda claro que Telémaco celebraba siempre el ventoso festival de
las Pianepsias comiendo ollas de habas. </span></i></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">En
otro orden de cosas, menciona unos purés de habas Heníoco el cómico, en
Chorlito, diciendo así [PCG V, fr. 4]: </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">A—
Estaba meditando para mí, por los dioses, cuán superiores son los higos al
mastuerzo. Y tú ¿dices que has charlado con Pausón de una cosa y otra? </span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">B—
Sí, y me preguntaba sobre una cuestión muy difícil, con muchas vías para las
cavilaciones. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">A—
Cuéntamelo, que quizás no carece de gracia. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">B—
Por qué<b> el puré de habas infla el vientre</b>, pero no aviva el fuego. </span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">A—
Divertido, en qué cosas se reconoce el tema de Pausón; qué ridículo que siempre
jamás se esté ocupando de las habas ese charlatán”</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">Aprovechando esta mención a las
habas, recurramos a Apicio para ver algunas recetas de esta legumbre en su
libro V, 3 y 4:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><b style="font-family: georgia;">III. HABAS O GUISANTES</b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">5
Guisantes o habas a la manera de Vitelio</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Cocer
los guisantes y aplastarlos. Machacar pimienta, ligústico, jengibre, y echar
encima de estas hierbas unas yemas de huevo cocido, 70 gr. de miel, vino, garum
y vinagre.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;">Meterlo
todo en una cazuela, añadir aceite y poner a hervir. Remover para evitar los
grumos, echar miel y servir.</span></i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">6. Otra receta de guisantes o de habas</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Cuando
hayan espumado, machacar miel, garum, careno, comino, ruda, apio en grano,
aceite y vino. Picar bien. Servir con pimienta molida y unas morcillas.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">7.
Otra receta de guisantes o de habas </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i style="color: #2b00fe; font-family: georgia;">Una vez espumadas, condimentar con
benjuí de Partia picado, garum y careno. Rociar con un poco de aceite, y
servir.</i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">9.
Guisantes o habas al modo de Vitelio</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Cocer
los guisantes o habas. Cuando hayan espumado, echar puerro, coliandro y flores
de malva. Durante la cocción, machacar pimienta, ligústico, orégano, hinojo en
grano, rociar con garum y vino. Echar en la cazuela y añadir aceite. Cuando
hierva, remover. Rociar con aceite verde y servir.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">IV. 1
Plato de habas </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Cocer
las habas. Machacar pimienta, ligústico, comino, coliandro fresco, rociar con
garum, macerar con vino y garum, y echarlo en la cazuela con las habas. Añadir
aceite. Hervir a fuego lento, y servir.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">2.
Plato de guisantes al modo de Apicio </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Coger
un cazo limpio donde cocer los guisantes o las habas. Echar salchichas cortadas
a rodajas, morcillas de cerdo y trozos de jamón. Machacar pimienta, ligústico,
orégano, eneldo, cebolla seca, coliandro fresco, rociar con garum, macerar con
vino y garum. Echarlo en el cazo y añadirle aceite, pinchando con un tenedor
para que absorba el aceite. Cocer a fuego lento, y servir.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">3. Plato
de guisantes o habas</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Cocer
los guisantes o las habas. Cuando hayan espumado, echar un manojo de
puerro y coliandro. Durante la cocción, machacar pimienta, ligústico, orégano,
rociar con su propio jugo, picar bien, macerar con garum, y echarlo en la
cazuela. Añadir aceite, cocer a fuego lento y servir.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">4.
Plato de guisantes o habas al modo de Cómodo </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Cocer
los guisantes. Cuando hayan espumado, machacar pimienta, ligústico, eneldo,
cebolla seca, rociar con garum, macerar con vino y garum. Echarlo en la cazuela
para que los guisantes lo absorban. Seguidamente, batir 4 huevos para medio
kilo de guisantes, remover y echar en un cazo, hervir a fuego lento para que
cuaje, y servir.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">5.
Otro plato de guisantes o habas </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">Cortar
en pequeños trozos un pollo, y cocerlo con garum, aceite y vino. Echarle
cebolla, coliandro picado, sesos sin nervio. Cuando esté cocido, sacar el pollo
y deshuesarlo. Cortar muy fino la cebolla y el coliandro, y pasar por el tamiz los
guisantes cocidos sin condimento. Disponer una bandeja y colocarlo a gusto de
uno. A continuación, machacar pimienta, comino, rociar con el jugo propio. En
un mortero romper dos huevos, batirlos y amalgamar. Rociar con la salsa del
caldo los guisantes cocidos; también pueden adornarse con piñones. Hervir a
fuego lento, y servir.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p><span style="font-family: georgia;">6. Otra receta: pollo o lechón con guisantes o habas </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><i><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: georgia;">Deshuesar
un pollo por la pechuga. Atar las patas, atravesarlo con un pincho y preparar
un relleno compuesto de guisantes, sesos, salchichas y otros ingredientes.
Machacar pimienta, ligústico, orégano, jengibre, rociar con garum, macerar con
vino y vino de pasas. Dejar hervir, y cuando esté, echar un poco al relleno.
Una vez condimentado, ponerlo dentro del pollo, cubrirlo con un redaño y
colocar sobre una tapadera: meterlo en el horno a fuego lento, y servir.</span></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="color: #2b00fe;"></span></i></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCI8f9fBtMSW9RyNFtY4KOc8pi54Ssj9_3asjPFR8o7SeVe4kxnar9ObnwLLgIyLGGqgCEl-ER3oWnVIqP9GmW7QFrY0Ayut5PdvcR8XqNql4Q3txMcqgfOdWtVukIcR-i8ry_pI2NZvFX5GxnuE1Cnr_aVZK8YXkp0nq9aur2q29dRCv33Q/s2272/IMG_9616.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2272" data-original-width="1704" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCI8f9fBtMSW9RyNFtY4KOc8pi54Ssj9_3asjPFR8o7SeVe4kxnar9ObnwLLgIyLGGqgCEl-ER3oWnVIqP9GmW7QFrY0Ayut5PdvcR8XqNql4Q3txMcqgfOdWtVukIcR-i8ry_pI2NZvFX5GxnuE1Cnr_aVZK8YXkp0nq9aur2q29dRCv33Q/s320/IMG_9616.JPG" width="240" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Museo de Nápoles</td></tr></tbody></table><p></p><p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><b style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #00b050;">THYMVS VULGARIS</span></i></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">Son muchas las recetas en las
que el tomillo se utilizaba para dar sabor y aromatizar.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">Paladio,
IV, 9 nos ha legado la receta del queso fresco, en el que el tomillo triturado
se empleaba para su elaboración: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“En
la elaboración de queso fresco hay personas que muelen piñones verdes y los
cuajan mezclándolos de tal guisa con la leche. Otras coagulan tomillo
triturado, colado varias veces. Además, el sabor que se quiera podrá
conseguirse añadiendo un condimento a elección, bien sea de mostaza o de
cualquier otra especia”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">También
Columela, <u>Los doce libros de agricultura,</u> VIII, 8 nos habla
del uso del tomillo para realizar el queso fresco:</span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;"> “Hay quien cuaja con la leche el tomillo molido y
pasado por tamiz”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">En
Plinio, <u>HN</u>, XI, 42 leemos de nuevo la receta del queso
fresco: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“así como es cierto que los
quesos macerados en vinagre y tomillo recobran el sabor a queso fresco. Cuentan
que Zoroastro vivió en el desierto durante veinte años a base de un queso
preparado de tal manera que no experimentaba los efectos de la edad”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">Columela, <u>Los
doce libros de agricultura,</u> XII, 57 se emplea el tomillo para elaborar
la receta del moretum: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“Echa en un
mortero ajedrea, hierbabuena, ruda, cilantro, ^pio, puerro sectivo, y si no lo
hubiere cebolla verde, hojas de lechuga y oruga, tomillo verde o hierba gatera,
como también poleo verde, queso fresco y queso salado: muele todo esto junto y
échale un poquito de vinagre polvoreado con pimienta, ponlo todo en un plato
pequeño y échale aceite por encima […] Si no hubiere aliños verdes molerás con
el queso poleo seco, o tomillo u orégano u ajedrea también secos, y, les
echarás vinagre con pimienta y aceite.”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><u style="font-family: georgia;">Antología
Palatina,</u><span style="font-family: georgia;"> 715: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“Regalo de la amada” nos habla del envío de un pastel
hecho con miel de tomillo, con un aroma y sabor esplendido: “Me mandó el regalo
de una tarta un poco mordida por su diente leve, dulces mieles de sus labios.
Sabe a no sé qué mejor que la miel, lo que ella tocó, exhalando suave de su
boca tomillo cecropio”.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">La
receta del vino de tomillo la podemos encontrar en Dioscórides, V, 49, deseado
por su propiedad calorífica: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“Tras
majar y cribar tomillo en cantidad de 100 onzas, átalo dentro de un envoltorio
de lienzo y échalo en un ánfora de mosto. Es conveniente para las digestiones
difíciles, falta de apetito, ausencia de fuerza, males de nervios, dolores de
hipocondrios, tiritonas invernales, contra los venenos que enfrían y corrompen”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">Columela, <u>Los
doce libros de agricultura</u>, XI, 25 también nos ha transmitido también la
receta para hacer vino de tomillo: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“El
vino de ajenjos, el de hysopo, el de abrótano, el de tomillo, el de hinojo y el
de poleo conviene prepararlo de esta manera. Cuece una libra de ajenjos del
Ponto con cuatro sextarios de mosto hasta que quede en las-tres cuartas partes,
y echa el resto luego que esté frío en una urna de mosto amíneo; haz lo mismo
con las demás plantas que se han escrito arriba. También se pueden cocer tres
libras de poleo seco con un congio de mosto hasta que se disminuya la tercera
parte, y cuando el líquido se haya enfriado, sacar el poleo y echar aquel en
una urna de mosto; este vino se da después en el invierno con utilidad a los
que tienen tos, y esta especie se llama gleconites”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;"> </span></i></span><span style="font-family: georgia;">Otra
receta interesante es la salmuera de vinagre con tomillo (thymoxálmē),
Dioscórides, V, 16 para fortalecer el estómago y contra las flatulencias: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“Salmuera de vinagre con tomillo. Los antiguos se valían
de ella para los que tenían el estómago enfermo, diluyendo tres o cuatro ciatos
en agua caliente y administrándolo a los que sufrían de las articulaciones y
flatulencias. Arrastra los humores gruesos y negros. Se prepara así: toma un
acetábulo de tomillo majado, igual cantidad de sal, un poco de harina de
cebada, de ruda, de poleo, échalo en un jarro, vierte encima seis cotilas de
agua y media cotila de vinagre, cúbrelo con un paño de lienzo y déjalo al sereno”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">Columela, <u>Los
doce libros de agricultura, </u>XI, 8, receta de la oxygala: “</span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">La oxygala la harás de esta manera. Toma una olla nueva y
barrénala por junto al fondo: en seguida tapa el agujero que hayas hecho con un
taruguillo, y llena esta vasija de leche de ovejas muy fresca y echa en ella
unos manojillos de estos aliños verdes, orégano, yerbabuena, cebolletas y
cilantro. Estas hierbas las has de sumergir en la leche de suerte que sus
ataduras queden fuera. Cinco días después saca el taruguillo con que habías
tapado el agujero, y deja salir el suero fuera: en seguida, luego que la leche
empiece á correr, taparás con el mismo taruguillo el agujero, y pasados tres
días deja salir el suero como se ha dicho arriba, saca los manojos de aliños y
tíralos: después estrega sobre la leche un poco de tomillo y orégano secos,
echa la porción que te parezca de puerro sectivo picado, y revuélvelo todo
bien, y al cabo de dos días deja salir otra vez el suero, tapa el agujero, echa
la sal molida que sea suficiente, revuélvelo todo, y, por último, después de
haber puesto una cobertera sobre la olla y de haberla cogido con yeso, no la
abrirás antes que la necesidad lo exija […] Otros mezclan en una olla hojas
frescas de mastuerzo cultivado con leche dulce, y á los tres días vacían el
suero como hemos prescrito: después de lo cual echan ajedrea verde picada, y
también semillas secas de cilantro, de eneldo, de tomillo y de apio molidas
todas juntas y mezcladas con sal bien cocida y tamizada. Y en lo demás hacen lo
mismo que hemos dicho arriba.”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">Columela, <u>Los
doce libros de agricultura, </u>XI, 9, sobre cómo encurtir el
tomillo: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“Conviene salar en un
lebrillo los tronchos de lechuga mondados desde el pie hasta el sitio donde se
verán salir hojas tiernas, y dejarlos en él un día y una noche hasta que
arrojen la salmuera: en seguida lavarlos en ella, exprimirlos y extenderlos
sobre zarzos hasta que se sequen, ponerles un lecho de eneldo seco, hinojo, con
un poco de ruda y puerros picados, y mezclado todo: después poner estos
tronchos secos de manera que haya entre ellos guisantes verdes enteros, los
cuales asimismo deberán antes estar en remojo un día y una noche en salmuera
fuerte, y luego que se hayan secado del mismo modo se echarán con los manojos
de lechugas, y se les echará por encima un caldo compuesto de dos terceras
partes de vinagre y una de salmuera, y por último, se comprimirán con un manojo
de hinojo de manera que sobrenade el caldo. […] Del mismo modo que la lechuga
conviene aliñar la chicoria, los cogollos de zarza, como también los de
tomillo, los de ajedrea, los de orégano y los de rábano rústico. Y se ha de
advertir que esto que hemos escrito se compone en el tiempo de la primavera”</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span><span style="font-family: georgia;">Columela, <u>Los
doce libros de agricultura,</u> XI, 10 conservación de algunos productos
como las cebollas, utilizando el tomillo: </span><i style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;">“Ahora vamos a dar preceptos acerca de las cosas que se
deben recoger en el estío, para guardarlas hacia el tiempo de la cosecha o
después. Escoge la cebolla de Pompeya o la de Ascalon, o también la sencilla
del país de los Marsos, que llama la gente del campo unión: ésta es la que no
tiene tallos ni hijuelos junto a sí. Esta la secarás antes al sol, en seguida,
después de haberla refrescado a la sombra, la pondrás en una olla sobre un
lecho de tomillo u orégano, y echándole un caldo de tres partes de vinagre y
una de salmuera, le pondrás encima un manojillo de orégano de suerte que la
cebolla esté bien sumergida, y así que haya embebido, se llenará la vasija del
mismo líquido”</span></i></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><br /></p>
<p style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><b><span style="color: #990000;"><span style="font-family: georgia;">SECVNDA MENSA- POSTRES<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">PIRAE CONDITAE<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMyvo-huZqn6BkIwCq3oBuNe-g7bq2DKks_hgwIClV00WuVJjh6zDskJss9rAUCuBk7oszf1SqTTHX4KL9XSeuEIa0C8i0KYny9PJ3JwMZs5L39DocyvjETCwsaZV7HNXJRkHJ7sKeAjRro08A2biKIm5YtBXlXdYgHqnjSFnk9WLlgZADwA/s2272/IMG_9599.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1704" data-original-width="2272" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMyvo-huZqn6BkIwCq3oBuNe-g7bq2DKks_hgwIClV00WuVJjh6zDskJss9rAUCuBk7oszf1SqTTHX4KL9XSeuEIa0C8i0KYny9PJ3JwMZs5L39DocyvjETCwsaZV7HNXJRkHJ7sKeAjRro08A2biKIm5YtBXlXdYgHqnjSFnk9WLlgZADwA/s320/IMG_9599.JPG" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Museo de Nàpoles</td></tr></tbody></table><span style="font-family: georgia;"><br /><span style="color: black;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--></span><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Son varios los autores clásicos
que comentan la conservación de esta exquisita <a href="https://www.blogger.com/blog/post/edit/30730892/5496063837250207752">fruta
en arrope,</a> es decir, una especie de vino cocido. Así lo
leemos en Plinio, <i>HN,</i> XV, 17: <i>“Las peras anicianas se
conservan también en <b>vino de uvas pasas”</b></i><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span><span style="font-family: georgia;">Y en Catón<i style="color: black;">, De agricultura</i>,
7 [IX]:<span style="color: #2b00fe;"> <i>“Las peras grandes, peras anicianas, peras de sementera <b>(éstas
serán buenas conservadas en arrope), </b>peras de Tarento, peras dulces,
peras calabaciles e igualmente tantas otras variedades como sea posible”</i></span><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #00b050;">POSIBLE ADAPTACIÓN DE LA
RECETA</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #00b050;">Ingredientes</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoListParagraph" style="text-align: justify; text-indent: -18pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">- 5
peras conferencia<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoListParagraph" style="text-align: justify; text-indent: -18pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">- 100
ml de vino dulce (<a href="https://www.blogger.com/blog/post/edit/30730892/5496063837250207752">sapa</a>)<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #00b050;">Elaboración</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Pelar las peras, cortarlas por la
mitad y quitarles el corazón.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cocerlas al vapor durante unos
20/25 minutos. Pintad para ver si ya están bien cocidas.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Se colocan en una fuente honda y
se cubren con el vino dulce. Se dejan macerar mínimo 1 o 2 horas.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Se pueden servir con un poco de
canela por encima o con pimienta negra molida.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Aprovechamos para compartir otras
dos curiosas recetas de peras que encontramos en Paladio, <i>Tratado de
agricultura,</i> III, 25, en concreto son dos bebidas cuyo ingrediente es
esta fruta:<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span><span style="color: #2b00fe; font-family: georgia;"> <b><i>“Vino y vinagre de
pera: </i></b><i>se hace perada metiendo las peras en un saco de malla muy
abierta, se machacan y aplastan con pesos o con una prensa. Dura el invierno
pero se agria al principio del verano. El vinagre de peras se hace de este
modo: se dejan durante tres días en un montón peras silvestres o de sabor ácido
que estén maduras. Después, se meten en un recipiente al que se añade agua de
fuente o de lluvia y se deja el recipiente tapado durante treinta días y a
medida que se va cogiendo un poco de vinagre para el consumo, se echa otro
tanto de agua en sustitución.</i><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: #2b00fe;"><b><i><span>Zumo de peras:</span></i></b><i><span> el casto zumo de peras se preparará así: se pisan
peras muy maduras con sal gorda. Cuando su carne esté deshecha, se meten en
tonelitos, o recipientes de barro embetunados con pez; al cabo de tres meses la
pulpa en suspensión desprende un líquido de sabor agradable pero de un color
blancuzco. Contra este inconveniente será bueno que al tiempo que se salan, se
mezcle una dosis de vino tinto”</span></i></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: georgia;"> </span></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #990000;">OTRAS RECETAS</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #00b050;"><span style="font-family: georgia;">RECETA QUESO CON MOSTO<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia;">
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><span style="color: black;">La receta de </span><b><span style="color: #990000;">QUESO MACERADO CON
MOSTO </span></b><span style="color: black;"> nos la ha legado Columela
III, XLII <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Modo de guardar el
queso con mosto<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><i><span style="color: #2b00fe;"> "El
queso lo condimentarás de esta manera. Cortarás unas rebanadas grandes de queso
de ovejas seco y hecho el año próximo anterior, y lo colocarás en una vasija
bañada de pez; después la llenarás de mosto de muy buena calidad de suerte que
las cubra, y que esté con alguna más abundancia que el queso, pues este lo embebe,
y se echa a perder si no tiene siempre mosto por encima; pero así que hayas
llenado la vasija, al punto la taparás con yeso: enseguida se podrá destapar a
los veinte días, y gastarlo con la composición que quieras. Y comiéndolo solo
no es desagradable"</span></i><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia;"><b><span style="color: #38761d;">ADAPTACIÓN DE LA
RECETA</span></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cortar en rebanadas
grandes un queso de oveja curado <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Poner el queso troceado
en un bote de cristal esterilizado y con tapa hermética<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Añadir mosto de vino
tinto en el bote con el queso hasta que quede totalmente sumergido.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Cerrar bien y guardar
en nevera durante unos 20 días.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;">Pasado el tiempo
pertinente, sacar el queso y consumir<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: #990000;">Prosit!!! </span></i></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: #990000;">FELIZ AÑO MMXXIII</span></i></b><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: georgia;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span style="font-family: georgia;"><b><i><span style="color: #990000;">Plurimam salutem!</span></i><span style="color: #00b050;"> </span></b><span style="color: black;"> </span></span></p>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-30730892.post-75409044767040192362022-12-18T11:00:00.025+02:002022-12-18T11:00:00.203+02:00IO SATVRNALIA!<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihnVMulDCsOEFOIKmLAHB27R7uFAgtfgsmcOxEfLFn0g4bVIYKhrFe8IfAy9HoJCr1QbY0VUrR_CYufORQ1HRG9MafoX1W9HpH_EFKFVREzX-AXeicGSPeTih1F-sEeiQFxFmQ8XJGMF69VInkFPlV9sbx_KFw68NNEMwNV7Gc3P_BZ-8SjA/s699/FELICITACION%20%2022.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="699" data-original-width="463" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihnVMulDCsOEFOIKmLAHB27R7uFAgtfgsmcOxEfLFn0g4bVIYKhrFe8IfAy9HoJCr1QbY0VUrR_CYufORQ1HRG9MafoX1W9HpH_EFKFVREzX-AXeicGSPeTih1F-sEeiQFxFmQ8XJGMF69VInkFPlV9sbx_KFw68NNEMwNV7Gc3P_BZ-8SjA/w265-h400/FELICITACION%20%2022.jpg" width="265" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><i><b><span style="color: #990000;"><br /></span></b></i><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large; text-align: center;"><i><b><span style="color: #990000;"> DE RE COQVINARIA</span></b></i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">OS DESEA</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;">UNAS <b>FELICES FIESTAS</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Y</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">QUE EL <b>MMXXIII</b></span></div><div style="text-align: center;"><b><br /></b></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>VENGA LLENO DE SALUD,</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b><br /></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>PAZ</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b><br /></b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><b>Y AMOR</b></span></div><p></p><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><b><span style="color: #990000; font-family: georgia;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #990000; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><b>Plurimam salutem!</b></i></span></div>Charo Marcohttp://www.blogger.com/profile/11677278541230360164noreply@blogger.com0